Alle inzendingen over humor

Ik zit daar echt mee, ondanks dat ik zo hetero als de pest ben, vraag ik me af wie de eerste homo was. Liever gezegd, welke man kwam er op het idee z'n snikkel over te geven aan de grote boodschap. Was het Adam zelf daar Eva haar eerste maandelijkse feestje had, was hij ten overvloede zo geil dat hij er een ander gat in zag en forceerde hij zijn knoeperd…

1. De Panne Ik zag België ontwaken. Een vroom kapelletje verloren in een uitgestrekt veld. Grasvelden met wilde konijntjes. Koeien die rustig wakker worden, de een al duidelijker in het bezit van hormonen dan de ander. Herten die al sierlijk ronddartelen. De zon nog achter de bomen. Echte Belgische mest bij gezellige boerderijtjes. De IJzertoren…

Gisteren nog uren gebeld met Lisa. Ik denk dat we 10 minuten over dat feest gepraat hebben en dan weken we alweer af naar vrouwenzaken, typisch. Ik kon de slaap erna niet vatten en heb dan maar een sudoku-marathon afgelegd. Straks naar de winkel achter een nieuw boekje want m’n oud is helemaal opgelost. “Jazeker, meneer Moeraert…hoofdredacteur Moeraert…

“Wake up in New York, put a comb trough your hair. Don’t you ever want to lie down; when there’s no one else around?…I wanna say this to you…” Op weg naar mijn werk staat mijn iPod loeihard bij dit nummer van Craig Armstrong. Hans was nooit zo het romantische type en we hadden dus ook geen liedje van onszelf. Maar dit nummer had ik dan maar zelf gekozen…

Maandag: Vrijdag was heerlijk! Toffe groepen en een fijne sfeer. Als ik thuiskwam, stonden er 5 berichten op mijn antwoordapparaat. Ik heb ze niet beluisterd, gewoon in mijn zetel geploft en naar een romantische komedie gekeken. Ik wou gewoon dat heerlijke gevoel behouden van populair zijn. Ook al waren die 5 berichten hoogstwaarschijnlijk allemaal…

Op de redactie. Julie is 23, redactrice en heeft een job met regelmatige uren. Net gedumpt, vol wraak, is ze van plan zich te wreken op haar baas, die duidelijk laat merken dat ze niets waard is, en haar ex, die haar op afschuwelijke wijze heeft laten zitten door domweg te laten weten dat hij een ander heeft, al 3 maanden lang. 9h00: Ze kunnen allemaal…

Het openluchtbad is aan de andere kant van de stad. Op de enige fiets die wij als gezin bezitten, rijd ik die middag naar de Badstraat; heerlijk zwemmen, mijn lust en mijn leven. De zomerschoolvakantie is eindeloos lang en warm. Toch is zwemmen voor mij, als onzeker pubertje, een twijfelachtig genoegen. Ik heb geen flitsend badkostuum, laat staan…

Verbijsterd sloeg ik de krant dicht. Waarde lezer: kent u Aysel Erbudak? Die mevrouw vindt zichzelf best handig met geld, maar ze bleek nét niet handig genoeg. Waardoor ze nu een strafblad heeft. Inderdaad: wegens financieel gerotzooi. Hoe vatten we mevrouw Erbudak dus samen? Als niet handig en niet integer. Haar bedrijf heeft inmiddels het noodlijdende…

“Goedemorgen! Spreek ik met de ziekteverzekeraar? Ja? Mooi. Verzekerde Oplopers hier. Ik heb begrepen dat uw collega’s van VGZ voortaan reizen naar Mekka gaan vergoeden,” sprak ik monter als altijd in de telefoon, “dus kunt u mij dan een ticket naar Salt Lake City toesturen? Want als ik daar in de tempel verschijn, heeft Gods genade wellicht een heilzame…

Goede humor is tegenwoordig schaars en soms ver te zoeken. - ''Waar is de gulle lach op heden gebleven, meneer Sonneberg, dat vraag ik U af?'' - Ik kom humor, waar het gaat om onschuldig vermaak in plaats van zuiver leedvermaak, zo weinig tegen, dat een goede grap me gewoon DIERbaar is geworden. Als ik word gevraagd aan een goede poets mee te doen…

