Alle inzendingen van kees niesse

Toen ik nog in het dorp woonde ging ik vaak wandelen op het platteland. Mijn straat uit en ik was er. Daar werd ik een keer door een boer uitgenodigd een kop koffie te komen drinken. Hij had mij vaak langs zien komen en zwaaide ik hem gedag. Boer Harmsen heette hij. Hij was invalide geworden door su...

In de zomer van 1942 was ik elf jaar en woonde ik bij mijn ouders in de Mercatorstraat in Amsterdam west. Waar nu huizen en druk verkeer is was in die tijd allemaal land en tuinderijen van boeren. Met de jongens in de straat gingen we vaak spelen op het land, maar daar oefenden ook soms Duitse solda...

Het speelde zich af in 1942, toen ik elf jaar was en grote belangstelling had hoe de oorlog verliep. Mijn ouders woonden met hun vier zoons, waarvan ik de oudste was, in Amsterdam, aan de rand van de stad. De Duitse soldaten die we tegenkwamen waren over het algemeen vriendelijk tegen de kinderen. H...

Het is oktober 1943. De ramen zijn verduisterd. We kregen al een waarschuwing van een politieagent, dat een beetje licht aan de rand zichtbaar was. Komt de Duitse Polizei aan de deur, dan wacht je een zware straf. Ik zat te lezen aan de grote tafel midden in de kamer. Boven de tafel de enige verlich...

Opgevoed in het geloof ben ik niet, mijn moeder was wel katholiek en ging vlak voor haar overlijden meer bidden, ze was getrouwd met een lieve man, mijn vader, die niet geloofde in een God. Toen ik met pensioen ging volgde ik een bijbel cursus. Mijn schoonzoon noemde mij al ''Paus, Kees de eer...

Levendig herinner ik mij die dag. Bij ons in de straat was bijna iedereen op straat om de bevrijding te vieren. Na vijf jaar bezetting door de Duitsers was feest vieren echt nodig. Zo aardig waren de nazi's niet. Vooral in de winter van 1944 liet de bezetter geen voedsel meer toe in het westen van ...

''De bus komt er aan, Mien.'' Ze stapten in. Gelukkig was achterin nog een plaats vrij en hij nam plaats naast een deftige dame. Mien zat achter hem naast een bejaarde heer. Hij vond de dame er aantrekkelijk uitzien. Ze droeg een groen mantelpakje en een beige hoedje schuin op haar hoofd met ee...

Soms denk ik nog wel eens aan oma Geurtje. Toen ze alleen overbleef na het overlijden van opa Klaas, bleef ze in het oude huisje wonen in het dorp. Voor de deur was een pad, daarachter een tuin met zomers veel bloemen en tenslotte een sloot. Vaak heb ik genoten van het fluitenkruid langs de oever en...

Achter mijn huis heb ik een kleine tuin, waar veel vogels komen, omdat ze weten, dat mijn vrouw en ik stukjes brood, kaas en gekookte rijst strooien en dat vinden ze heerlijk. Toen kwam een pak sneeuw, wel tien centimeter dik en dat vonden de gevleugelde vriendjes niet leuk, maar natuurlijk maakte i...

Het was een heerlijke warme zomeravond en dat nodigde de buurt uit lekker buiten voor de deur te zitten, zo ook Wouter en Mien. Carla, het gescheiden mooie buurvrouwtje, kwam ook bij hun zitten. Ze zag er weer uit om in te bijten met haar strak gespannen witte bloes en het korte leren rokje. Ze was ...

In 1590 leefde ik in de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden toen ik op een dag ontboden werd bij de Raadspensionaris in dienst van de Staten-Generaal te Den Haag en werd mij meegedeeld, dat er plannen waren in 1602 de Verenigde Oost-Indische Compagnie op te richten en dat daar een mooie toekom...

Het was erg warm in de bus en zij keek met argwaan naar de jongeman naast haar. Wel een knappe jongen met ravenzwart krullend haar. Ze schatte hem een jaar of twintig en hij was gekleed in een korte beige broek en een lila bloes. Ze merkte, dat hij steeds naar haar keek. Mooie bruine benen had hij e...

De telefoon rinkelde. Mien riep: ''Pak jij maar de telefoon, ouwe.'' ''Kan niet, ik zit te poepen.'' Zij nam de telefoon en noemde haar naam. ''Ja hier met Joop, dag schat van me.'' Hij hoorde de stem van Mien en had vroeger verkering met haar gehad. Zij keek of haar vent nog op...

''Zal ik een afspraak maken met de dokter, darling? Ik ben de hele dag zo moe en mijn benen voelen zo zwaar.'' ''Ja, doe maar en voor mij ook, want mijn hart gaat zo te keer.'' ''Goed, dan bel ik. ''Goedemorgen verpleegster, moet u eens horen, U spreekt met Jansen.'' '''Waar bel...

Vroeger ging ik vaak met mijn achtjarige dochter Nelleke wandelen, zodat zij indrukken kon opnemen van wat ze zag, want volgens haar schooljuf kon ze goed schrijven, dus liet ik haar elke dag de krant lezen en er een onderwerp uithalen en dat uitdiepen en in een schrift optekenen, zodat ze na een ...

