Alle inzendingen over vriendschap

Op een dag maakte ik opnieuw aanstalten naar je toe te gaan; naar jou, mijn werkelijke vriend om de overigens onoplosbare problemen aan de orde te stellen die de Kantiaanse filosofie omtrent het zozeer beroemde "Ding an sich" oproept en die door Schopenhauer met zijn interpretatie opnieuw belicht werden. "Zoals vrienden doen" bespraken we de aloude…

De echte, waarachtige en vasthoudende vriendschap die wij al veertig jaar deelden, kende niet de wisselvalligheden en teleurstellingen van de ontrouw en van de desertie die ons doen twijfelen en wanhopen aan de aard van onze medemens en aan die van de menselijke soort in het algemeen. Daarentegen rekende ik, welhaast bij uitzondering, op mijn vriendin…

Waar ik eens het landschap zag, de wijde en weidse velden (het bezit van mijn vrienden), de vijver met het gladde, rimpelloze, onpeilbare water waarop een enkel waterhoentje bivakkeerde, ben ik weergekeerd. De trein was bij Nijmegen de beide beroemde bruggen, die de trotse rivier overspannen, gepasseerd en ik had een platbodem kunnen waarnemen die zich…

Gisteren sprak mijn vrouw een vriendin die ze zeer zelden spreekt. Ze kennen elkaar van de Hogeschool in Kampen, waar ze samen de opleiding voor Expressie in Woord en Gebaar volgden. Toch zijn het goede vriendinnen. Goede vriendinnen in de zin van dat ze bij elke ontmoeting zo weer verder kunnen waar ze gebleven waren. Geïnteresseerd in elkaar. De juiste…

Het is een stille buurt en deze heeft helemaal niets bijzonders; ze heeft nauwelijks een uitstraling, is eerder sfeerloos te noemen, maar in een van haar armzalige huisjes kende ik een zeldzame vriendschap die haar aroma verspreidde over de buurt waardoor een gouden licht werd verleend aan het gewone en nietige; waardoor het opgeheven werd naar een…

Ze draagt een roze trui die haar fragiele gestalte goed doet uitkomen. Ze heeft een sjaal, uitgevoerd in pasteltinten, om haar hals gedrapeerd. Eens hebben we elkaar voor het eerst ontmoet toen een ijzingwekkende neerslachtigheid haar klauwen naar me had uitgestrekt. In het kleine halletje tussen de met mintgroen linoleum belegde verdiepingen had…

Gelukkig was er Trudy Mol, met wie Bjarne Gosse zijn eigen avonturen kon beleven. Ze was een belangrijke pion geworden in de Amsterdamse krakersscene. Ze hielp mee met nieuwe plannen en de uitvoering daarvan. Bjarne begon met het lezen in het krakersblad, dat hij van zijn vriendin Trudy had gekregen. Trudy Mol had een korte prozatekst geschreven die…

Toen de verwarmingsmonteur was vertrokken (een mooie he-man of Apollo gekleed in het zwarte uniform met de tekst "Feenstra" op zijn benen en billen; ik had hem gadegeslagen terwijl hij "deskundig morrelde" aan de apparatuur) vertrok ik naar Café-Restaurant "De Burgerij" aan de Noordstraat. Daar weerklinken steeds Franse chansons zoals het beroemde…

De enige troost die Maarten W. in de gevangenis had, waren de gedichten van Toon Hermans uit de bundel “Liggen in ‘t gras”, die hij van Jan Boter had gekregen. Bjarne had beloofd om Maarten te bezoeken, maar het was er nog niet van gekomen. Terwijl de herfst zijn laatste stokpaardjes liet zien met windvlagen en regen en Bjarne in een diepe herfstslaap…

Haar sinds lange tijd grijze haar valt in een lok gedeeltelijk over haar gezicht. Haar kleine, lieflijke handen zijn zwaar getekend door ouderdomsvlekken, zoals het hart en de ziel getekend en verminkt zijn door de opeenstapeling van incidenten in haar leven, door de insnijdingen van de pijn, van het leed en het ongeluk. Ze bezoekt me en in de witgelakte…

