Alle inzendingen over algemeen

“Zullen we vandaag eens naar Winschoten gaan, daar zijn drie rommelwinkels heb ik op internet gezien”, zei mijn vrouw. U snapt het: mijn vrouw houdt van rommel. Deze keer werd de jacht geopend op goedkope bloempotten voor binnen. “Schrijf de adressen even op dan kan ik ze in de tomtom zetten”, vroeg ik redelijk beleefd. Mijn vraag was niet beleefd…

Ik heb al geruime tijd niets beweerd en het bevalt mij uitstekend.…

Mien had boodschappen gedaan op de markt en ging daarna een kopje koffie drinken. Ze nam plaats op het terras van een restaurant. Een bleek uitziende ober kwam naar haar toe en vroeg beleefd: ''Waar kan ik u mee van dienst zijn, mevrouw?'' ''Graag een kopje koffie en een plak cake met slagroom'', zei ze vriendelijk. ''Dat komt in orde,…

Ik ben blij met een korte groet, of iemand die even naar mij lacht. Die kleine dingen doen me goed, het maakt mijn hart weer zacht.…

Ze leidt haar fiets met de vrolijke bloemenkrans aan het stuur over de stoep en tilt de peuter voor haar uit het stoeltje. Het kind stribbelt tegen, zet een keel op en klemt zijn voeten onder de rand van het zitje. Er valt een schoentje tussen de natte rommel bij het fietsenrek. Met een rood aanlopend hoofd gaat ze door de knieën, pakt het op, zet…

Nog maar net gewend aan mijn eerste smartphone de 3S, een krijgertje, duizelt het me de laatste dagen van een techno overdosis. De eerste foto’s van Apples nieuwe vlaggenschip, de 6, zijn al op illegale Chinese sites verschenen. Qua camerapixels en opslagcapaciteit ben ik in het stenen tijdperk beland en durf ik mijn exemplaar nauwelijks meer uit mijn…

'Nee, IK laat u uit.' Ik blijf braaf zitten totdat Leonard om de auto gelopen is en met een zwaai het portier opent. 'Half 12' , zegt hij, 'dan sta ik weer op deze plek. Wordt het later dan graag een half uur van tevoren bellen.' Het regent. Naast me duikt een man op die me onder zijn paraplu naar de rode loper en de ingang begeleidt. Kwiek…

Achter mijn huis loopt een pad naar het bos. Het was lekker weer en vrij warm. Ik besloot avonds nog een wandeling te maken. Het weerbericht had het wel over onweer, maar alleen in het zuiden van het land. Ik hou van de natuur. Aan weerszijden van het pad zijn weilanden. De koeien dachten misschien wat moet die ouwe kerel daar nou. Verder was er geen…

'Hier kom ik echt niet in hoor.' 'Vreemd het is toch de maat', zegt Greet, '44 zei u.' 'Dat was een ruwe schatting', kreun ik. 'Ik wou maar eens optimistisch beginnen.' Ik sta in de pasruimte van 'Greet Verkleed' en doe iets waar de uitdrukking 'ergens een hekel aan hebben' bij verbleekt. Ik ben kleren aan het passen, een smoking…

Een neef van me, een vrij kleine maar gespierde man, was ooit vrachtwagenchauffeur. Hij distribueerde voor Vroom en Dreesman koelkasten en wasmachines binnen het vaderland. Hij was, zoals het hoort, in staat tot het rollen van een sjekkie met slechts 1 hand, daarbij het enorme stuur van zijn veelwielige mastodont als hulpmiddel gebruikend, terwijl…

Dit stukje tekst hoort hier eigenlijk niet thuis! In talloze recent gedane pogingen om te komen tot het formuleren van een bewering, die qua criteria zoveel mogelijk voldoet aan ieders verwachtingen heb ik uiteindelijk gefaald. Daarom is dit dan ook niet meer dan een simpele constatering . . . wellicht te plaatsen onder een nieuw te creëren tabblad…

Ik dacht dus dat de Lidl mandjes had. Maar de Lidl heeft geen mandjes, alleen hele grote karren met een extra uitschuifklep. De CEO van Lidl wil niet dat je komt voor de kleine boodschap, een onsje van dit, een pakje van dat en graag twee banaantjes. Je moet stouwen, stuwen en stutten. Mevrouw de Haas, vroeger bij ons op de hoek, hielp je vanachter…

Orginele beweringen lokken variaties uit.…

De wind; De wind waarmee alles aan komt waaien, gaat voorbij aan degene die tegenwind heeft.…

Als het hard waait, staat er veel wind.…

‘Wat ben ik blij dat ik dat achter de rug heb.’ De vrouw naast me wijst met haar hoofd meewarig in de richting van de jonge moeder die zojuist vergezeld van drie kinderen de apotheek is binnen gestruikeld. Het meisje loopt op wankele beentjes voor haar uit, het jongetje hangt, voorzien van een felgekleurde speen, als een couchpotato in wording, onderuit…