Volvreten, vinger in de keel, omarmd door het fluweel van de nacht, niemand die je ziet, obesitas olet en je gaat er ook nog van transpireren. De voorraadkast is geduldig maar geen uitkomst. Uitstekende botten onzuiver op de graat, zo mager dat het nergens meer om gaat, een schreeuw om aandacht totaal afgeslankt, nog net geen skelet. Tweeduizend…

Op de studentensoos werd ook behoorlijk gezopen. En niet alleen op maandagmorgen begreep ik met mijn duffe katerkop weinig van de colleges 'gezondheidsleer'. Maar comazuipen, een vorm van russische roulette die momenteel onder jeugdige drinkers nogal populair is, kwam bij het borrelgenootschap ‘Makkelijk zat’ waar ik lid van was slechts eenmaal per…

Gisteren heb ik op straat per ongeluk hele hordes blondines beledigd. Werkelijk waar, ze keken mij met buitengewoon vuile blikken aan. En nu zult u zich afvragen, waarom. Welnu, waarde lezer, ik heb wél naar ze geknipoogd, maar níet aan hun kont gezeten. “Maar Driek,” zult u zeggen, “dan doe je het toch juist goed?” Neenee, dan hebt u niet goed opgelet…

Ze zat al op het bankje in de abri te wachten en mompelde flink in zichzelf toen ik kwam aanlopen. Eenmaal binnen gehoorsafstand begon ze onmiddellijk haar laatste belevenissen op me af te vuren. "Nu denkt mijn moeder nog altijd dat ze mij kan commanderen. Tweeëndertig ben ik, maar ja, ik woon nog wel thuis bij moeder, dus moet ik ook doen wat zij…

Doodsrochel, laatste ademtocht, mijn ding kwijt, voordat ik ga wilde ik dit nog ff zeggen, toonaarden voor elk wat wils, begraven onder een deken van malloten, literaturalisten die reagerend de quintessens misten, niet op een haar na maar een kilometer breed. Gelijk halen, gelijk krijgen, zoveel woorden voor handen, het zou een abc'tje moeten zijn,…

Het is zo’n naargeestig, kil hok, deze toiletruimte in de Hogeschool van Zwolle. Vier vaalblauwe, afgebladderde deurtjes, de onderkanten tot dertig centimeter boven de grond vrijlatend. Drie vrouwen staan geduldig te wachten, alle deurtjeslotjes geven rood. Voor mij staat een struise, jonge vrouw. Ze wipt ongeduldig van het ene op het ander spijkerbroekbeen…

Toch eens even opzoeken in de receptenrubriek van mijn dierbare collega-columnist Bazbo. Ik had net gehoord dat ze bij een paar voedselbanken nu ook gratis condooms gaan uitdelen. Persoonlijk vind ik die dingen niet te vreten. Al laat je ze drie uur sudderen in een pan met dikke bodem: het blijven erg taaie dingen. En het is ook wel erg omslachtig geregeld…

Heden ten dage tel je niet meer mee als je niet schettert, als je niet schittert. We leven in een wereld van zelfbejag, spetteren audio en visueel, gekleed in merktekens, logo's gaan ego's voor in totale onbezonnenheid. Blingbling, verblingding, juichen en schreeuwen om een Nawijn, een paus, en nog zo'n honderd mensen die er niet toe doen. Een grote…

Een echte tante was ze niet, maar ze gedroeg zich als het vleesgeworden cliché van de oudere, en vooral bemoeizieke, tante. Die wens tot inmenging was één van haar vele verslavingen: gokken in lotto en loterijen, tijdens kermissen en waar niet al. En dan haar verbijsterende koopziekte. Al het geld dat ze met een hoge treffer in de lotto had gewonnen…

Want morgen sta ik op uw tenen, schop ik schenen, draai ik u een poot uit of geef ik een knietje in gevoelige regionen, kunt u mijn rug op of er van af glijden, maakt mij niet uit, ik lees hier duizenden woorden in nietszeggendheid, zelfstrelende ego's. Snel nog even een sonnet, stelling nemen met een citaat, verhaal halen voordat het u ontgaat…