Ze droeg lang, wonderlijk mooi haar, haast tot haar middel en was in elk ander opzicht een schoonheid. We kwamen te praten op de bank vóór de Copyshop, in de winkelgalerij. De datingsite had zijn beloftes waargemaakt en ze woonden al sinds februari jongstleden samen. Hoewel ze geen tatoeages of grijsheid had geprefereerd, was haar nieuwe vriend…

Het was ongetwijfeld een festiviteit die georganiseerd was door Zwemvereniging "De Tilburgse Watervrienden". We hadden bij die vereniging leren zwemmen en zijn ongetwijfeld met de bus naar Amsterdam getogen, naar de Bosbaan. We waren veertien jaar oud en ik herinner me nog dat mijn vriendin Lucia een zeegroen badpak droeg. In het zwarte water van…

Tussen bloeiende planten met rode en paarse bloemen; geraniums en petunia's, in de schaduw, heb ik een plaatsje gevonden op een houten bank op het terras van Café-Restaurant "Boerke Mutsaers" en een Earl Grey thee met koffiemelk besteld. Bij de thee wordt als een soort verrassing een klein glaasje likeur met slagroom geserveerd. De treinen razen…

Het ontzagwekkende scherm, dat meestal de blik op de grote eetzaal van Huize "De Heikant" verhindert, was opengeschoven en ik wachtte in arren moede op een vriend die tot mijn schrik plotseling achter mij opdook waarop ik niet nalaten kon op te merken dat hij zijn kunsten maar zou moeten gaan vertonen in het Spookhuis op de Kermis.... Hij zou me…

Mijn vriend liet op zich wachten. In het voorportaal van de grote eetzaal van "De Heikant" waar vele ouderen bivakkeren las ik in de Libelle, het lijfblad van mijn zozeer betreurde moeder en vermoedelijk het lijfblad van vele onschuldige en lieflijke meisjes en vrouwen. Tegenwoordig toont men elkaar de "Smartphone" die tot vrijwel alles in staat…

De verpleger, de trouwe en zozeer liefdevolle verpleger, heeft zijn langjarige carrière volvoerd bij "Prisma" waar mijn broer een "plaatsvervangend thuis" heeft gevonden. De lage gebouwen, omringd met grasvelden waarop bomen hun kruin ten hemel heffen, bieden huisvesting aan tal van cliënten van gevarieerde signatuur en mijn broer is te midden van…

De beide vriendinnen hadden plaatsgenomen in de rieten tuinstoelen in de stille tuin vlakbij het landhuis. Ver strekte zich voor hun ogen de grasvlakte uit; het bezit van de familie en ook de feeërieke boog, begroeid met rozenstruiken lag in hun blikveld. In de vijver zaten brutale en ondeugende waterhoentjes elkaar achterna maar de reiger die ook eens…

....en zo was onze samenkomst; we zaten bij het raam en spraken eindeloos over heel veel boeken en we dronken eindeloos veel citroenthee.... Het licht dat in brede bundels en banen in de verte neerdaalde vanuit asgrauwe wolkenpartijen werd ons geschonken. Je hebt voorgoed een andere woonstede gekozen; een ander land en andere vrienden.…

Maarten Wolvenknaap kwam op het bizarre idee om de muren van de voormalige danszaal donkerblauw te schilderen. Drie dagen was hij druk aan het werk om de ruimte klaar te krijgen voor feest en expositie. Het bericht dat Kees hem stuurde over het verdwijnen van de wildernis ten behoeve van een landschapspark, geschikt voor recreatie bezorgde Bjarne…

Twee dagen later: Het was plotseling prachtig zomerweer in Utrecht. Bjarne genoot van de stilte in de tuin. Het leek wel of alle buurtbewoners op vakantie waren. Het was nooit eerder zo rustig geweest in de Utrechtse buurt waar hij verbleef in het huis van zijn hospita. De liefde had hem tot een ander inzicht gebracht. Emma en hij hadden veel meer…

