Alle inzendingen over dieren

Ze zagen wel dat dit kleine kamertje overging in een lange gang. Die konijntjes waren dan wel een beetje angstig, maar meer nieuwsgierig. "We gaan eens in die gang kijken," besloten ze. Verderop werd die gang wijder en hoger. Tenslotte kwamen de konijntjes in een geweldige, donkere zaal. Het was daar griezelig. Grote spinnen en vette wormen kropen…

Een helder, bruisend beekje stroomde van een mooie heuvel, waarop veel bomen en bloemen groeiden. Maar dat beekje was vol wonderwater! Elke dag kwam er een fee die met haar toverstokje op het water sloeg. Dan kwam er toverkracht in. Ja, dan werden de planten die naast het beekje groeiden heel, heel lekker om te eten. Ja, alle planten op de heuvel smaakten…

Gedurende de lange jaren van mijn uitstapjes met de BoodSchappenPlusBus ben ik gewend en zelfs verknocht geraakt aan mijn mede-passagiers. We worden vandaag ontvangen in de warme woonkeuken van een boerderij in Diessen waar een kleine jongen, vier jaar oud, een puzzel legt, op schoot bij zijn trotse moeder, die verklaart dat hij er al heel wat van…

De vis wordt duur betaald, thuiszorg afgescheept met een fooi. Dat zegt eigenlijk alles al waarom zo'n mooie vette vis als in de titel niet meer voor iedereen is weggelegd. laat staan een mooie moot zalm. Ik kan nog net een blikje werpen op tonijn in zonnebloemolie, een traan laten om een potvis. Mijn dis met Kerstmis kost mij mijn goudvis, ik hoop…

Als een adellijk dier leef ik in dit prachtige kasteel. Toch ben ik nu een aftandse kater. Ja, ik mag altijd op een zijden kussen liggen. Lakeien en dienaren geven mij het allerlekkerste eten. Ik hoef de hele dag maar te spinnen en te luieren. Mijn meester, die ik ooit de markies van Carabas noemde, verwent me meer dan goed is. Andere katten benijden…

Vanaf de eerste dag dat ik haar zag wist ik dat zij anders was. Daarvoor vond ik ze onbetrouwbaar, onberekenbaar, niet lief of zelfs vals. Enige malen had ik pijnlijk ervaren hoe ze hun vlijmscherpe klauwen in mijn huid sloegen. Ik heb het natuurlijk over katten. Maar op die herfstdag in 1990 toen ik ten onrechte meende dat er een uil krijste in een…

Toen het van de week zo stormde was ik bang, dat de populieren achter mijn huis zouden omwaaien. Mijn hond Bonky waarschuwde mij al. Hij kwam naar mij toelopen, en zei: ''Ouwe, ga niet dicht bij het raam zitten. Straks valt een boom op je huis en leg je voor pampus op de grond. Jij bent de enige die mij eten geeft, dus kan ik je niet missen.''…

Draai het eens om; te leven op dat krappe stukje aarde. Olifanten zijn er niet op gebouwd om rondjes te draaien in een tent. En al onze kitsch over zijn rug mee te zeulen van hot naar nog meer herrie. Mensch...dik tevreden, met het volste recht op een mensenleven, midden in een overvloed aan middelen om je niet te pletter hoeven vervelen, staren we…

Tot voor kort zong de kanarie jubelend zijn lied; het snaveltje half geopend; het bolle keeltje trillend, tot hij op een dag één gezwollen pootje consequent optrok en verborg in zijn lichtgele verenpak; een onrustbarend teken. Met de auto van een vriendin gaan we op weg naar de dierenarts, die gehuisvest is in een buitenwijk. Op de achterbank staat…

In dit land is het houden van een hond of kat voor de minder bedeelden onmogelijk geworden. Deze dieren, vooral honden, moeten frequent naar de dierenarts en deze 'dierenvrienden' kunnen geweldig rekenen. Honden moeten twee maal per jaar gevaccineerd worden. Voor de mensen wordt op iedere uitgave beknibbeld, maar Fikkkies arts kan ongebreideld zijn…

