Alle inzendingen over natuur

Lezers maken de schrijver, kijkers de acteur, gifvatdumpers het misvormde kind. Telkens weer vertelt Moeder Natuur haar verhaal. Meneer, God is in Nederland succesvol homo, in de Hoorn van Afrika lokaal krijgsheer. Zeg het hardop en je hoort chemokuren of pepermunten psalmen. Nieuwe collectanten. Ach, was het maar oorlog. Ouders dansen op de geboorte…

‘’Zeg Wouter, hoe komt het toch, dat we geen echt zomerweer hebben? Ik kan mij vroegere zomers herinneren, dat het wel drie weken achtereen lekker zonnig en warm weer was, zonder een spatje regen. Deze zomer is heel slecht, alleen in april was het mooi weer.’’ ‘’Dat klopt Mien. Het mooie warme weer moet uit het oosten komen, uit Rusland, want daar…

''Alweer een zware regenbui met onweer, vannacht ook al, hoe komt dat toch, ouwe?'' ''Darling, dat hebben we te danken aan de hogere temperatuur van het zeewater en als de bovenlucht ook warm is dan is er niets aan de hand, maar wanneer die erg koud is, zoals nu, dan ontstaan bij de geringste opwarming van het aardoppervlak stijgende luchtbewegingen…

Nu er toch nog enkele zonnige dagen waren deze irritante natte zomer, heb ik gelijk een ijzeren emmer gepakt om de bramen te plukken, die op sterven na dood aan hun akelige priksteeltjes hingen. Bramen plukken is ieder jaar weer een soort meditatie voor mij, ik word er stil van en mijn toch al gedachteloze geest wordt nog meer leeg. Mijn dokter wil…

In Cassis zit maar een miniem procent zwarte bessen uit Zeeland, het merendeel is bubbels en suiker, zelfs de kleur is chemisch gemanipuleerd. Suiker is het witte gif, erger nog dan cocaïne, wat de meeste mensen afstompt. Suiker maakt agressief en tast de natuurlijke energiebronnen aan, het is zwaar verslavend en het maakt mensen walgelijk dik, het…

Vanaf 1977 woon ik in Lelystad en geniet elke dag van de zuivere lucht, de bomen, het vele groen en de plassen en grachten. Wegens mijn hoge leeftijd ben ik niet zo mobiel meer, maar als het even kan ga ik met mijn dochter mee naar het natuurpark. Daar zijn is echt genieten, wat een schoonheid van natuur, maar meestal moet ik het in mijn eigen omgeving…

Wouter en Mien zitten in de tuin te genieten van het mooie weer. ''Het is me wel een lente hé, alle dagen volop zon, uitzonderlijk vind ik dat, darling. Ondanks de droogte zijn alle planten en bomen weer mooi groen geworden.'' ''Zeg ouwe, je zit daar nou wel, maar mij laat je buffelen en wanneer ga je de tuin nou eens opknappen. Je zit al een…

Vele uren vloog het zuchtje door de wolken. Om zich heen hoorde hij het gekrijs van grote, sterke vogels. Het werd avond, donkere nacht. Eindelijk ging het zuchtje naar beneden en lag op de grond. Hij voelde wel dat hij op zacht zand lag. Het was dus geen sneeuw, waarin hij terechtgekomen was. Het zuchtje was helemaal uitgeput, bewoog niet meer. Afwachten…

Het was middenin de winter. Alle bomen en struiken waren kaal. Ook in de tuin van de oude man en de oude vrouw zag je geen blaadjes. Bloemen waren er natuurlijk niet. Of misschien toch een paar? Ja! Vlakbij het grote raam stond een kring van jonge sparren. Daartussen bloeiden -groot wonder!- mooie dahlia's. Hoe bleven deze bloemen zo prachtig rood…

Toen ik een jaar of veertig was kreeg ik belangstelling het weer en de wolken te gaan bestuderen. Bij de boekhandel ‘’De Slegte’’ in Zwolle kocht ik een tweedehands weerboek met foto’s van de wolken. Verder bouwde ik een weerhut en plaatste daarin twee thermometers en een hygrometer. Thuis had ik aan de muur in de huiskamer een kwikbarometer hangen…

Volgens de jongste inzichten van de astrologie ben ik een Tweeling. Volgens de oudste inzichten van de optometrie ben ik compleet varifocus. Volgens mijn psychiater kan ik echter gewoon blijven schrijven met twee scharen.…

In het park staat fragiel een boompje, haar wortels zuigen elk jaar de lente uit de bodem. Je hoort haar bijna zuchten, ze verlangt naar die eerste lauwe voorjaarsdroppels. Ontknop mij naar de bloesems, laat mij tot leven komen. In de week dat dat gebeurt, rijd ik op m'n fiets speciaal voor dat boompje om. En dan is het zomaar weer voorbij.…

Als ik van Amsterdam naar Lelystad rijd, mag ik graag de weg langs het Markermeer nemen. Rust, ruimte, water en wolken. Na die overvolle snelwegen is dat een ware verademing. Wat heerlijk, dat zo'n plek in ons overvolle landje nog bestaat. Bij zo'n tochtje over de dijk stuit ik regelmatig op groepjes in groene kleding gestoken mensen. In eerste…

Deinen, dansen, zweven op fantastische muziek. Ik luister naar het leven diep van binnen. Dicht bij de kern, ver weg van donkere ellende. Die mijd ik als de pest. Veel liever plaag en koester ik de liefde. De hunkering naar liefde laat suikerlaagjes smelten, doopt harten diep in hete honing. Slecht vergaat het vele liefdeskoninginnen. Zij zien hun volkeren…

