Alle inzendingen over kinderen

De deur slaat dicht. Weg ben je. Naar je vader. Je houdt het hier niet meer uit, zei je aan de telefoon. En ik begrijp het niet. Zestien ben je nu. Het lijkt nog maar zo kort geleden dat je geboren werd. Nog maar zo even terug dat je mijn vriendje was en we elkaar altijd begrepen. Ik weet nog hoe je als driejarige aan het spelen was en met plotseling…

Weet je nog wel, oudje ? Zilveren draden tussen het goud, ja mijn kind, we worden oud. Ik heb mijn jeugd niet vergooid, maar als het kan, zou ik het zo over willen doen.…

Ik was aan het afstoffen en boven op mijn kast staat een foto van mijn kinderen toen zij nog jong waren. Drie knappe dochters en trots dat ik vroeger was. Ik pakte de foto op mijn schoot en ging even zitten. De tranen druppelden over mijn gezicht. Huilbalk die ik ben. Ondertussen begin je te denken aan het beeld dat ik voor ogen had voor mijn kinderen…

Eindelijk gerechtigheid voor al die vaders die om welke reden ook kun kinderen niet meer zien, reden: doorgaans scheiding. Nu is de moeder aan bod, zij mag na een jarenlange strijd taakstraf uitvoeren, echter de afgelopen kinderjaren zijn op geen enkele manier nog in te halen!…

Mijn zuster Antje heeft er in haar column al eens aan gerefereerd. Dyslexie. Ik heb zo'n man, die het schrijven niet onder de knie heeft. Luiigheid heb ik altijd gedacht. Maar nu heb ik ook zo'n kind. Inmiddels 15 jaar waarvan al tien jaar worstelend met het lezen en schrijven van het Nederlands. Onbegrijpelijk vind ik, onbegrijpelijk denkt ook zuster…

Vorige week zat ik genietend van een glas wijn op een terras in het zonnetje. Een zelfbewuste yuppenmoeder komt met koter in een bakfiets aanrijden. Zoonlief eruit tillend, hoor ik moeder op bijna smekende toon zich verontschuldigen: een kwartiertje maar... schat. Ze nemen - kind tegenstribbelend - plaats aan tafel. Wat een heerlijk zonnetje. Wat…

Een van de meest vermakelijke spelletjes die ik ken heet ganzenbord. Dat moet tegenwoordig met een tussen-n, dus doe ik dat maar. Ook ganzenbord doet mee aan de spellingscode van vandaag. Ik vind dat wel aardig, want het bewijst dat het nog wordt gespeeld. Al die spelletjes uit mijn jeugd, nu nog gespeeld, hebben maar één ding gemeen: elkaar aftroeven…

Eerder schreef ik over dammen. Nu over sjoelen. Beide zijn spellen met schuivende schijven. Bij de één gaat het langzamer dan bij de ander, en vooral gaat het bij de ander luidruchtiger dan bij de één. Sjoelen wordt wel eens een oudHollands spel genoemd. Daar is wat vóór en wat tegen te argumenteren. Het klinkt wat oubollig, wat denigrerend. Het…

Een glas afdrogend zie ik een man naar de bar toelopen. Hij komt hier wel vaker. Type Albert Verlinde. Maar dan hetero en dat is nog erger. ‘Shit, een kind,’ zucht hij en wijst op een fles wodka achter mij. ‘Een kind? Sorry, ik ken dat merk niet. Ik heb alleen Hooghoudt.’ ‘Nee man, dat bedoel ik niet. Ik bedoel, shit mijn vriendin heeft een kinderwens…

Het damspel houd ik in ere. Ik geniet ervan en deed het met mijn kinderen en nu met mijn kleinkinderen. Soms ook met mijn vrouw. Maar ik verlies altijd van haar. Zij kan het beter dan ik en ik zie haar rappe vingers over het bord glijden. Het gaat mij te vlug! "Wat heb je gedaan", vraag ik vaak. Zij toont het mij zonder woorden. Ik vind het knap dat…

