Alle inzendingen over individu

Berend had door de ziekte van Lyme een verzwakte gezondheid. Het was nog niet gelukt om samen de vader van Bjarne te bezoeken, nu die in zijn allerlaatste levensfase was. Bjarne durfde ook niet goed alleen te gaan. Het was de laatste tijd gaan spoken in zijn hoofd. Een dubbele verhuizing was het laa...

‘Hoi buurman, alles goed?’ ‘Ja, ik mag niet klagen.’ ‘Ik wil niet vervelend doen, maar is er iets aan de hand?’ ‘Nee, hoor alles is in orde.’ ‘Maar ik meen donkere wallen onder je ogen te zien zitten, vandaar mijn vraag.’ ‘Weet je buurman, alles is echt goed, alleen het...

Hij stapte in in lijn zeven die halt hield aan het station. Hij was van plan aan de chauffeur van het voertuig zijn bedoelingen en bestemming mee te delen, maar hij stamelde in uiterst wanhopige verbijstering en geestverwarring, stootte klanken uit en was niet in staat over het voetlicht te krijgen ...

Mijn goede vader, die mij in alles heeft bijgestaan, was een Verlichtingsdenker. Hij hield vast aan de "Clarté Francaise" en het "aude sapere" maar hij staarde met grote verontrusting en ontzetting in de oneindige, lege en angstaanjagende kosmos; zijn onherroepelijke en onvermijdelijke toekomst...

Zijn gezicht was als zwart geblakerd door een waarschijnlijk Afrikaanse tropische zon, maar hij verklaarde een rasechte Tilburger te zijn, geboren in Kraamkliniek "De Meiboom". Zwart krullerig haar bezette zijn schedel en zijn regelmatige tanden blonken als waren zij van ivoor. Hij had me zien ...

Voorzichtig en aarzelend betrad ik de woning op de begane grond: zijn woning, zijn bedoening, zijn kleine universum, zijn armzalige thuis sinds twintig jaar, waar de aquarellen aan de muur hangen. Zijn kunstzinnige schepping die hem zal vergezellen tot aan zijn sterfdag en waar, zoals ik weet, een k...

Ik ontmoette hem toen hij de trappen opstormde op weg naar zijn appartement. Ik vroeg hem de oude klok, die mijn wand gesierd had, die mij dierbaar is en die na aan mijn hart ligt - waarvan ik in mijn jeugdjaren de cijfers aflas - naar de berging te brengen. "Daar zijn we buren voor", verklaarde h...

Interpretatie Een intense, oprechte en diepe blik in iemands ogen kan je meer vertellen dan het aantal woorden dat nodig was om deze bewering te formuleren.

Zonneschijn hield de oude stad een paar dagen in het licht van een zomerse betovering. Bjarne was gestopt met het schrijven van gedichten uit onvrede met de situatie op “Het Blijvertje”. Er werden flauwe gedichten geschreven over minderheden, die verder niet op de website waren vertegenwoordigd...

Weer is een persoon opgedoken uit de grauwe massa van de stadsbevolking, uit de voor mij doorgaans brute anonimiteit.... Mevrouw kwam aanrijden in haar scootmobiel en zij hield halt vóór de glazen deuren van de supermarkt die spoedig zouden openschuiven; grijs, lang haar, neervallend op haar sc...

Een landschap vol rotsen, wind en een onstuimige uitgestrekte oceaan. De herinneringen aan de recente reis naar Portugal zaten nog volop in de gedachten van Bjarne Gosse. Het Fort van Sagres, de eucalyptusbossen en de kurkeiken. De groene wijn en de visgerechten. Terug in Amsterdam schreef Bjarne ze...

Veel herinnert me aan mijn jonge jaren; veel springt naar voren uit de wirwar van herinneringen en indrukken en veel is verzonken in het moeras, in de krocht, in de put van de vergetelheid, van het voorgoed vergeten. Uit de verte van mijn kindertijd duiken de gebeurtenissen op, een voor een en ik...

Ik kwam haar tegen op de bank in de winkelgalerij nabij de Copyshop die doorgaans plaats biedt aan passanten van divers allooi en pluimage. Ze verklaarde op weg te zijn naar de nagelstyling-shop. Vóór haar aanstaande vakantie in Turkije wilde ze de nageltjes aan haar handen en tenen, die nu felroo...

“Alles wat er is, is communicatie, de rest is projectie, dat geldt zowel in de liefde als in vriendschap.” Gerard Vroeg probeerde in een laatste poging om Bjarne te interesseren voor zijn studie Filosofie Bjarne over te halen weer met hem te communiceren. Gerard was altijd al een vrije vogel ge...

De verbinding Tilburg-Den Bosch is door het Openbaar Vervoer goed en efficiënt geregeld en de korte afstand is gemakkelijk te overbruggen. Ik meldde me wankelend op mijn oude benen bij de chauffeur, maar een jongeman bood me snel zijn plaats aan op de voorste bank. Hij was gesierd met snor en baa...