“Goedemorgen juffrouw, mag ik een retourtje Hilversum Noord, aangetekend met bericht van ontvangst?” De lokettiste op het station keek me verbijsterd aan. Dan maar even bij een van haar collega’s langs: “Hebt u tien postzegels eerste klas naar Helmond Brandevoort?” Glazige blik. En ik bedoelde het zo goed: ik wilde ze alleen maar even laten wennen…

Afgelopen avond moest ik denken aan een bepaalde kritikaster en diverse reageerders. Zoals u zou kunnen weten is poezenkind weer eens in een staat van extase, zoekt bevrediging bij gecastreerde katers Simba en Jerry, 14 en 21 jaar oud, weinig kans dus. Tot mijn stomme verbazing werd zij besprongen door Simba, haar boodschap kwam over ondanks het gemis…

Wet is wet! “Ja, ik had het al wel eerder gezien toen je voorbijging, maar toen zag je mij niet,” riep ze nadrukkelijk, waardoor bijna iedereen in de bus op- of omkeek. “Ja, je hebt je haar eraf, hè? Nou, dat kon ook niet langer, want als een man zulk lang haar heeft, dan kun je niet meer zien dat hij een man is en dat is niet goed. Want een man…

Met een trek van behoorlijk misprijzen om haar mond stond ze in één van de abri’s van het openbaar stadsvervoer op de bus te wachten. Ze was een jaar of zestig en ze stond naast een rijzige heer van ongeveer dezelfde leeftijd. De jongere man, die erbij ging staan omdat het nogal regende en hij nog zo’n tien minuten zou moeten wachten, had het gevoel…

Een maandagmiddag op de Veluwe Doordat ik wist hoe dwaas het ‘stadsvervoer’ in de bewuste provincieplaats was geregeld, maakte ik me geen illusies: ik zou uit de trein niet voegloos kunnen overstappen in de bus. Toch haastte ik me en daardoor vergiste ik me in de draairichting van de voordeur van het stationsgebouwtje. Een sjofele, ongeschoren man…

“Neenee juffrouw, ik heb liever niet dat u mijn drankje tussen uw borsten serveert. Dan wordt het lauw, en ik heb het liever zo koud mogelijk.” Ik vond het maar een raar café. “En zou ik de vrijheid mogen nemen, u te zeggen dat u op mij een buitengewoon volkse indruk maakt? Ik vind u zelfs tamelijk ordinair.” Tot mijn niet geringe verbazing werd ik…

Op het terras waar ik een varkenshaasje zat te eten werd ik vreemd aangekeken. Het zal ook wel een vreemde gewaarwording zijn voor mijn terrasgenoten, een meneer die bulderend van de lach de grootste moeite heeft zijn bord leeg te eten. Het is oproer binnen de Partij voor de Dieren, en in Duitsland woonachtige Moslimfundamentalisten raden het eten van…

Vanuit de dierentuin van Emmen ontving ik een vraag van een verbaasde oppasser. De apen zaten daar al geruime tijd angstig op de apenrots. Ze durfden er niet meer af te komen. Maar opeens is alle stress bij de apen weer voorbij. Of ik wist hoe dat kwam? Ja hoor: Hilbrand Nawijn is niet langer kandidaat in het programma “So You Wannabe A Popstar”. Duidelijk…

wat heb ik nu meer te vertellen dan niets, de fatale poging mezelf te overstijgen wordt direct aan de zijlijn de grond in geboord, ingepeperd en niet ongehoord, aan de zijkant heeft iedereen gelijk, maar ik ga ze niet uit de weg, sterker nog, ik laat ze staan, mijn sterke punt is dat ik niemand z'n zegje niet laat doen.....…

Hij keek nog net niet teleurgesteld, Prins Waterhoofd, maar je zag hem denken "weer een meisje, hoe kan dat nou"? Welnu, de oplossing tot het verkrijgen van nazaten van verschillend geslacht is vrij simpel. Bij de gemiddelde uitstoot van mannelijk genot zijn de vrouwelijke spermafriemeldingetjes in grotere getalen aanwezig dan hun mannelijke evenknietjes…