Je moest je haasten om er nog in te komen. Het Loo ging sluiten. Oudewijvenzomer 1894 werd in de audiëntiezaal voor het laatst stilgestaan door de gidsende intendant zeggende: ‘Hier lag het lijk van Z.M. Vóór het den weg opging naar Delft.’ Koning Willem III. Vervolgens in de vestibule bij een kop van een edelhert door Z.M. geschoten. Zijn ruige kop…

Bij een goede kennis staat een bakje met kattenvoer vlak bij de achterdeur. Die deur staat open. Geen kat te zien. Buiten hupt een merel behoedzaam naderbij. Hij kijkt over de drempel. Geen poes te zien. Hip, over de drempel. Nog een paar hippen en hij is bij de kattenbak. Een moment van aarzeling en dan: pik. Kijken. Geen poes te zien. Pik, pik.…

Bavianen net mensen? Apekool, zulke gezelschapsdieren zijn wij anders niet…staren ons liever suf naar woorden om elkaar niet te hoeven zien en maar denken dat we de wereld zo naar onze hand kunnen zetten. Er is helemaal niets menselijks aan een groep samenklittende bavianen, noch het spiegelen aan groepsgedrag van mensen…kwamen pas veel later in beeld…

Het was een mooie zonnige ochtend. De weilanden bij het bos waren vol glinsterende dauwdruppels. De hazen en konijnen werden er vrolijk van. "We hebben de hele nacht gegeten en gerend," zeiden de diertjes tegen elkaar. "Maar nu gaan we eens samen dansen in die stralende dauw." Ze pakten elkaar bij een poot. Op hun achterpoten hupten en sprongen…

Ik noemde hem mijn poolvos en hij scheen te luisteren naar die naam. Toen ik eens terugkwam van mijn werk was hij blij en onbekommerd achter mijn fiets aan komen huppelen; blij en onbekommerd staken we over bij de stoplichten, roekeloos en in weerwil van het in dubbele rijen aanstormende verkeer. Vanaf die dag bleef hij bij ons en hij zou gedurende…

Lange tijd bestond mijn enige gezelschap uit twee goudvissen, die vreedzaam maar doelloos rondzwommen in de glazen kom op mijn bureau, niet begiftigd met de menselijke vermogens maar al evenmin behept met hun gebreken. Uit de bolle, zwarte kraaloogjes waarmee ze mij trouwhartig aanblikten vanuit hun waterig verblijf trad mij geen intelligentie tegemoet…

Leuk vind ik het om Indonesisch eten te bereiden. Natuurlijk heb ik eerst een boek met recepten aangeschaft. Altijd heb je kruiden nodig, zoals laos, sereh, Indisch suiker en nog veel meer. Die koop ik bij een toko bij mij in de buurt. De lekkerste gerechten maak ik met rundvlees, varkensvlees of kip, maar er zijn nog meer mogelijkheden, zoals met…

Mijnheer Jansen speelt fluit. Hij is tachtig jaar en denkt, dat hij goed dat instrument kan bespelen, maar zijn vrouw denkt daar anders over. Elke ochtend zit hij in de kleine huiskamer aan de grote tafel en begint te spelen. Zijn vrouw neemt dan de benen om haar oren te sparen. Hij wilde zijn vrouw niet meer plagen en hij nam vandaag een besluit. Hij…

In een herenmodezaak drentelde ik in een dromerige, onbestemde stemming wat rond tussen de rekken met degelijke en elegante colberts en frivole en stoere T-shirts, zonder eigenlijk te weten waarnaar ik op zoek was. Ineens zag ik de vogel. Hij staarde mij hooghartig maar niet onvriendelijk aan vanachter de gouden spijlen, gezeten op de hoge stok, met…

De verkoper van de dierenzaak had het zacht-oranje, donzige, kwetsbare beestje voorzichtig tussen zijn wild en angstig fladderende kameraadjes uitgenomen en in een doosje gedaan, dat ik de hele lange weg door de duisternis en de kou in mijn tas had meegedragen naar de bejaardenwoning. Eerder had ik een kooi bemachtigd op een rommelmarkt en mama was…