Emma was blij dat Jan Boter in de herfst van 2000 begon met het schrijven van een boek over haar leven. Tijdens haar reizen zag zij weemoedige vreemdelingen, die geen tijd hadden om te schrijven. En zelf was zij te druk om er iets over te schrijven. Ze had over al haar avonturen aan Jan verteld. Hi...

En zo herinner ik me tevens het kleine plaatsje achter het oude huis, allerminst een tuin, dat afgebeeld staat op de zwart-wit-foto uit 1954 waarop mijn vader mij in zijn armen koestert. Hulpeloos en uiterst kwetsbaar lig ik op de foto tegen het brede veilige baken van zijn borst. Hem was een dochte...

Vandaag speelde de vijfenzestigjarige man die mijn broer is met het houten kinderspeelgoed, met de klok die hij cadeau heeft gekregen voor zijn verjaardag. Ik vroeg hem de cijfers te benoemen die daarop vermeld staan. Dit is een uiterste prestatie voor hem en hierom prees ik hem de hemel in. Hij ...

In de zomer van 2000 kwam Bjarne op een regenachtige middag Joshua Eenoog tegen in het Amsterdamse bos. Hij vertelde Joshua dat hij niet meer in de geestelijke gezondheidszorg geloofde, na alles wat er met zijn schizofrene broer Tom was gebeurd. En na alles wat hij er zelf had meegemaakt. De lachsa...

In de Amsterdamse Staatsliedenbuurt werd een dichtcursus gegeven waar Bjarne zich voor inschreef. Het waren leerzame schrijfsessies, met als resultaat een dichtkrant waarin de gedichten werden opgenomen van de verschillende deelnemers. Het was Wim Brands die leiding aan deze bijeenkomsten gaf. Bjarn...

In de herfst van 1998 bleek dat het samenwerken op het atelier van het T.W.C. niet zomaar vanzelfsprekend was. Ego’s bleken te botsen, al snel waren de eerste ruzies een feit. Els haalde weer al haar vrouwelijke charmes uit de kast om het bestuur te overtuigen van haar gelijk in haar ruzie met B...

De Portugese benedenbuurman van Bjarne was een meedogenloze “dierenvriend”. Hij schopte de oude zwarte hond die hij uit Portugal had meegenomen en hij liet de vissen in de vijver van zijn tuin verhongeren wanneer hij op vakantie ging. De bovenbuurman met de neurotische tik had inmiddels kinderen...

Het terrein en de bebouwing van "Prisma" in Biezenmortel bieden onderdak aan vele cliënten en ook mijn broer behoort tot hen. De oude, eerbiedwaardige bomen herinneren mij aan vele, vele bezoeken, deels daterend uit een ver verleden. Vandaag leefden kennelijk onrust en agitatie niet zozeer op ...

Ik kwam aanstrompelen vanaf de verre bushalte aan de Bredaseweg met een geblesseerd en pijnlijk linkerbeen langs panden van gevestigde notabelen. Ik bereikte tenslotte het terras van Café-Restaurant "De Carrousel" aan de Schouwburgpromenade. Ik mocht aanschuiven aan haar tafeltje. Ze bezat ee...

In de herfst van 1996 vroeg Bjarne Gosse zich af of het nog wel zinvol was om door te gaan met zijn kunstenaarsbestaan. Het was een eenzaam leven geworden en de contacten met de geestelijke gezondheidszorg boden ook weinig soelaas. In de hal van de ontvangstzaal van de psychiatrische hulpverlening ...

De zomer van 1996 begon met een deceptie. Bjarne kon niet meedoen met de kunstmarkt. Niet omdat zijn werk van onvoldoende kwaliteit was, maar simpelweg omdat andere kunstenaars zich eerder hadden ingeschreven voor een plek op de markt. Er waren zoveel inzendingen dat er een keuze gemaakt moest word...

En zo vertrok onze vader iedere morgen vanuit ons arbeidershuisje in het zuidelijke gedeelte van onze stad naar zijn kantoor, het belastingkantoor in de Stationsstraat. In zijn jonge jaren had hij de armoede gekend waarvoor hij was weggevlucht naar de saaie, doodse werkzaamheden die hij in feite h...

In het schimmige, schemerige, zozeer gemankeerde brein van mijn arme broer heeft ondanks alles nog een futiel en nietig besef van de opeenvolging van de seizoenen postgevat. Hij spreekt dit uit en zegt de riedel op tegen de trouwe en liefdevolle verpleger, zijn plaatsvervangende vader sinds lange ja...

Gearriveerd in de Copyshop waar mijn trouwe Michel mijn prints voor mij verzorgt, keek ik haar ineens in het danig verouderde gezicht. Ik riep haar naam bijna uit "Anke!" Ik achtte het uiterst pijnlijk en onbeschaamd haar te herinneren aan onze onheilspellende vakantie in Keulen, gedomineerd doo...

De platte, langwerpige doos die ik aantrof in de supermarkt tussen overig speelgoed en huishoudelijke artikelen droeg de tekst "Memos" maar het bleef me even onduidelijk of het werkelijk een "Memory-spel" was. Toch nam ik het mee naar mijn broer. In de inrichting aan zijn kleine, armzalige tafel...