2232 resultaten.
Het bezoek van de tante
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 37 De zwakzinnige en autistische man had heel zijn leven al verbleven onder de zorg van een steeds wisselende stroom verpleegkundigen aan wie hij zich bezwaarlijk kon of durfde te hechten. Hij is mijn broer die sinds jaar en dag verblijft in wat men "zijn appartementje" noemt en waar de...
Herinneringen aan mijn geliefde kindertijd
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 37 In die tijd van mijn onschuld, die tijd van mijn kinderjaren, toen de volwassenheid mij nog niet overweldigd had, toen ik "Tacitus en Wolkers nog niet kende" zette mijn moeder mijn geliefde poppen in een kring in de fauteuil en ze kregen allemaal een kleurige strik om...
En zo treden mij de...
Herinneringen aan mijn wandeltochten door Midden-Brabant/De Vloeiweiden
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 37 Ze noemen het daar de "Vloeiweiden" of het "Vloeieind" (Ik wil ervan af zijn waarom ze het daar zo noemen; de volksmond schept zo haar legenden, fabels, spookverhalen en mythen; is daar wellicht de naam op gebaseerd?
Als je geluk hebt kun je daar, op een kleine, afgegrensde weide, koeien...
Een Vaarwel aan de Lourdeskerk
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 37 Een kaal staketsel, een desolate ruïne is alles wat is overgebleven van het middenschip van de Lourdeskerk.
Vele erediensten vonden eens plaats in wat eens de ruimte was met de banken en het altaar en de beelden; men zond zijn gebed ten hemel waar het al dan niet goedgunstig ontvangen werd, men...
Het nieuwe "appartementje"
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 37 Het is een kale, klinische bedoening in het nieuwe "appartementje" van mijn zwakzinnige broer, maar de verplegers, die hem dag en nacht begeleiden en die om hem heen staan als plaatsvervangende ouders en zussen, bij ontstentenis van zijn familie, die er niet altijd kan zijn, prijzen het aan en...
Weerzien in Heeze/Brabantse taferelen
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 37 Tussen dichte drommen van mensen door en vooral van jongeren (de jongeren die overal zijn; een nieuwe generatie die mij moeiteloos en enthousiast voorbijstreeft....) vind ik op een grijze januaridag haast op de tast mijn weg naar het station....
Ik ben op weg naar wat voor mij het dierbaarste en...
De gymles
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 37 Verweesd en verloren en met droefenis achter mijn ogen, een droefenis die de atmosfeer scheen te vervullen, die neer scheen te regenen als een onzichtbaar fluïdum of als microscopische, niet te duiden stofdeeltjes die neerdaalden uit de hoge septemberhemel, stond ik te wachten, ergens in een steeg...
Crisis (februari 1929)
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 37 Ze was kind van de wereldoorlog, kind van de crisis, kind van de financiële malaise.
Het sneeuwde nog in februari, in een late winter en het ijskoude water drong door haar kapotte schoenzolen en het bereikte haar verkleumde voeten toen ze op weg ging naar de pastorie.
In de gang met het hoge...
Ontmoeting op een vroege wintermorgen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 37 Op een vroege wintermorgen, ten tijde van de Rooms-katholieke feestdagen Allerheiligen of Allerzielen, staan twee oudere dames te kleumen voor de deur van de supermarkt en ik ben een van hen. Het is het tijdstip waarop men de doden, die men geen plezier meer kan doen, niettemin op de...
Op de longafdeling
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 37 Op de afdeling Longgeneeskunde van het E.Ziekenhuis vindt men een klein zithoekje met enkele tafels en stoelen. Als men wil kan men hier enkele gedateerde damestijdschriften inzien met de gebruikelijke artikelen en illustraties over Barbiepoppen die allemaal volledig identiek schijnen te zijn en...
Hoe ik kon houden van mevrouw Van M.
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 37 Ze droeg haar zevenentachtig jaar met waardigheid en humor en, letterlijk gesproken, droeg ze een mogelijk zelfgehaakte baret die steeds van haar grijze lokken scheen af te tuimelen. Ze ging graag mee met de uitstapjes van de "Opstapbus" en babbelde dan honderduit, bijvoorbeeld over haar...
Herinneringen aan mijn mislukte carrière (1)
hartenkreet
3.7 met 3 stemmen 37 Het instituut was gevestigd aan de zuidrand van de stad in een smal gebouw van twee verdiepingen die verbonden waren door een wenteltrap en het droeg mogelijk ook op de gevel haar trotse naam: "Economisch Technologisch Instituut voor Noord-Brabant".
Als een coryfee was ik binnengehaald, als...
De prelude van een leven
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 37 Als ik het Slavenkoor uit Nabucco hoor ben ik ineens weer in die kamer, op die middag waarop de dampende aardappelen opgediend worden en verzin ik weer eigen woorden bij dit muziekstuk
Ik ben weer drie en voel me weer omringd door de goedgunstige, overvloedige aandacht en zorgen van mijn vader en...
Ontmoeting in een cafetaria
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 37 Het licht van een vroege, onverwachte zomer speelde over de wereld, toen ik haar ontmoette in de cafetaria. Voor haar zou het nooit meer zomer worden en het viel te betwijfelen of het ooit zomer was geweest in haar leven.
Ze sprak me plompverloren aan met de woorden: "Ik ben schizofreen. Ik...
Succes en mislukking
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 37 De zomer had met haar toverstaf de wereld aangeraakt; een late, onverwachte zomer die ook eigenlijk buiten verwachting mijn leven verlengde en er dagen aan toevoegde.
Mijn 65ste verjaardag kon ik tegemoet zien.
In het ziekenhuis mocht ik mijn lichaam uitstrekken onder de boog, onder de...
