Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

DE LAST VAN DE EZEL

Het ezeltje Bileam zwierf door het ruige gebergte. Hij had een zware last van takken op zijn rug. Hij was verdwaald en miste zijn oude vrouwtje dat voor hem zorgde. Bij haar stond hij altijd onder een afdakje tegen de regen, waar hij niet tegen kon. Maar tijdens de lange rit in de storm was hij haar kwijtgeraakt. Nu liep hij al een half jaar door het eindeloze gebergte en at wat hij tegenkwam en was daardoor mager geworden.
Het was nu zomer en warm, de zon scheen op zijn velletje en hij had een goed humeur. Zou hij vandaag een leuk dier tegenkomen om even mee te praten?, vroeg Bileam zich af. Hij liep wat bij een berg op en daarachter bleek een riviertje te zijn. Een grote bruine beer stond er zalm in te vangen, zijn lievelingskostje. Bileam was een beetje zenuwachtig voor zo’n groot en wijs dier maar toch wandelde hij voorzichtig op de beer af.
“Hoi, zei de beer, wat doe je hier?” “Oh, ik wandel wat rond en wilde graag even praten”, zei Bileam. “Wat moet je met die zware last op je rug”, wilde de beer weten. Trouwens ik heet Johannes”, zei de beer er achter aan. “Die stapel hout is nog van vroeger”, zei Bileam zachtjes. “Kom ik zal je er van af helpen”, zei de beer goedmoedig. Bileam vertrouwde het nog niet helemaal. Maar de beer pakte in een machtige zwaai de stapel hout al van zijn rug. He, dat voelt veel gemakkelijker, dacht Bileam. “Kijk daar kan ik mooi een houtvuurtje op stoken om de vis te roosteren, ik moet ook eten, zei de Beer. Ook kan ik er een afdakje voor je van maken tegen de zon en de regen”. Dat leek de ezel wel goed toe.
Na een tijdje stond de ezel onder het afdakje en de beer at zijn geroosterde vis. Tevreden stonden ze daar bij de rivier tussen de bergen in. Het werd avond, de zon ging onder. Ze gingen slapen en de dag daarop namen ze afscheid. “Kom gerust nog maar eens terug”, zei de beer. “Dat zal ik doen”, zei de ezel. Vrolijk liep hij verder, zonder de houtstapel op zijn rug, nieuwe avonturen tegemoet.

Bevrijd

Einde

Schrijver: foppe oostenbrug, 14 augustus 2005


Geplaatst in de categorie: vriendschap

2.1 met 8 stemmen 1.673



Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
anne
Datum:
27 december 2016
Prachtig verhaal met een mooie wijsheid.
Dieren bezitten een wijsheid van nature.
Naam:
foppe oostenbrug
Datum:
8 december 2013
dit is al een oud verhaal
maar ik houd van dierenverhalen
ik heb zelf ook veel last maar ook veel vrijheid
maar je hebt inderdaad ook anderen nodig
en de omgang met ezels heeft me weer van mijn
problemen bevrijd
dank voor het lezen en de reactie die ik goed vind
Naam:
Han Messie
Datum:
8 december 2013
Email:
hmessielive.nl
Onzekerheid gaat in jouw verhaal over in vrijheid vol broederschap en sterk bestaan.
Net een fabel in het groot, waarin dieren een voorbeeld aan mensen mogen geven.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)