Alle inzendingen over ouderen

‘En dit is mijn besluit en daarmee zult u het moeten doen.’ Met deze zin sluit De Rijdende Rechter uit het gelijknamige televisieprogramma zijn uitspraken steevast af. Zijn eindoordeel staat daarmee onherroepelijk vast. Het is zoals het is. Zijn zin zou ook kunnen worden uitgesproken door een a...

De soms genoemde ervaring en levenswijsheid, die men senioren en bejaarden toekent, is m.i. gewoon een opstelsom van butsen, blauwe plekken en mentale teleurstellingen, op hun levenspad tot nu toe opgelopen en waaruit deze leeftijdsgroep lering heeft getrokken. Dat is positief bedoeld, want goede ra...

In Zorgcentrum "De Heikant" was het niet ongezellig op een dag in januari die nog kenmerken droeg van een onstuimige en felle winter zoals een heftige, gure wind en vlagen van regen die een stormachtig karakter droegen. In de eetzaal keken sommige ouderen enigszins verbijsterd, verbaasd en nieuwsg...

De Regiotaxi heeft op een zondagmorgen de stad omcirkeld en ik heb de troosteloze bebouwing van de buitenwijk willens en wetens aanschouwd. Tenslotte moesten we onvermijdelijk het Zorgcentrum, genaamd "Boshuis" bereiken, dat is verrezen in de plaats van de onlangs gesloopte en met de grond gelijk ...

Het was druk bij Café-Restaurant "De Spaarbank" aan de Noordstraat, waar de lokalen herinneringen oproepen aan lang vergeten bestemmingen van dit gebouw. Vermoedelijk waren het op deze zaterdagmiddag allemaal studenten die waren komen opdagen. Ik wachtte twee lange uren op een vriend. De jonge...

OUD je voelt je pas echt oud wanneer je joviaal tegen iemand gezegd hebt: zeg maar jij en jouw in plaats van u, hoor . En ze het dan na het een paar keer geprobeerd te hebben, je toch weer met u aanspreken.

De diverse etablissementen in en om de stad lijken soms alle variaties op een thema te vormen met hun authentieke inrichting van oud hout en glaswerk, met de prenten aan de wand en met de muziek die weerklinkt. En er zijn er vele. Zo ook lijken soms de weduwen die reizen met de "Opstapbus" alle...

Ik ben gearriveerd op het Zorgcentrum. Het blijkt dat de verwarring van mijn vriendin is toegenomen, maar zij wil graag boodschappen gaan doen bij de "grote Albert Heijn", een in Tilburg bij vrijwel de gehele bevolking bekende en in hoog aanzien staande zaak. Vandaag zal de wispelturigheid toesl...

Of het mijn hangende oogleden zijn die als kleine zonneschermen mijn ogen overhuiven, die mij tot oudere stempelen, is mij soms onduidelijk, en het is zeker niet om mijn verwelkte "charmes" dat zoveel auto's bij zebrapaden voor mij stoppen, maar mijn gedrag schijnt vaak een dusdanige indruk te ma...

Vanaf het terras achter "Het Boshuis", de nieuwste Tilburgse locatie van Zorgcentrum "De Wever", dat gelardeerd is met chique tuinmeubilair, kijkt men rechtstreeks het bos in. Lichtpaarse bloemen van mij onbekende signatuur schieten hoog op in de tuin en andere, geel met bruin, herken ik uit ...

In de "parallelle" wereld bezitten alle steden en dorpen dezelfde voorzieningen en instellingen. Zo is er voor wie dat wenst ook in Goirle een winkelgalerij met een overvloed aan winkels, volgestouwd met koopwaar. De mensen flaneerden er ook vandaag en ik werd er met regelmaat gegroet. Een onno...

Locatie "Boshuis", onderdeel van Zorginstelling "De Wever", heeft haar naam mogelijk ontleend aan het weelderige bosgebied dat zich uitstrekt in haar omgeving en dat haar omringt. Vanuit haar restaurant, dat men met recht ook een "serre" kan noemen, kijken de verpleegkundigen, die tijdens hun ...

Behandelcentrum "De Hazelaar" vormt een doorgangshuis, een tijdelijke verblijfplaats voor personen aan wie het water aan de lippen staat om uiteenlopende redenen. Bij mijn bezoek zijn de lange, uitgestorven gangen, gescheiden door deuren die zorgvuldig gesloten worden. De vele, kleine kamers die ...

Mevrouw was wel degelijk dement hoewel eerder vertoon van intelligentie en van taalvaardigheid daar het tegendeel van schenen aan te tonen en te bewijzen. Kort geleden citeerde zij nog uit Shakespeare; "Rough winds may shake the darling buds of may"; heel toepasselijk, want in deze late meimaand s...

Het is rustig en rustgevend op een zondagmorgen in mei in de grote foyer van Behandelcentrum "De Hazelaar" aan de Eijgenraamstraat. Enkele ouderen, mogelijk patiënten, verpozen hier bij een kop koffie en ze babbelen wat met elkaar. In een klein kastje bij de toonbank staat wat gebak uitgestald. I...