Ontmoeting bij "De Postelse Hoeve"
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 37 Een merkwaardig, verwilderd terrein, dat de gebouwen van "Traverse", van de verslaafdenopvang, omringt, strekt zich uit op enige afstand van mijn woning en ik sloeg daar in het vroege seizoen mooie lila rododendrons gade, opbloeiend onder het licht en ik bleef even staan om de bloemen te...
Achter de schermen van de Natuur
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 37 Deze dagen zijn mij het liefst en het meest dierbaar; als in de atmosfeer een verwachting zindert; als de vogels terugkeren en in zwermen de hemel bevolken.
Tot mijn verrassing is de brede Postelse Hoeflaan in haar middenberm gesierd door een tapijt van maïsgele krokusjes en piepen lieflijke,...
Samen naar Oisterwijk, in lang vervlogen tijd
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 37 De armlastige meisjes uit het gezinnetje Broeckx, vanuit een verre positie eens waargenomen door de rijkere ooms en tantes, mochten eens met laatstgenoemden mee naar het poppentheater in Oisterwijk. Ik herinner me nog altijd het kleine amfitheater in de bosrijke omgeving en de dramatis personae:...
Het vissenspel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 37 Zo herinner ik me uit de jaren waarin het "intellectualisme" (als ik dit zo moet noemen) nog niet had "toegeslagen" dat we speelden met het "vissenspel". In een kartonnen, kleurig reservoir bevonden zich de eveneens kartonnen visjes. Het was de bedoeling dat je ze ophengelde met een hengel...
Een volwassen man of een kind van vijf jaar?
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 37 De platte, langwerpige doos die ik aantrof in de supermarkt tussen overig speelgoed en huishoudelijke artikelen droeg de tekst "Memos" maar het bleef me even onduidelijk of het werkelijk een "Memory-spel" was. Toch nam ik het mee naar mijn broer. In de inrichting aan zijn kleine, armzalige...
"Wenn mich das Leben traurig macht, traüm'ich von dieser Zeit " (Udo Jürgens)
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 37 Eens sierde een dubbele bomenrij de langgerekte Ringbaan Oost die zich uitstrekte van de Gerard van Swietenstraat tot de Jan van Beverwijckstraat. In haar midden was het ruiterpad waarop ik voor het eerst paarden zag.
In de zomer van mijn vijfde levensjaar zag ik de vermiljoenrode zonneschermen...
Gevulde tomaten
hartenkreet
3.8 met 4 stemmen 37 En zo was het altijd feest als ik jarig was. Alleen bij die ene unieke gelegenheid mocht ik vragen om het speciale gerecht dat Zij dan bij uitzondering zou bereiden in het kleine oventje in de keuken van ons arbeidershuisje. Dan mochten we genieten van het gehakt, omringd door de vlezige tomaten in...
Het genie dat ons verheft
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 37 De muziek van het wereldberoemde genie Wolfgang Amadeus Mozart, die zijn graf met eeuwen overstegen heeft (als men dat zo kan zeggen) kan nog altijd in hoge mate aanspreken en bekoren, maar zijn kamermuziek mist in mijn optiek de intense verhevenheid en schoonheid die men kan beluisteren in andere,...
Als Vader naar zijn werk ging...
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 37 Achter ons arbeidershuisje waarin wij, de kinderen Broeckx, opgroeiden, strekte zich een bescheiden, klein tuintje uit, begrensd door een ligusterhaag die ons scheidde van de buren.
Het afscheid van Vader viel ons soms zwaar, als hij 's morgens op de fiets naar zijn kantoor vertrok. Maar onze...
In de wachtkamer
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 37 In de wachtkamer, die ik sinds jaar en dag met enige regelmaat bezoek, staat in een hoek op een klein tafeltje speelgoed opgesteld: Lego-blokken en een kleine plastic bontgekleurde jeep. Een voorbereiding en leerschool voor de onvoorspelbare toekomst waarin een onschuldig jongetje, dat aan moeders...
Met het oog op het groot onderhoud
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 37 De beide buurmannen, mijn beide buurmannen staan te "koeren" in de deuropening in het zonnetje van een late septemberdag dat veel weg heeft van een voorjaarszonnetje. De ene lang, aantrekkelijk, een acteur die nooit acteur werd, een "he-man", de andere kleiner en kalend; sprieterig zwart haar...
Herinneringen aan tante M., onze tante nonneke
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 37 Ze bereikte de leeftijd van honderd jaar. Zij rust voor altijd in het stille graf dat in het voorjaar omringd wordt door struiken die bloesems dragen in de tuin van het klooster.
Haar liefhebbende broer kon zijn tranen nooit bedwingen als hij haar bezocht. In die jaren van het Rijke Roomse Leven...
Een onnozel speelgoedje voor een broer
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 36 In de Kringloopwinkel scharrelden enkele kooplustige klanten rond. Een dame beschouwde vol belangstelling een rek vol kleding, koos op de tast daaruit een schijnbaar willekeurig kledingstuk, bekeek dit nauwkeurig en hing het na haar inspectie weer terug om haar aandacht op iets anders te...
De oude speeltuin
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 36 Daar ligt, tussen het geboomte, tussen de oude, hoge dennen die Tilburg West opluisteren, een oude speeltuin met vervallen en verroeste speeltoestellen: een glijbaan, een wip en een draaimolen. Vanuit het snel passerende voertuig kan ik er nauwelijks een blik op werpen; men noemt haar de "Karin...
Mijn eerste kamer
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 36 Als ik het St.Annaplein passeer met de bus, weet ik dat daar achter de gevels van de huizen, achter de welhaast geblindeerde, in het zonlicht blikkerende ramen zich nog steeds de kamer bevindt; mijn eerste kamer, sinds jaar en dag door iemand anders bewoond, wellicht door een jonge student, die...