Alle inzendingen over familie

Op een klein stationnetje, ’s morgens op het perron, stond ik te wachten. Het was mistig, en in de verte hoorde ik de trein al naderen. Het gestamp van de locomotief werd steeds luider, en met een hoop geknars van de remmen kwam het boemeltje tot stilstand. De deur ging open en mijn blik viel o...

De samenleving moet meer doen om familiedrama’s te vermijden. Daarom hoort elk gezin met gescheiden ouders en kinderen een gezinscoach te krijgen.

Het is leuk om mensen van vroeger tegen te komen via www.schoolbank.nl . Dat is een ding dat zeker is. Vooral als je zovaak verhuisd was zoals zij. Waar ze geen rekening mee gehouden had, was dat het contact met het “verleden“ maar al te duidelijk liet zien waarom er zoveel was mis gegaan. I...

Toen ik eergisteren in de tuin zat viel het me plotseling op. De merels vlogen niet meer af en aan. Ze hadden een nest in de klimop en de jongen waren enkele dagen uit. Voorzichtig schoof ik de klimopbladeren weg. Met een spiegeltje keek ik in de nestkom en…leeg. Het moest die avond ervoor gebeurd...

Melissa zag neef Johan bij de notaris met piepende banden wegrijden, zonder haar iets te vragen. Ze waren eendrachtig met zijn auto naar Friesland gereden, maar van die wilsovereenstemming was nu niets meer over. Het kon haar niet veel schelen. Ze moest er niet aan denken met die hufter weer vele ki...

Zo ben ik opgevoed, de paplepel kwam er aan te pas, 'zo is het en niet anders'. Ik at wat de zwart emaille pot schafte, mijn vader beunde in het weekend bij om al die bekkies te kunnen vullen. Mijn moeder bewerkte op de trapnaaimachine (Grizner) de krijgertjes, kleding uit meelij gegeven, en die g...

Tante Louise was nooit erg gezien geweest bij de familie Hertsenberg, maar haar overlijdens-annonce deed de deur dicht. Onder haar naam stond ‘Zo, jullie hebben je zin’ en ‘Geen bloemen of ander vermaak’. Louise had stil geleefd, afgezonderd van de wereld. Teleurstelling was haar Leitmoti...

Heel voorzichtig nam hij haar handen in de zijnen. “Niet huilen joh”; zei hij. “Je wordt er beslist niet mooier van”. Ze keek vanuit haar betraande ogen naar hem op. “Maar…..”; snikte ze, “ze is zo gemeen!”. Het beeld dat hij nu voor ogen kreeg, was er een van wel 40 jaar ge...

Op de zender Discovery is 's morgens een programma te zien over vier broers op een autosloop in Duitsland. Naar dit programma kijk ik vaak en met veel genoegen. Ten eerste is het een leuk programma en begin van de dag en het is ook grappig. De vier broers zijn echte broers, eentje is de oudste en...

Als u overweegt met familieleden of vrienden een weekend door te brengen in groepsaccommodatie De Suikerberg in Loon op Zand, moet u wel zelf dekbedden of slaapzakken meenemen. Doet u dat niet, dan komt u voor een onaangename verrassing te staan. Voor ons gezelschap zorgde het voor een van de kleine...

Ik zag een keer een documentaire op Discovery Channel over een bepaald type boom in Amerika. Nu behoren bomen niet direct tot mijn interessegebieden, maar deze documentaire trok toch mijn aandacht. Het ging over de zgn. bristlecone, een boom die zich zelfs wist te handhaven in een woestijngebied. In...

Voorjaar 1962. Ik was tien jaar en we waren net in Nederland voor een tijdelijk verblijf van negen maanden. In augustus van dat jaar zouden we weer teruggaan naar mijn geboorteland, het voormalige Ned. Nieuw-Guinea. Voor het intensieve bezoek aan familie en vrienden had mijn vader een oude Kapitän ...

Als je ooit een boek wilt lezen, waarvan je alleen maar de titel en de misschien ook nog de naam van de schrijver moet onthouden: Spycatcher van Peter Wright. Succes verzekerd, er zal geen woord van blijven hangen. Tegen mijn voornemen in om voorlopig geen non-fictie zoals documentaires, levensverha...

Als je het "warm nest gevoel" niet kent, smaakt het brood overal hetzelfde.

Hij rookte de laatste maanden weer een beetje erkende hij 10 juni. In 2006 gestopt na eenentwintig jaar. Sindsdien Nicorette-kauwer op stille momenten buiten beeld. Nu licht aangeslagen, hij kon het maken bleek bij de verkiezingen. Barack ‘was ooit een zware roker’ reageerde zijn arts publiek....

Zoals elk volk zijn taal, zijn cultuur, zijn “duister” verleden heeft, zo ook heeft elke individu zijn gewoontes, zijn gebruiken, zijn dagdagelijkse rituelen. En die kunnen nogal wat uit elkaar liggen in eigen midden, in het verenigingsleven, in feite overal. Als je er even wilt blijven bij st...

