Alle inzendingen van danny cant

Wonden worden gelikt. Hoog oplaaiende emoties zijn (even) tot bedaren gekomen. Getrokken messen verdwijnen van het strijdtoneel. Binnen handbereik weliswaar, maar schuchtere pogingen naar verzoening moeten nu de bovenhand krijgen. Tijd om hervormingen een kans geven. Een weg terug is er namelijk nie...

Zouden zij televisie mogen kijken? Ik vrees van niet, maar mooie plaatjes zijn er genoeg te bewonderen in de Sixtijnse kapel. Alleen jammer dat ze al ingekleurd zijn. Nee, zich vervelen gaan die ongeveer honderdachtendertig Kardinalen duidelijk niet doen. Er zijn er méér, maar die zijn niet meer k...

Verbolgen was ik. Net nog niet beschaamd. Wat moest doorgaan voor een infovergadering ter uitbreiding van onze woonwijk, draaide gewoonweg uit op een verbale veroordeling van elke sociale huurder. Met in de eerste plaats, een vingerwijzing naar ons. Sociale huurders van het eerste uur. Eenentwin...

Betreft behandeling dispuut. Na alles te hebben overlopen - de verdeelde meningen, het geruzie - kom ik tot de volgende conclusie. Een sanctie is op zijn plaats. Doch, niet in de mate die eerder vooropgesteld was. Getekend, ‘De meester’. Deze nota deed mij huiveren. Het leek de doodsteek aa...

Als iets goed is, waarom het niet gewoon zo laten. Aanvaard de beperkingen of leer ermee leven! Geef zachte stimulansen naar mogelijke aanpassingen op langere termijn, dat valt nog te pruimen. Maar loop niet zoals enkelen, om de haverklap te schreeuwen dat dit item ‘zus’, en weer een ander ‘zo...

Ik wist dat ik het zou bekopen, maar heb het dan ook zelf gezocht. Er was amper speling, maar waarom was ik dan zo overmoedig om het te wagen. Ik heb er een klein fortuin aan gespendeerd, en zoals het er nu naar uitziet, zal het weggegooid geld zijn. Ik kan mijzelf wel verrot schoppen, alhoewe...

Och pardon, ik heb je niet zien binnenkomen, maar zou jij zo vriendelijk willen zijn om plaats te maken. Ik ben namelijk Verhaal, en dit hier is mijn persoonlijk stekje. Ik meen mij trouwens ook niet te herinneren, iemand als jou uitgenodigd te hebben! Ho, rustig maar Verhaal. Ik denk ook niet da...

Het internetwereldje waar velen hun meesterwerkjes posten is echt wel bekrompen. Dit is helemaal niet scheldend bedoeld, maar enkel, dat je overal, steeds weer dezelfde schrijvertjes tegenkomt. Op zich is dit helemaal niet slecht, maar op sites kan het al eens gebeuren dat er zo ’kliekjes’ gevor...

Nog altijd hoor ik de woorden nazinderen. Die vernietigende woorden waarmee zij vertelde, dat het genoeg was geweest. Dat zij wou gaan. Dit is ondertussen al enkele jaren geleden, maar nog steeds voel ik de scherpte ervan, is de pijn niet volledig verdwenen. Er blijven teveel vragen onbeantwoord. ...

Het was rond Valentijn, dat weet ik zeker. En geen haar aan mijn hoofd die dacht dat het zo een vaart zou lopen. Maar toch. Een paar mensen die ik leerde kennen hadden mij er al meermaals op gewezen dat ik wel goed was. ‘Ik had potentieel’, zoals zij het zo netjes stelden. Het vleide mij wel, ...

Nee, het zijn niet de stralen die onze huid kunnen beschadigen welke ik bedoel. Ik wil het hier hebben over het jaarlijks schrikbeeld van menigeen. De trillende vingers, wanneer rond deze tijd van het jaar, de postbode jou ‘ de brief ’ overhandigt met deze schrikwekkende letters op. Het trillen ...

Veertig. Voor velen een mijlpaal in hun leven. Een schrikbeeld, en het moment waarop een tussenbalans wenselijk is. Het idee, dat de helft van je bestaan reeds voorbij of overschreden is, laat het angstzweet wel eens parelen. Je bent op een leeftijd gekomen, waar echtscheidingen méér regel da...

Nationale sport nummer één, is in ons Belgen land nog steeds het ontduiken van belastingen. Onder welke vorm dan ook. Wat wij ook maar kunnen inbrengen als aftrekpost zullen wij niet laten. Lukt het niet, dan is het goed geprobeerd. Slaagt het wel, zoveel te beter. Op plaats twee komt zeker en...

Plagiaat, het is van alle tijden. Door jong of oud, en helemaal verdwijnen zal het wel nooit. Overal zijn er waarschuwingen tegen, staat duidelijk te lezen dat het strafbaar is. Maar go(e)d, vergeef het hen…. Zij weten immers niet wat zij doen…. Of wel? Misschien juist wel, maar dan… het w...

Je hebt de hele dag al vernietigende kritieken te slikken gekregen op een stukje tekst, waarvan jij dacht, dat het best wel knap in elkaar zat. Je allerlaatste gedicht werd amper bekeken, de grond ingeboord en daar heb je het dan. De twijfel slaat toe. ‘Schrijf ik dan zo slecht, is het allemaal ...

