Alle inzendingen over verdriet

Na gedane arbeid is het heerlijk vertoeven in jouw tuin, rommelig florissant groeit en bloeit van alles door elkaar. Moet kunnen volgens jou maar zevenblad niet, dat zal en moet met wortel en al uit de grond van je hart. Desalniettemin is het een nuttig plantje, je kunt er thee van trekken en is ...

Mijn dochter woont op een boerderij in Friesland. We zaten aan de koffie toen mijn kleindochter Celina zei: ''Opa, ga je mee wandelen, dat vind ik zo leuk.'' ''Ik ga met je mee, maar wil eerst mijn koffie opdrinken, lieverd.'' Ze is pas zes jaar en begon al aan mijn arm te trekken, dat...

Als ik later groot ben geworden en sterk en jij bent bij me en we zijn samen uit die chaos gekomen, dan zal ik jou vertellen hoe het was om klein te zijn.

Henk is boekverkoper met een ruime keuze, maar de dorpsgenoten zijn meestal geïnteresseerd in kranten en week- en maandbladen, zodat zijn inkomen vaak tegenvalt en hij bovendien alimentatie moet betalen aan Ingrid en zijn minderjarige zoon. Slapeloze nachten heeft hij ervan en kwam helemaal in een...

Laatst sprak ik een vrouw, die in staat is binnen vijf minuten haar hele leven te vertellen. Wanneer ze mij ziet klampt ze me vaak aan en moet ik weer een heel verhaal aanhoren. Liefst ontwijk ik haar, maar dat lukt niet altijd. Ze had pas haar veertigste verjaardag gevierd. Ze ziet er leuk uit, sl...

Laatst kwam er een kennisje van mij op bezoek. 'Ik wil zelfmoord plegen' zei ze. Ik keek haar verbaasd aan en vroeg haar 'waarom?'. 'Ik zie het niet meer zitten, àlles gaat mis, ach laat maar...' Toen vroeg ik haar hoe ze het wilde doen. 'Pillen innemen, of van de flat afspringen' Tja...

Dat de wereld waarschijnlijk rond was, kon je vroeger al bemerken wanneer je in de spiegelkast van mijn atheïstische tante keek. Er bevonden zich kledingstukken en andere spullen die de onbeholpen tijd hadden doorstaan, een elastisch yogapak met doorgeborduurde Japanse pauwen, een klein ondeugend s...

's Nachts bij voortduring voor iemands huis gaan staan is blijkbaar de enige manier om contact te houden. Als je deze genoegdoening hebt gelezen dan kun je weer gaan, tot de volgende keer. Dit is natuurlijk ook een manier om je eigen leven en dat van een ander te bemoeilijken of om hierin een predis...

De duisternis overvalt haar, de straatverlichting is uitgevallen. Er is geen enkel menselijk geluid, geen stemmen, brommers of auto’s. Alleen de vogels zijn te horen. De sjaal nog strakker om en de handschoenen aan. ‘Het lijkt wel of ik de enige ben die moet werken…’, verzucht ze. Zodra ...

Het mistige tranendal vertroebelt de zich los-wrikkende beelden uit de wurggreep van verborgenheid. In breekbaarheid gaan gedachten zich openvouwen en de zegels verbranden van het verleden, terwijl ze wandelt door de straten van gebroken dromen waarin haar jeugd is vervlogen... Adembenemend pijnlijk...

Er is een kindeke geboren op aard, mooi liedje. Je moeder zat op een ezel en je vader was timmerman, zelf kom je uit het jaar nul. Er zijn miljoenen kindekes geboren op deze globe, wat maakt jou zo speciaal ? Toegegeven, er staan niet altijd een os en een ezel in een stal bij een bevalling, en ik vr...

Gisteren zocht ik je op met mandarijnen en Bastogne-koeken, een feestje in wording. Het huis zorgt goed voor jou, mijn zusje lacht korsakov van zich af en drinkt een kopje koffie. De visite vraagt en krijgt een beker volle melk. Vandaag gaat het niet goed, copd en roken gaan niet samen, zuurstof ...

Een tijd lang liep ik hem in de Pijp vaak tegen het lijf. Vooral bij Antiquariaat Fenix op de Frans Halsstraat. Waar het boekensnuffelaars moeilijk valt aan voorbij te gaan. Snuffelneus kijkt hier immers zijn ogen uit in steeds ververste boekenbakken buiten. Om maar te zwijgen van de kosmopolitische...

Gene Pitney - Mecca

Rouw is de erfenis van houden van.

