"Een droge min"

De bevalling was zwaar en moeilijk geweest; een lijdensweg. Pas op het laatste moment had vader dokter Adeling erbij geroepen. "Waarom heb je mij niet eerder laten komen?" had hij gevraagd. In een kistje werd ik ijlings vervoerd naar het Elisabeth Ziekenhuis, naar het glazen broeikasje dat de naam "couveuse" heeft gekregen. Daar was warmte, maar daar waren niet de handen van mijn vader of de borsten van mijn moeder....

Na zes weken kwam ik thuis en mijn thuis zou voorlopig bestaan uit de bovenverdieping aan de Gerard de Bondtstraat, gelardeerd met de fauteuils en met de bank met de goudkleurige bekleding.

Oma staat op de foto met mij. Beschermend en liefdevol omarmt ze haar kleinkind, een wonderbaarlijke gave; het kind dat zij zozeer lief zou krijgen; de baby die ik eens was en die haar borst eens zocht waarop haar verklaring volgde: "Ik ben een droge min".

kinderen baby oma

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 121