Viagra, hoe komen zij er toch op? Ik weet dat ze met dit product, sommige zaken, recht weten te zetten. De bewering dat het renners sneller laat fietsen, is totaal nieuw en zo ongeloofwaardig dat het lachwekkend overkomt. In mijn ogen, zit je als renner niet echt makkelijk op je zadel als je dat ge...

Waar is de tijd. De tijd waar er nog zekerheden bestonden. Pas 18 en je mocht er donder op zeggen dat binnen de kortste keren je oproepingsbrief in de bus zou vallen. Nee, dan spreek ik niet over een kiesbrief voor één van onze veelvoudige regeringsvormingen. Dan heb ik het over ‘de brief’ ...

Het is genoeg geweest. Nu stop ik ermee. Zij kunnen voor mijn part met z’n allen de boom in. Wat ik ook doe of laat, nooit zullen zij tevreden zijn. De ene verandering op de site is nog maar doorgevoerd, of zij staan al aan te schuiven en te roepen dat het anders moet. Zij zouden het veel liever...

Het ruziemaken, kibbelen, dat is wat mij opvalt als ik grasduin door forums van uiteenlopende schrijverssites. Soms ontaardt een heel onschuldig topic tot hoogoplopende ruzies, met nog net geen verwijten naar elkaar toe. Het is soms zo erg, dat de betrokkenen uiteindelijk niet meer weten waar het oo...

Zij ergeren mij mateloos. Wat zeg ik, het is veel meer dan dat. Ik haat ze gewoon. Overal kom je ze dan ook tegen, op de onmogelijkste plaatsen. Op sommige dagen zie je er geen, op weer andere, véél meer dan je lief is. Zij hebben nooit mijn sympathie kunnen wegdragen, en dit al sinds mijn je...

Iedere schrijver zal dit gevoel wel herkennen zeker. Je rekent er niet echt op, maar ergens diep van binnen is de hoop er, dat je het wel eens een keertje mag meemaken. De hoop dat je er eens uitgepikt wordt als gedicht of verhaal van de dag. Net dat ene beetje extra, dat je noeste schrijverstalent ...

Het moet nu zowat acht jaren geleden zijn. De dag dat mijn moeder een brief ontving, waardoor zij zich gratis kon laten onderzoeken op borstkanker. Ze was net vijftig geworden, en volgens dat schrijven kwam zij nu toch wel in de risicozone terecht. Ik herinner mij ook nog heel goed haar eerste re...

‘Ben je wel zeker dat het geen kwaad kan?’ Een beetje vertwijfeld bekijk ik de ietwat verouderde tafel en wat daar allemaal uitgestald ligt! Je kan het zo gek niet bedenken. Potjes en doosjes in de meest uiteenlopende maten en kleuren. Flessen allerhande voorzien van hagelwitte etiketten, die...

Al weken was hij met de voorbereiding bezig geweest. Alles, maar dan ook alles tot in de puntjes voorbereid, er zorg voor dragend dat geen enkel detail, hoe klein, overgeslagen werd. Hij had het dan ook voelen aankomen, of beter gezegd, zien aankomen. Vanaf de dag dat die rare bomen weer tevoorsc...

‘Goedemorgen, mijnheer de Burgemeester. Mag ik U eventjes storen want wij zitten toch wel met een vrij ernstig probleem. Ik ben zo vrij geweest om onze papiervoorraad te inventariseren en ben tot de vaststelling gekomen dat wij met een wel heel nijpend tekort zitten. Het is namelijk zo dat wij doo...

Het is weer ‘die tijd van het jaar’. Diepduistere nachten, ijskoud, die niet eens breken in het grijze van de in elkaar overgaande dagen welke nu echt wel in sneltreinvaart op het einde van dit jaar afstevenen. Het is bijna het moment waar de ‘feestdagen’ elkaar niet kunnen bijbenen, waar ...

Al eens stilgestaan, bij wat ze in de volksmond noemen, ‘zijn of haar laatste dagen, zijn bijna geteld.’ Pijnlijk, dat wel, maar onoverkomelijk, voor ieder van ons. Dan toch nog iets in deze wereld dat een zekere vorm van rechtvaardigheid betracht, alhoewel ook dit zéér relatief is. In ...

‘Het is haast niet te geloven, hoe heeft het ooit zover kunnen komen. Zouden ze nu tevreden zijn, is het dit wat men wou bereiken‘. Dit zijn de eerste bedenkingen die mij door het hoofd flitsen Keer op keer bekijk ik de mail die ik deze morgen opende, nog steeds komen de woorden als zweepslag...

Wat staat er de volgende dagen zoal op het menu in een doorsnee Belgisch gezin. In ieder geval de eerstkomende tijd steevast pompoensoep, al was het maar om door de overstock te geraken. want geef toe, je kan er gewoonweg niet naast kijken, de pompoen is «in», deze dagen. Mijn bescheiden mening ...

Ze was één en al levenslust. Jong, en ja, ook dat tikkeltje losbandig. Maar, zijn we dat allen niet geweest in een ver verleden. Haar glimlach was zo ontwapenend, dat elke fout haar onmiddellijk werd vergeven. Die onschuldige blik wist iedereen in te palmen, elkeen te bekoren. Het was dan ook ni...