Tasje

Vandaag is tasje overleden. Ik heb dus een beetje verdriet.

Ken je tasje nog?
Je hebt me haar (tasje was beslist een meisje) jaren geleden gegeven. Je had haar zelf gemaakt, van een lichtblauw lapje stof met dunne roze en gele lijntjes. Tasje was afgebiesd met een roze stofje. Het biesje liep door in twee koordjes, die de sluiting van tasje vormden.
Ze was uitermate geschikt als make-uptasje en daarvoor gebruikte ik haar dan ook.
O, wat hadden we een lol samen, als ik haar koordjes opentrok en de mascararoller naar buiten floepte!

Tasje is iedere vakantie met me mee geweest, ze heeft heel wat van de wereld gezien. Ze begon er de laatste jaren wel wat vermoeid uit te zien. Haar blauwe kleur verflenste en de vrolijke streepjes hadden zich teruggetrokken.

De laatste weken heb ik misschien iets teveel van haar gevergd. Twee keer per week nam ik haar mee in mijn rugzak, naar de sportschool. Misschien vond ze het garderobekastje in de dameskleedkamer wat te benauwd, of stond haar de muziek niet aan....
Ik kan slechts gissen, want vandaag is tasje overleden. Toen ik aan haar koordjes trok, brak ze.

Ik schaamde me toen ik haar in de afvalbak wierp. Dat is immers geen uitvaart voor dierbare tasjes? Maar ja, om haar te gaan begraven, in het park...
Als iemand je betrapt, maak je al gauw een slechte indruk.

Ik zal tasje nooit vergeten. Haar formaat, haar kleurtjes, alles was perfect aan haar.
Kun jij je tasje nog herinneren? Dat moet toch wel, je hebt haar immers geschapen!

Soms vroeg iemand mij, hoe ik aan dat grappige tasje kwam en dan antwoordde ik, dat een vriendin haar voor mij gemaakt had. Dus zelfs toen we helemaal geen contact meer hadden, werd ik via tasje toch aan je herinnerd.
Als dat geen mooie gedachte is.

Schrijver: Laska, 29 april 2002

sjoegehotmail.com

vriendschap afscheid afscheid tasje

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.2 met 83 stemmen 7.316