Herinnering aan de "Duna's", aan "Sorry Wilder" en aan mijn voorvechter Henry
Als kind had ik me magische, wonderlijke schijngestalten geschapen, denkbeeldige vrienden of kameraden die me begeleidden en vergezelden bij mijn kinderlijke bestaan, in mijn eenzaamheid, kwetsbaarheid, argeloosheid en onnozelheid. Ik noemde mijn kameraden "de Duna's" en mijn grote, fantastische vriend noemde ik "Sorry Wilder".
Hij was de voorloper van de grote, werkelijke vriend van mijn volwassenheid, mijn Henry, mijn demon, mijn spookbeeld, mijn voorvechter en kameraad, maar tevens mijn noodlot, die lange, lange jaren trouw aan mijn zijde zou lopen...
Geplaatst in de categorie: kinderen