Een klein vlammetje, oplaaiend in de winterkou

Ze droeg een lichtblauwe, gebreide col, die een groot gedeelte van haar duifgrijze haardos onbedekt liet.

We ontmoetten elkaar op het bankje bij de bushalte. De reis naar Dronten zou drie uur duren, zo verklaarde ze, maar ze ging graag met de trein om getuige te kunnen zijn van de doop van haar kleinkind. Zo is een oma.

Ik vertelde haar van mijn kant over de schamele, bescheiden cadeautjes die ik in een tas bij me droeg, bestemd voor een verre, overzeese vriendin.

De winterkou liet ons niet onberoerd maar een klein vlammetje van een lichte kameraadschap tussen mij en de vreemde, onbekende dame laaide op.

Onze wegen scheidden echter en nooit zouden we elkaar terugzien...

vlammetje winterkou terugzien

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 91