Ik mocht ze niet meer zien. Mijn kinderen. De rancune zat diep bij mijn ex. Voor het eerst in mijn leven gebruikte ik anti-depressiva, wat een rotzooi. Voorgeschreven, dat dan weer wel, maar ik werd er niet beter van. Uiteindelijk heb ik 2 pillen bewaard, een biertje deed mij goed, ik heb die twee 'medicijnen' in de Komozak gedeponeerd. Ik heb…

De broers en het zusje doen niet voor elkaar onder. Soms vechten ze met elkaar zonder elkaar pijn te doen, maar met het gekrijs van moord en brand. Alles is hen teveel. Niets kan boeien. Ons huis is te klein! Ik wil groter wonen, ik wil ruimte om me heen. Ik wil lucht! Ik wil gaan werken! Ze gaan vanavond in ieder geval vroeg naar bed! Op andere…

Kinderen opvoeden, hoe doe je dat? We zijn er geen van allen voor opgeleid. Het enige echte voorbeeld dat we hebben, zijn onze ouders en die willen we nou net niet tot voorbeeld nemen. Op een aantal terreinen willen we het juist anders, ja beter doen dan zij destijds gedaan hebben. Maar of dat ook beter uitpakt? Een echte houvast of maatstaf hebben…

“Waag het niet uit je bed te komen,” had vader gezegd... Als ’s avonds het licht in zijn kamertje uitgaat en hij alleen achterblijft, knijpt het jongetje zijn ogen stijf dicht en duikt op zijn rechterzij met zijn hoofd diep in het kussen weg. Meteen hoort hij het vertrouwde kaboem, kaboem...: het ritmisch gedreun van zijn eigen hart in de dichtgeplooide…

Ik weet niet of dit een generiek kleuterprobleem is, maar Emir heeft iets met pantoffels. Beter gezegd, hij heeft er niets mee. Toegegeven, hij heeft vier paar om uit te kiezen en begint iedere dag met een weloverwogen keuze. Hij besteedt nog meer aandacht aan de ‘pantoffelkeuze van de dag’ dan ik tijd besteed aan het afstemmen van een stropdas op mijn…

De laatste dag Albi wankelde de grot uit. Hij had zich te goed gedaan aan de hete brij. Even later klapwiekte de draak met zijn vleugels ze waren weer sterk genoeg. Flora, Benny en Leda keken op veilige afstand toe. De draak keek in het rond. - We moeten vandaag naar de steen, sprak hij. Om zeven over zeven moeten wij proberen de vloek…

De winden De winden fluisterden hun boodschap langs de slapende stenen en struiken die er roerloos tegenaan leunden schudden plotseling hun gebladerte wanneer ze de boodschap hoorden. fluisterde langs murmelende beekjes. Brulden de boodschap over randen van diepe ravijnen en de luie heuvels hoorden de vier winden zwijgend aan. Als een lopend…

Het medicijn en de vuurvogelveren Inmiddels was Benny Albatros al een heel eind op weg. Met ware heldenmoed trotseerde de geharde zeevogel de regenbuien en de harde wind. Een albatros is natuurlijk wel het een en ander gewend maar dit noodweer leek veel heftiger dan anders. Hij klapwiekte rustig door en pas bij de Kaapse eilanden rustte hij…

De vergadering Bret stond in het midden van de kamer en vroeg Gwennie zijn plaats in te nemen om het verhaal verder te vertellen. En Gwennie vervolgde het verhaal; - Ik deed mijn relaas aan Bret en Bran die zich voor de regen schuil hielden onder de rots bij de bron. Daarna poetste ik mijn veren en deed ik een dutje om op adem te komen.…

De vloek Weggedoken tussen de varens achter de rots beefden wij van angst en wachtten af tot het onweer afgelopen zou zijn. Bran fluisterde de onheilspellende woorden die de draak naar ons had geroepen. Vervloekte korrigans, water zal stromen. Hemel en aarde zullen beven omdat ik dat wil. Het onweer zal stoppen, wanneer hij zal komen Een nieuwe…

