Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Water

Vanaf 1977 woon ik in Lelystad en geniet elke dag van de zuivere lucht, de bomen, het vele groen en de plassen en grachten. Wegens mijn hoge leeftijd ben ik niet zo mobiel meer, maar als het even kan ga ik met mijn dochter mee naar het natuurpark. Daar zijn is echt genieten, wat een schoonheid van natuur, maar meestal moet ik het in mijn eigen omgeving zien en dat is ook niet mis. Ik woon in de Kogge en op de grens van de Gondel loopt een gracht die in verbinding staat met een grote plas in het Bultpark. Daar maak ik wel eens een ommetje.

In de winter vind ik het prachtig als de vorst intreedt. Koude vrieslucht komt dan uit het oosten en na een paar nachtjes vorst zie je al een ijslaag op het water verschijnen. Dan komen de jongens en gooien van alles op he ijs om te ontdekken of het wel stevig genoeg is. Is het zover dan worden de schaatsen onder gebonden en is het genieten. Met genoegen kijk ik dan naar de kleintjes, die aan moeders of vaders hand de eerste bewegingen van het schaatsen gaan leren, natuurlijk met de vele valpartijen.

Helaas duurt een vorstperiode in ons land niet zo lang en gaat het ijs weer over in water, maar in april merk je al, dat de lente in aantocht is en komt er leven in de brouwerij op het water. De eenden laten zich horen en je ziet de zwanen, meestal een echtpaar, voorbereidingen treffen voor de voortplanting. Prachtig gezicht is het wanneer je de ouders met hun kroost achter elkaar rustig voorbij ziet komen over het golvende water. Langzamerhand wordt het warmer en de eerste zomerse dag is een feit. De zon schijnt volop en de dagen krijgen lang licht. Dan is het weer genieten, want op het water verschijnen de eerste waterlelies en de oeverplanten, zoals het rietkraag.

Waterlelies hebben zes uur daglicht nodig om in volle glorie hun schoonheid te tonen. Laatst zag ik dichtbij de Kogge waterlelies en prachtige witte bloemen op het blad en wat schetste mijn verbazing, toen ik een kikker op het blad zag zitten. Tussen het hoog gegroeide riet maken vissers ruimte om daar hun hobby te kunnen uitoefenen. Op een andere plek in onze mooie stad zag ik huizen aan het water met een vlonder en zag ik daarop eenden lekker genieten van de warme zonnestralen.

Helaas komt aan de zomer ook een einde en treedt geleidelijk de herfst in en wordt het gauwer donker. De waterpartijen gaan dan weer ruimte maken voor de plensbuien en wordt het tijd uit de sloten het drijfvuil, takken en ander groen te verwijderen, maar ook dan is het genieten als je over het water kijkt, vooral de hoge golven bij storm is prachtig om te zien. Je ziet dan de vogeltrek naar warmere streken, maar de meeuwen blijven in de buurt en duiken op de stukjes brood die ik naar ze toe gooi.

Tenslotte komt de winter weer en dan komen de sneeuwbuien en sneeuw is gewoon bevroren water. Water is kleurloos, maar sneeuw is wit. Hoe komt dat eigenlijk?
Dat komt door de weerkaatsing van het licht door de vele oppervlakten van de ontelbare ijskristallen in de sneeuwvlok en ook de wolken zijn niets anders dan water,in bevroren toestand, afhankelijk van de hoogte waar ze drijven in de lucht.

Schrijver: kees niesse, 1 juni 2011


Geplaatst in de categorie: natuur

3.0 met 1 stemmen 137



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Han Messie
Datum:
2 juni 2011
Email:
hmessielive.nl
Jouw verhaal doet zeker heel wat mensen verlangen om naar Flevoland te verhuizen of er tenminste enige tijd door te brengen. Jammer genoeg ken ik alleen Leystad. Daar ben ik in 1968 eens geweest. Ik hoop meer van die omgeving te leren kennen!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)