Wulpse Alie ziet het weer helemaal zitten na die ellende met haar overspelige vriendin. Ze vindt weer haar troost in de preek van dominee Takkenbos elke zondagmorgen in de kerk. Daarna komt ze altijd bij mij een kopje koffie drinken met een gebakje erbij. Afgelopen zondag vroeg ik haar waarover de d...

Ik ben vroeg opgestaan, zes uur gaf de wekker aan, maar kenau Alie in het kamertje naast mij hoorde ik nog zwaar snurken, ik werd er beroerd van. Door renovatie van onze huurhuizen in het Drentse dorp kregen we van de gemeente een ander onderkomen aangeboden, maar Alie ging wonen bij een lesbische v...

Achter mijn huisje in Drenthe heb ik een groot stuk land. Daar loopt mijn lieve paard, die ik Bles noem, omdat hij bij zijn neus enkele witte haren heeft. Wanneer hij mij ziet komt hij al naar mij toe galopperen, zo blij is hij dan. Suikerklontjes en worteltjes vindt hij dan heerlijk. Wulpse Alie wa...

Ik herinner mij de winter van 1942. Vreselijk koud was het toen. Ik zie nog vader en moeder naast de kachel, een ronde salamander, zitten. Op de grond lag een stapel briketten en turf. Kolen waren toen al schaars en nog op de zwarte markt te koop. De grote tafel stond midden in de kamer en werd verl...

Er zijn mensen die eenzaam zijn en dat verschrikkelijk vinden, ze wonen dichtbij me en het zijn vrouwen, die alleen zijn achtergebleven omdat hun echtgenoot is overleden en ik maak op straat als ik ze tegen kom vaak een praatje met ze en dat vinden ze fijn. Die ik ken hebben wel kinderen, maar die z...

Er zijn mensen die eenzaam zijn en dat verschrikkelijk vinden, ze wonen dichtbij me en het zijn vrouwen, die alleen zijn achtergebleven omdat hun echtgenoot is overleden en ik maak op straat als ik ze tegen kom vaak een praatje met ze en dat vinden ze fijn. Die ik ken hebben wel kinderen, maar die z...

Toen ik nog een klein ventje was woonden mijn ouders op het platteland in een eenvoudig arbeidershuisje. Ik herinner mijn vader als en sterke man, die elke dag op de fiets naar zijn werk ging als landarbeider bij een herenboer. Soms als ik niet naar school hoefde mocht ik met hem mee achterop de fie...

Het was prachtig weer. Henk en Ingrid gingen nog even door de buurt wandelen. Toen ze op een hoek van een straat kwamen zagen ze een ventje huilen. Ingrid zei: ''Waarom huil je zo, manneke?'' Hevig snikkend zei hij: ''Oma gaf mij twee euro voor m'n spaarpot, maar ik wilde liever drop en zo...

Ingrid is 35 en tien jaar getrouwd met Henk. Ze werkte vroeger op het stadhuis achter de balie voor het verstrekken van inlichtingen aan bezoekers. Ze heeft een knap voorkomen met een smal lief gezichtje tussen lang zwart haar en haar borsten waren altijd half zichtbaar boven haar jumper. Wanneer de...

In de omgeving van mijn woning zijn al bejaarde mensen in hun eigen woning overvallen en beroofd. Meestal avonds als het al donker is gaat de huisbel, nietsvermoedend open je de huisdeur en een man duwt je de gang in en slaat je of bindt je vast op een stoel, plakt je mond dicht en de paniek slaat b...

Het komt regelmatig voor, dat ouderen overvallen worden in hun eigen huis. Vroeger toen mijn ouders in een dorp woonden kwam dat niet voor. Je kon de deur gewoon open laten. Kolhorn heet dat dorp in de kop van Noord-Holland, dichtbij Schagen. Iedereen groette elkaar en hielp wanneer je het moeilijk ...

Toen ik vanmiddag luisterde naar het Adagio van het Clarinet Concerto in A major KV 622 van Wolfgang Amadeus Mozart kreeg ik plotseling heimwee naar vroeger. Ik mag graag naar zijn muziek luisteren, het doet me wat. Automatisch denk ik dan aan het leven van de mensen in het verleden, niet in de ti...

Met een vreselijke angstkreet werd Wout midden in de nacht badend in het zweet wakker. Janneke naast hem schrok en zat rechtop in bed, en riep: ''Wat heb jij nou ouwe, zit een mus je achterna?'' ''Dat is ook erg, maar het was nu heel erg, ik droomde over satan en voel nog het suizen in mijn ...

Wulpse Alie aan de telefoon: ''Hé Kees, ik voel mij zo eenzaam, mag ik bij je komen?'' ''Natuurlijk mijn liefste, kom maar gauw, ik ben ook altijd alleen. Met z'n tweeën is altijd beter dan alleen, maar soms is het beter alleen te zijn wanneer je samen leeft met een naar persoon. Je hebt ...

'' Weet je nog wat ik je vorige keer heb verteld over de bouwkunst in het verre verleden?'' '' Ja, je vertelde, dat mensen huizen gingen bouwen om zich daarin veilig te voelen en ook om zich te beschermen tegen de koude, regen en sneeuw, zeg maar tegen de grillen van de natuur. Verder had je ...