De ene spiegel flatteert meer dan de andere en soms worden door een bepaalde lichtval de diepe lijnen zichtbaar die de meer "gunstige" spiegel verhult; de lijnen die zijn als het craquelé in oud vaatwerk. Het menselijk gezicht is vaak een teken van leven en loutering.... Geruisloos en razendsn...

Hier dansten wij eens in een ver, vergeten jaar en hier is nu de chique zaal van "De Harmonie"; ik bevind me in de Tilburgse Stationsstraat in het pand op huisnummer zesentwintig, dat gesitueerd is naast het kantoorpand op huisnummer vierentwintig waar mijn dierbare, maar zeer betreurde en betreur...

Daar staan ze op een rij in de "Thuiszorgwinkel"; de rollators; de hulpmiddelen die sommigen "elegant" noemen en waarvan er een wellicht mijn ouderdom zal markeren.... Men kent ze het predikaat "lichtgewicht" toe (ten onrechte???) en ik mag er een optillen van die oudere grijsharige mevrouw...

Zo ongekend triest, een 80 jarige man die moet stelen om eten te hebben, zo ongekend triest dat dit in ons welvarende land voorkomt! Stelen is natuurlijk niet direct een optie maar het water moet de man aan de lippen gestaan hebben, want op die leeftijd ben je niet op het dieven pad terecht gekomen,...

Door de lange gang, die deels behangen is met Brabants-blauwe tegeltjes en waarin een rij boeken in een boekenkast alsmede een lieflijk Paastafereel is uitgestald, heb ik "De Refter", het restaurant van Woonzorgcentrum "Joannes Zwijsen" bereikt.... Het is hier langzamerhand drukker geworden e...

Ze kwam me tegemoet in de winkelgalerij, strompelend achter een rollator (grijs haar, ruiten bloes, een gouden tand in het gebit) en ze sprak mij aan met de woorden; "Het valt niet mee". Ze verklaarde op zoek te zijn naar een blauw voorwerp om de deur van haar flat te openen; een voorwerp dat z...

De vaste stamgaste van de diverse cafés waar ze iedere dag in alle godvergeten en ijzingwekkende eenzaamheid naar toe wandelt, mijn voormalige overbuurvrouw, ontmoette ik vandaag weer bij "De Katterug", gebogen over haar gebruikelijke lectuur. Ze verklaarde dat ze onverwacht en ongezien de Nassau...

Mevrouw heeft haar domicilie gevonden in Woonzorgcentrum "Joannes Zwijsen". Zij heeft zich in haar zware rolstoel geposteerd bij de receptie waar de zwarte indrukwekkende buste van Joannes Zwijsen, de grote Tilburgse coryfee, als uit graniet gehouwen, kennelijk met het doel de eeuwen te overbru...

In het Restaurant van Woonzorgcentrum "Joannes Zwijsen", ook wel "De Refter" genaamd, hebben enkele ouderen zich verzameld. Ze werpen bij mijn komst nieuwsgierige, belangstellende, dan wel opdringerige blikken in mijn richting. Sommigen zijn hulpbehoevend en later op de middag, als een paneel me...

We kwamen te praten in het restaurant van het Twee Steden Ziekenhuis; twee echte oude Tilburgers, opgegroeid in dezelfde contreien, die beiden hun geboortestad van haver tot gort kenden. Een krans van grijs haar omringde zijn overigens kale schedel. Ik vroeg hem of hij een interessant boek aan het l...

De betrekkelijk nieuwe flats aan de Wandelboslaan dragen mannennamen: "Vincent, Robert" Hun gevels verbergen chique appartementen. Ik was eens, in vroeger tijd, niet onbekend met hun (toekomstige?) bewoners toen ik nog journaliste was. Verschillende echtparen hebben de sleutel van hun nieuwe wonin...

Klooster Nieuwkerk is gesitueerd in het grensgebied van Nederland en België en omgeven door hagen met paarse, witte en roze rododendrons. Vandaag ben ik hier in het gezelschap van de stoere en manmoedige dames die de eenzaamheid en het leed als een bittere dronk hebben leren aanvaarden. Maar zwi...

...en zo herinner ik me mevrouw A., mijn protegée gedurende drie lange jaren, zo onschuldig, zo eenzaam en zo oud en haar zwarte knuffeldier, genaamd Moriaantje dat zij eens gewonnen had in een loterij, meestal haar enige "gezelschap". Ver van alle corruptie, van alle kwaadaardigheid en van het he...

....en zo maakte eens mijn oma - mijn door mij boven alles vereerde oma, die zonder slag of stoot drieënnegentig jaar oud is geworden - het plakboek voor mij over de Zwitserse Sint Bernardshonden Steffie en Zara (die om hun hals de vaatjes levensreddende cognac dragen), dat ik nog ergens moet hebbe...

Ik loop op de dijk. Een man komt me tegemoet, maakt voorzichtige stappen achter een rollator, tegen de wind in, zijn rug gebogen. Hij draagt een knalrood ski-jack, klemt een forse sigaar tussen zijn lippen. Met deze windkracht een prestatie. De sigaar als beste vriend, die kun je wel gebruiken bij h...