Met blijdschap geven wij kennis. Een kind van 12 dat een kind krijgt. Als u daarbij uw hoofd schudt, heeft Moeder Natuur u zojuist haar derrière laten zien. Het blijkt dat zij dat 5x keer per jaar in Nederland doet. Moeder Natuur. Zij is óf blind óf geen goede moeder óf zij bestaat alleen als projectie van het menselijk brein. Over God wil…

Volgens de Gouveneur van Tokio, is de ramp een straf van God, wegens hebzucht van de Japanners; Dan hebben wij hier nog wel wat te goed!…

De nietigheid van een zandkorrel in de gierende stormwind. Wie kan mij vasthouden in de naaktheid van het onbeschermde leven? Wat is mijn noodlot in de grijze zeemist op deze verlaten zandplaat? Het water dat mijn corpus omgeeft en mijn lichtheid verzwaart. Het leven van een korrel wordt beheerst door zijn buren en pas opgemerkt onder een microscoop…

Zwarte vleugels van overal overvallen mijn huis, in deze tijd van het jaar vliegen ze getwee met hun grappige grijze kopjes. Kauwen herkauwen hun afkomst, ze kunnen niet anders, vliegen in vlucht door de lucht over mijn dak en schijten alles onder als ze in de bomen van het park zijn beland. Nog even schiet het naar boven in zwermen, prachtklievend…

Wie bang is voor een burka, moet leren om door de dijken heen te kijken.…

Ik moest maar weer eens aan de slag in onze volkstuin, dat zou mijn zinnen verzetten, mij gezond doen afleiden van mijn ook nare, tragische liefdesperikelen, mijn geestesdepressie opkrikken, mijn wachttijd zinvol doden, mijn vitaliteit goed doen en me in conditie houden voor de hoopvolle toekomst. Zo van 'Arbeid adelt'. Lang geleden zei een dominee…

Aha, zunne, ja, binnenkort ook in Brasschaat, toch is het multiculturalisme in Groot-Brittannië effectief nooit een proper politiek idee geweest, communicatief eerder een bijwerking van het gedrag van een gedutroueerde marktmeester of een skoon wijfke met veel te veel canvas. Dat jonge moslims als gevolg van een falend multiculti-beleid nu opeens…

Langzaam word ik wakker met het gevoel dat ik heel lang heb geslapen. Geleidelijk gaan mijn ogen open. Het is nog donker. Ik geeuw uitgebreid en wil me lekker uitrekken, maar ik krijg mijn armen niet omhoog. Wat raar, ik kan ze niet bewegen. Ik kronkel met mijn lichaam en voel hoe ik aan alle kanten vast zit, als in een doos. Oh, mijn god! Ik lig in…

In een mooi groot huis, met een tuin die wel eens stadspark leek, woonde helemaal alleen een erg rijke man. 's Avonds liep hij vaak heen en weer tussen de bomen en struiken van zijn tuin. Dan dacht hij erover na waar en hoe hij de volgende dag zou gaan jagen. Ja, want de jacht was wel hetgeen deze rijkaard het belangrijkste vond. Wat hield hij daarvan…

Een ontsnapte fret is kansloos als hij een ander roofdier tegenkomt.…

Het roer moet om. Terug naar de natuur. We hebben al te veel water door onze wc's gespoeld. Teveel van de aarde geroofd en kapotgemaakt. En dat niet alleen. We hebben onze ware zelf ervoor opgeofferd. We zijn armoedig geworden naarmate we meer materiële rijkdom zijn gaan bezitten. Bezitten, dat is de sleutel tot deze verwoesting. Alsof wij de aarde…

Mijn natuurvriend had voor zijn verjaardag een boek over dierensporen gekregen. Tijdens onze avondwandeling door de duinen zochten we naarstig naar sporen van teengangers en zevenhoevigen. We vonden sporen van het wrattenzwijn, de gnoe en het Pater Davidshert en wilden voldaan weer op huis aan gaan toen we een vers spoor bespeurden. Het spoor was groot…

Het strand zandstraalt mijn kuiten, vergeten de sokken over de broekspijpen te trekken. De wind huilt en jaagt, snerpend regent de vloedlijn tegen de duinenrij, ik zak diep weg in mijn jas. De bulderende zee wordt heel even overdonderd, ik zag het licht weerkaatsen in schuimend zilt. Voort, voort drijft de storm en voert mij met de wind mee. De elementen…

Het is bijna gedaan met de herfst en ik ben er dit jaar nog niet één zondag naartoe gegaan. Naar zo'n bos. Te nat, te koud, te winderig, te Buitenhof en badjas. Maar nu moet ik er nodig heen, geen tijd meer te verliezen. Straks staan de eerste ijsmeesters alweer met een Black en Dekker in de sloot te prakken. Mevrouw Trawant heeft genoeg natuur aan…

Voor de boekhandel waaien de kranten uit de krantenstandaard en ze worden onbetaald en ongelezen meegesleurd door de windgod Lugh. Een gelaarsde blondine probeert gefrustreerd haar Belinda-sigaret aan te steken, terwijl een scooter-held 'Jij bent een lekker ding!' tegen haar schreeuwt en lachend omkijkt, alsof hij de charme van John Travolta bezit…

Nadat ik eindelijk wat tijd heb gevonden om de DVD van 'In Tranzit' geheel te bekijken, ben ik in een zeer ontroerde stemming over deze geniale, hartverwarmende film. Ik heb geen zin om te koken, dus haal ik een Superbram bij Bram Ladage met een bekertje pindasaus. Die gebakken frietjes peuzel ik dan op in het parkje naast de Sint-Jan, waar de buste…