De Draak Bret stond midden in de kamer. Iedereen wachtte gespannen totdat hij eindelijk van wal zou steken maar het leek alsof hij niet durfde te beginnen met zijn verhaal. Tenslotte hakte hij toch de knoop door. Stotterend en struikelend over zijn woorden begon hij; - Zoals ik al zei, is het geen fraai verhaal en zijn wij Korrigans niet trots…

De Korrigans Het mannetje begon te spreken.; - Goede dag mevrouw, goede dag -ik neem aan Ralf… ? Hij boog zo diep dat zijn hoedje de grond voor zijn voeten raakte. Hij sprak zeer deftig. - Neemt u ons niet kwalijk dat wij zomaar bij u binnenvallen… Hij had ‘wij’ gezegd maar ik zag slechts een klein ventje. Alsof het mannetje mijn…

Bezoek - Zeg, begon Ralf voorzichtig, wanneer denk je nu eindelijk eens aan mijn verhaal te beginnen, ik ben hier nu al een nacht en je hebt nog geen letter op papier staan! Het begon mij een beetje te vervelen, dat gezeur aan mijn hoofd over ‘dat’ verhaal. De vakantie stond voor de deur en daar had ik het al druk genoeg mee. - Voorlopig…

Wat is een Kewukkeltje? Vlak voor het slapen gaan kwam Ralf nog even met zijn slaperige hoofd om het deurtje van het kastje. - Zeg, hoe ging dat versje over die Kewukkel ook al weer precies? - Ga nu maar slapen, gebood ik hem, morgen is er weer een dag. Alleen het kleine mannetje rustte niet voor dat ik het versje- dat ik ooit voor de…

Een sprookje in 10 delen Er komt iemand verhaal halen De zon stond al laag en bescheen vriendelijk de oude dijk waaraan het huisje staat waarin ik woon. Het was een prachtige lenteavond en het zou niet lang meer duren voordat de zon zou verdwijnen achter de bomen verderop. Ik genoot van mijn kopje koffie zittend op het bankje dat tegen…

Als ik vroeger een tandje of kiesje verloor, werd mij het mooie sprookje voorgehouden van de tandenfee. Deze toverdame kwam ’s nachts aan je bed om het tandje of kiesje om te ruilen voor een centje. Ik keek dan vol verwachting de volgende morgen onder mijn kussen en telkens lag daar netjes de verwachte 10 cent. Wat voelde je je rijk! Met het centje…

De laatste tijd leek niets meer zeker. Thuis draaide alles om mijn 5 jaar jongere zus Kelly en mijn middelbare school voelde nog als het dragen van te ruime kleren. Die school was oud en kil, mijn klasgenoten onbekend. Leerlingen uit de hogere klassen keken op ons neer, soms rookten ze of dronken stiekem in de pauze een biertje. Ik hoorde bij niemand…

'Toen heb ik aangebeld, mam,' hoorde ik mijn dochter haar verhaal toelichten. We stonden aan de afwas en ik dankte de Heer dat ik me nooit had laten verleiden een afwasmachine aan te schaffen. Ik zou al die prachtige verhalen hebben gemist. En ze vervolgde: 'Een meneer deed open en ik vroeg of hij vanmorgen misschien vergeten was zijn koe te melken…

Zoals op de Antillen het begrip 'buitenvrouw' bestaat, zo is mijn moeder in onze contreien de 'binnenvrouw.' Het was mijn moeder die dit woord gestalte gaf. En ik kan het weten, want wanneer ik ook thuiskwam, vroeg of laat in de middag, altijd en eeuwig was mijn moeder thuis. 'Wanneer ben jij er nou eens een keertje niet!' heb ik wel eens boos…

Er zijn van die mooie zinnen in Nederlandse songteksten die je aan het denken zetten over de schoonheid van de combinatie van woorden. Een paar van mijn favorieten: • “was ik maar een dichter, dan kon ik dichter bij je zijn” van Stef Bos uit “Ik heb je lief” • “en dan schreeuwt ze en dan zwijgt ze, en ik schreeuw en zwijg naar haar” van Acda en…