Drie weken later liep onze vader plotseling weg, zonder te zeggen waarom. We wisten niet wanneer hij terug zou komen. We hadden geen klok meer. De tijd was alleen nog maar af te lezen aan het stijgen en het dalen van de zon, en dat gebeurde alleen overdag. Er kwam een laagje stof over onze hui...

Boekenkasten gevuld tot aan het plafond. Bonte, mooie boeken met zware kaften. Fotobanden, romans, kunstboeken, een grote collectie langspeelplaten. Klassiek. Met kerst en op zondagochtenden ging het doorschuifluik in de keuken open en drongen de klanken van de sacrale muziek van Bach, de dramat...

Het e.e.a. en de zesentachtigste keer. Alleen in dit huis, een gekke gewaarwording, ze is net naar haar werk vertrokken, ikzelf moet vanmiddag pas beginnen. De post wordt pas aan het einde van de morgen bezorgd, ik ben toch wel benieuwd of de brief erbij zit. Dan is het officieel, niet dat he...

Lukas staat op het perron. Zijn vader heeft hem daar met de auto naar toe gebracht. Vanaf hier mag hij helemaal alleen verder reizen. Lukas is bijna tien jaar. Het is de eerste keer dat hij zonder zijn ouders met de trein naar oma reist. Oma Pleister woont in een klein stadje. Maar niet in een norma...

In een grijs verleden had mijn zusje een winkeltje in handenarbeidmaterialen. Het was een klein en knus winkeltje, waar ik vaak in te vinden was. In de avonduren gaf zij les aan huisvrouwen uit het dorp, die naast de alledaagse beslommeringen ook nog graag iets leuks wilden fabriceren. Ook werd zij ...

Met de handen samen en de ogen stijf dicht baden we, zowel voor als na elke maaltijd, het Onze Vader, het Wees Gegroet, met als nabede: 'Lieve moeder Maria, zegen Ome Wim en onze kindjes, Amen'. We hadden heel veel ooms en tantes, maar voor deze oom werd bij ons zesmaal daags gebeden. Hij was o...

Een mens heeft heel wat identiteiten, zo ben ik man, echtgenoot, vader, opa, broer, zwager, vriend, maatje, buurman, kennis, collega, medewerker, medebestuurslid, etc. Ooit was ik zoon en kleinzoon, tot mijn ouders en grootouders overleden en sindsdien ben ik ook wees. En voor de kinderen van mijn b...

Cornelis zelf heeft me uitgenodigd. Zijn oudste zoon is vijftig geworden. Ik beloof erbij te zijn. Drie dagen lang, in een groot huis ergens in het oosten. Ze zullen er allemaal zijn. Zelfs mijn nieuwe Woemi, die toch niks met de familie heeft, moet mee. Ze mekkert en ze moppert. ‘Waarom dan?’...

Als kind van veertien had ik al snel in de gaten dat ze “vreemd “was. Dat viel vooral op als ze begon te praten. Hoewel ik haar taal verstond kon ik er niets van maken . Snel en verward, zo Ingrid… ratelde ze maar door. Tante Monica scheen als enige te weten wat ze wilde zeggen....

Mijn leven was al niet verlopen zoals ik het graag had gewild. Maar met al mijn problemen was ik nog niet zo diep gezakt, als waar ik nu was. Ik was een drugsverslaafde die verslavingsklinieken in- en uitging. Ondertussen alles verloren: huis en haard, wat het allemaal echt niet waard was. ...

Het is tot op heden nog niet gebeurd, dat ik aanleiding zag om op een eerdere inzending terug te komen. Sterker nog, ik zal er nog even aanvullend op willen doorborduren. Zeker ook omdat ik door de redactie van nederlands.nl weer werd verblijd met een schitterende afbeelding onder mijn stuk. Dat doe...

Wanneer ik stel, dat de manier van vrijetijdsbesteding van de verschillende generaties ten opzichte van elkaar net zo variabel is als de beleving van gezelligheid, dan is dit niet meer dan het intrappen van een open deur. Ook ónze jeugd heeft nog steeds de toekomst naar wij mogen hopen. Onze ve...

De lucht van tabak hangt om haar heen. Haar lijf ademt nicotine. Stuurs en narrig is ze, maar er is niks aan de hand herhaalt ze wel drie keer. En dan rollen de tranen plotseling over haar wangen. De moederblues spelen weer op. Het is een ongeneeslijke aandoening. Al 35 jaar knaagt het in haar hoof...

Mijn vader is een opa zoals je er nog nooit een hebt gezien. Als hij binnen komt begint mijn dochter te stralen en wil alleen nog maar streken uithalen. Kom opa ik ga je weer make-up op doen; oke zegt hij maar gebruik ook eens wat groen. De ogen zijn nu klaar nu alleen de nagels nog maar, paars o...