Om te beginnen wil ik even stellen dat ik ben die ik ben, was die ik was en zal zijn die ik zijn zal. Dat dat dus duidelijk is. Verder noem ik de dingen bij hun naam, vat de koe bij de horens en bak geen zoete broodjes om de mensen honing om de mond te smeren. Verre van dat. Ik bedien mij van een directe, gespierde taal en doe niet aan nuancering…

Zoals mijn kennissen weten train ik witte muizen voor het circus. Wat een ellende heb ik meegemaakt. Afgelopen nacht werd mijn vrouw gillend wakker, ze voelde wat op haar blote schouder lopen. Ik deed het licht aan en zag een kikker, die keihard begon te kwaken. Ik ben geen held en toen mijn vrouw de kikker weg wilde slaan sprong dat kreng boven op…

De kleine vogel bleef mij trouw als geen ander. Zijn zwarte, beweeglijke kraaloogjes keken beurtelings wantrouwend en zelfverzekerd naar mij vanuit de vesting van zijn kooi. Als hij zich echt lekker in zijn veren voelde, jubelde hij mee met Wagners Opernchöre en poetste hij triomfantelijk en vergenoegd zijn verenpak, bestaande uit citroengele donsveren…

Als ik ergens vrees voor koester dan is het wel voor een muis. Deze eigenaardige dieren kijken sinister uit hun ogen en schieten als kleine vuurpijlen alle richtingen op. Zich verstoppen kunnen ze als de beste en aaibaar zijn ze zeker niet. Eens toen ik zo een muis had gevangen, nota bene met handschoenen aan beet het ongedierte mij door de handschoen…

Mijn duiven willen vrede, dat weet ik, want ze kijken mij aan alsof ze alles mogen. Ze schijten mijn balkon onder, hebben geen belang bij gevleugelde wetenschap, ze broeden eieren uit, allebei, man en vrouw. Vorig jaar Joop en Jopie, maar Jopie werd door een ekster opgegeten en Joop kwam nooit uit zijn ei. Nu zijn ze er weer met Franciscus de tweede…

Er is zomaar paardenvlees verwerkt in allerlei veel gegeten producten. Plofkippen worden in de ban gedaan. Scharreleieren blijken dat niet te zijn. Wat een zeurpieten zijn we toch. Onze Moslimbroeders eten liever paard dan varken. Zwijnen die ook al niet scharrelen. Voor de goede orde: ik bedoel niet onze Moslims. Dat zijn bedrogen mensen, die hier…

Het is zondagochtend. Ik draai me nog eens heerlijk om. Dan hoor ik een hoge, schelle kinderstem: ‘Snuuuuffieieie, kom, Snuffieieieie, kom dan.’ Oh nee hè, dit is echt irritant als je uit kunt slapen omdat een ander lid van het gezin je eigen hond uitlaat. Die arme, onbekende Snuffie krijgt het wel te verduren: ‘Neeeeee, Snuffie. Niet doen. Foei. Af…

Met het verliezen van onze staart kregen sommigen het stuitende verlangen om de hond zuiverder op het baasje te laten lijken. Mogen ze soms blij zijn om naast ons te lopen? Nemen een dier in huis tegen ongewenst gespuis of misschien uit eenzaamheid...dan ook niet zeiken over je vloerkleed...en hij maar kwispelen zeker, door zijn beste vriend doodgetrapt…

Het enige wat de mens van dieren onderscheidt, is dat wij denken menselijk te zijn.…

Moet men altijd een verhaal hebben? Soms heb ik niks te vertellen, namelijk. Behalve, dat ik mijn best doe om een begrijpelijke taal neer te zetten. Op mijn manier. Ik heb genoeg te vertellen, daar gaat het niet om. Even nadenken..ja ik heb een verhaal, tenminste, als dat boeiend is.. Ooit is er mij iets overkomen..tja, iets héél zieligs.. Toen…