‘Ben jij Frederik?’, vraagt een van de twee dikke jongetjes die vergezeld van hun moeder in het nauwe gangetje op de derde verdieping van de muziekschool staan te wachten. ‘Nee’, zeg ik terwijl ik de laatste treden van de trap bestijg, ‘Frederik is de gitaarleraar, en dat ben ik niet.’ ‘De deur is nog dicht hoor’, zegt de ander als ik de klink van…

De man met wie ik gelijk op naar huis wandel ken ik van zijn mooie werk in de Gemeenteraad, waar hij voor een plaatselijke partij de lakens uit probeert te delen. Hij heeft een moderne scooter een lange regenjas en een gleufhoed die hij frivool over zijn voorhoofd trekt. Het enige dat detoneert aan hem is het minne poepmasjientje dat hij aan een uitschuiflijn…

Van weerzin naar weer zin: het scheelt maar een klemtoon.…

Ik maakte indruk op de buurmeisjes, Marjan had nog twee zussen, door mijn uitgebreide ornithologische kennis. Ornithologie is een moeilijk woord voor vogelkennis. De zusjes kenden maar twee soorten vogels. Grote mussen en kleine mussen. Mus is trouwens piaf (zie vorige verhaal) in het Frans maar dit terzijde. Als zich op het balkon wat vogels verzameld…

Het was maar goed dacht `t schrijvertje, dat het geheim sporadisch zich liet meten. stel je voor dacht `t schrijvertje. dat iedereen bij the sound of silence jankend op de werkvloer zou zeggen ik begrijp het eindelijk en je collega vraagt, wat? de tekst ouwe de tekst Hallo vriend duisternis Dit schrijvertje was genezen van krankzinnigheid…

Kent u dat gevoel; ‘Er niet bijhoren’, niet mee mogen doen, afgewezen worden’. Dominee Gremdaat zou een van zijn preekjes niet beter kunnen beginnen dan zo. Ongetwijfeld herinnert u zich de speelplaats, de gefluisterde geheimen en lag je even niet lekker in de groep, dan hield het gesmiespel op als je in de buurt kwam en klonk het botweg: ‘Jij niet…

Alleen ter info....veel te zien/en te lezen, Historische Kranten/ en ander materiaal. Veel naslagwerk.…

Elselien, de dochter van mijn Tante Annie, had een platenspeler en ze had net een plaatje van Jaques Brel gekocht toen ik in de zomer weer kwam logeren. Die Brel bezong het Vlaamse platte land met een sterk Frans accent maar het was goed te verstaan. ‘Het Vlakke Land’ was de titel van het nummer. Als hij dat vlakke land bezong kon je met gemak Vlaanderen…

‘Kijk, als jij mij nou zou vragen wat heb je aan je leven gehad, dan zeg ik: helemaal niks.’ De man op de kruk naast me kijkt me aan met een blik waarin de vijandige reserve, die hij tot nu toe manmoedig overeind gehouden heeft, door gestage inname is weggesijpeld en veranderd in een bijna tedere overgave aan zijn herinneringen. ‘Ik was natuurlijk…

Geregeld ging ik in de zomervakantie een paar weken naar mijn tante Annie in Groningen. Ze woonde met haar dochter aan de Louise Henriëttestraat wat ik wel deftig vond klinken. Oom Pouwel, haar man, was al op jonge leeftijd overleden en ze is nooit hertrouwd. Mijn eerste grote liefde was het buurmeisje van mijn tante. Ze heette Marjan en rook altijd…

Iemand die een opmerking maakt, verstaat de kunst. Iemand die een aanmerking maakt verstaat alleen zichzelf.…

Het was op een koude winteravond zo tegen het oude jaar, dat de derde herfststorm van december over het land raasde. Rond onze residentie buigen de iepen zich steunend naar de grond als de grommende zuidwester in een nieuwe windstoot aan komt rollen. Ver weg exploderen vroege mortiergranaten en verkent een enkele lawinepijl alvast het hemelruim.…

Op de kermis had je natuurlijk wel wat geld nodig want anders werd het toch wel een beetje een saaie boel. Dat geld verdiende ik met bessen en aardbeien plukken bij een fruitboer in de buurt van Tynaarlo. Dat was in meerdere opzichten dus een vruchtbare bezigheid te noemen. De verdiende munten brandden altijd in mijn broekzak maar toch kon ik er maar…

Toen ik een jaar of acht was voltrok zich een klein drama op de markt dat een grote invloed had op ons gezinsleven en vooral op mij. Mijn moeder was op een avond met m’n oudere zus nog even naar de kermis gegaan. Het was zoals gewoonlijk behoorlijk druk en ze wilde de kortste weg nemen door over een dissel van een zware aanhangwagen te stappen die tegenover…