"Wien, Wien, nur Du allein"
Het was in die tijd van mijn jeugd dat ik met de bonte studentenschare het amfitheater van onze universiteit bezocht. Daar debiteerde de professor over onze argeloze en onnozele kinderhoofden de leer van de zozeer beroemde en befaamde Weense grootheid, profeet en guru, inclusief al haar esoterische en buitensporige kronkels en dwaalwegen, waarin men vandaag de dag nauwelijks nog gelooft.
In kinderlijke argeloosheid hield ik mij een romantische uitspraak en frase voor de geest waarmee ik op tegengestelde wijze de beroemde wereldstad verheerlijkte. Het toneel van oneindig veel drama en ingrijpende gebeurtenissen: "Wien, Wien, nur Du allein, sollst stets die Stadt meiner Traüme sein, dort wo die alten Haüser stehen, dort wo die lieblichen Mädel gehen".
2 juli 2024
Geplaatst in de categorie: school