In een mistig, vochtig seizoen, toen een late herfst de wereld verraste en toen de bomen beantwoordden aan de opdracht van de Natuur, aan de cadans en het ritme, hen door een Onbekende ingegeven, zag ik haar weer. Ik wachtte al geruime tijd op het terras onder de zwarte luifel waaraan regendruppels kleefden en zag haar aan komen lopen in de verte. Ze…

De vriend die ik tenslotte nog vond nu de tijd van mijn leven begint te korten en uitgeput en op begint te raken, was eens, gekleed in zijn slordige en aftandse colbert, aangeschoven aan de tafel van onze redactie. Hij heeft het gezicht van een boxer; stoer en toch lief, met smalle ogen waarmee hij smekend en hulpbehoevend in die van mij pleegt te kijken…

Het was leuk geweest, de spontane wiskundeles van de tuinderszoon Arthur. Bjarne had nooit gedacht dat ze vrienden van elkaar zouden worden. Hij verheugde zich op de volgende les, die Arthur hem enthousiast had beloofd. Emma was weer eens op reis voor haar werk, maar de jeugdige Bjarne voelde zich minder eenzaam dan voorheen omdat hij vaak brieven…

We zien elkaar niet vaak, maar als we elkaar zien, maken we er een heel mooie happening van, gewoon omdat het kan, gewoon omdat het past en ook zo geweldig gezellig is, dat dus. Al weken van te voren zouden we afspreken, zijn beiden niet weggeweest in de vakantie, oh ja, ritjes op de scootmobiel dat wel, maar geen echte uitjes want bij de meeste leuke…

Met mijn jeugdvriendin Lucia fietste ik vaak door de grauwe straten van onze provinciestad en we kaatsten met de kleurige ballen tegen de bakstenen muren van de arbeidershuizen. Lucia's moeder zat hele dagen achter de naaimachine om een hippe garderobe voor haar dochter te vervaardigen en ze luisterde zeer graag naar het Duet uit "De Parelvissers…

We hadden een mooie augustusmaand. Het licht van de zomer, dat nog niet het licht van september, mijn favoriete maand, is, speelde over de wereld en onder de het prachtige, zwarte zonnenscherm bij Restaurant "Anvers" aan de Oude Markt was het goed toeven bij een kop bitterzoete Earl Grey-thee met koffiemelk..... Mijn vriendin en ex-collega zou…

Gelukkig had Bjarne weerstand kunnen bieden tegen de verleidelijke voorstellen van M. Wolvenknaap. In korte tijd veel geld verdienen was misschien aanlokkelijk, maar hij bleef liever op het juiste pad, al was het alleen maar om zijn behaagzieke hospita niet tegen zich in het harnas te jagen. De jeugdige Bjarne zat in de zonnige tuin de namen en de…

Volop zon en nog meer dromen in de zomer van de liefde en de ontdekkingstocht naar vriendschap. De jongeling Bjarne Gosse was drie dagen alleen met Frits de zwarte kater in het grote herenhuis. Peter had geen contact gezocht. Op een dinsdagochtend lag er een brief op de deurmat. Het kon niet anders dan een brief van Kees Broodakker zijn. Bjarne herkende…

Daar waar ik verbannen ben, wil ik eens terugkeren. Ik droomde van het vriendenhuis In lang vervlogen tijd moest ik het voorgoed verlaten In mijn droom waren velen genodigd in het huis; de collecties boeken schitterden aan de wanden Het leven raasde sinds het afscheid aan mij voorbij en ver, ver in een diepe kloof ligt de eens gekende, voorgoed…

De telefoon rinkelde. Bjarne nam op en herkende onmiddellijk de stem van Berend. “Hallo Bjarne, zou jij mij de boeken van Albert Camus en Vestdijk willen teruggeven. Een van mijn vrienden wil ze graag lezen en jij komt er waarschijnlijk toch niet aan toe door alle boeken die je van jouw hospita hebt gekregen.” De stem van Berend klonk vriendelijk…