Toen Wouter een wandeling maakte en weer bijna thuis was werd hij aangesproken door Sonja, een vriendelijke jonge buurvrouw verderop in de straat. Ze zei: ''Hallo Wouter, weet je het al? ''Wat dan?'' ''Achter in de straat is een gezin komen wonen met zes kinderen, asocialen zijn het. Van ...

Het lijkt erop dat één vaak gebezigde verklaring voor het onvermogen tot politieke democratisering nu kan worden opzij geschoven. De christendemoctratie zou verandering historisch blokkeren. Politieke democratisering begrepen als hervorming van het politieke stelsel om ons kiezers meer kans te gun...

Die eerste versmelting in de mond, jouw lange haren blond deden mij naar adem happen. Gebeurde zomaar in een zomer die maar niet voorbij ging. Alles was goed, we dansten lieflijk en woest tot dat ene nummer werd op gezet. Stairway to heaven, lekker lang slijpen en een excuus om elkaars lijven te oma...

Leentje, pas zestien jaar, was al moeder geworden. Een jaar geleden ontmoette ze Klaus in het havencafé, een forse blonde zeeman. Leen kwam uit een groot gezin en woonde bij haar ouders, dichtbij de haven van Rotterdam. Ze zag er aantrekkelijk uit en moest vaak van moeder haar vader ophalen in het ...

Eerst woorden, dan stilte, en meestal dan pas het echte verhaal.

Ik ben ouder dan ik was en nu ben ik een ouder. Mijn kinderen verwijten mij soms dat ik niet zo kinds moet doen, gniffelend voorspel ik hen dezelfde toekomst. De Lord is niet meer, het kind komt nimmer meer op tijd en blijft derhalve altijd kind. Ouder worden we allemaal maar we worden niet allem...

Een merkwaardige vrouw gekleed in een zilveren japon met een gouden kroon op haar hoofd draaide aan haar hendel van het rad van fortuin. Een dame had haarzelf overgegeven op het rad. Ze was bevallig, jong, vol ambitie en hoopop een goede afloop.Op het rad lag ze vastgemaakt met touwen wachtend hoo...

Ze herstelde zieke hartklepjes en ze repareerde schedeltjes. Ze gaf bloedtransfusie na bloedtransfusie terwijl ze nog gewoon leefde. Terwijl ze nog gewoon leefde. Later zagen de mensen haar in de doodskist. Ze was overleden aan een hartklep,aan een zieke hartklep. En ze zagen haar hele grote opgez...

Langzaam raakt het huis leeg en schoon. Ontmanteld, ontzield ook. Meter voor meter ruim ik op en maak ik schoon. Kast na kast, kamer na kamer, huis en hoofd. Ik ga verhuizen en moet veel wegdoen en bij alles wat ik in mijn handen neem heb ik mijn herinneringen. De laatste rozen die ik van mijn m...

Mijn naam is Borukcu. Ik ben de moeder van Ziya Borukcu. Een jongen die een verkeerde keuze heeft gemaakt Koos voor een verkeerd bestaan Met verkeerde idealen Vluchtte in een wanhoopsdaad Hoopte op een beter leven Geen weg meer terug Als een keuze is gemaakt Alleen een weg vooruit ...

Als iemand met veel verdriet niet getroost wil worden, is je aanwezigheid vaak voldoende.

De nacht is mijn vriend, in stilte verdwijnen de remmingen van de dag, ogen en oren komen tot rust. Licht valt weg en ik in slaap, ik tel een schaap dat over een hekje springt. Negenenvijftig minuten snoozlet de wekkerradio, een meiske zingt maar voordat zij daar klaar mee is lig ik in Morpheus' ...

Zij vliegt op glazen vleugels, nog maar net elf geworden wenkt zij de wind en schenkt de wereld een kind dat naar de horizon verlangt. Haar is verteld, vol overgave, dat het licht ligt achter de bergen naar de zee, prinsen op paarden en een fee vliegen met haar mee. En dan belandt zij op een str...

Tegenwoordig eten Wouter en Mien de warme maaltijd tijdens het middaguur en avonds brood met bekers koffie, altijd in de keuken. Mien had stamppot gemaakt van zuurkool met zuurkoolspek. Dat spek kookt ze een hele tijd vooraf en tenslotte doet ze in het vocht de aardappelen en de zuurkool en laat het...

Neuroloog De Mooie onderzocht mij in de mriscan. Mijn hoofd werd doorgelicht en zoals ik al wist kwam er niets goeds uit. Ach en wee klaagde ik. Ach zei de neuroloog ik weet dat je gestoord bent en dat je denken ziekelijk is, dat zal altijd blijven in je leven. Je hoogste orgaan is het laagste ...