Of de onvermoeibare vriendschap tussen een meisje en haar hond.
Het is zondagvoormiddag en ik rij met mijn wagen naar de hondenschool. Naast mij zit een meisje, een meisje dat ik vroeger graag “mijn kleine meid” noemde. Dat gaat niet meer zo goed, ze wordt groter, zie je. Achterin zit Wodan, ...
De volgende grap die ik eens in een boek van Jan Cremer las, vind ik nog altijd ‘onbetaalbaar’.
Iemand vraagt aan een man: ‘Wat vindt u van Rembrandt?’
Antwoordt die man: ‘Ik weet niet, ik hou niet van sport.’
Hieraan moest ik denken toen ik enige tijd geleden op de verjaardag van...
Vandaag is tasje overleden. Ik heb dus een beetje verdriet.
Ken je tasje nog?
Je hebt me haar (tasje was beslist een meisje) jaren geleden gegeven. Je had haar zelf gemaakt, van een lichtblauw lapje stof met dunne roze en gele lijntjes. Tasje was afgebiesd met een roze stofje. Het biesje li...