Julie Baude 4. Frustratie ten top
Gisteren nog uren gebeld met Lisa. Ik denk dat we 10 minuten over dat feest gepraat hebben en dan weken we alweer af naar vrouwenzaken, typisch. Ik kon de slaap erna niet vatten en heb dan maar een sudoku-marathon afgelegd. Straks naar de winkel achter een nieuw boekje want m’n oud is helemaal opgelost.
“Jazeker, meneer Moeraert…hoofdredacteur Moeraert, sorry voor de verspreking…ab-so-luut volkomen gelijk in…ja…ik begin er meteen aan.”
Ik kletter de telefoon terug in de haak, stamp op 5 knoppen op het faxapparaat, zet mijn computer aan, draai 3 keer aan mijn scherm want het staat nooit goed, smijt potloden en balpennen achter mijn computer en als laatst grijp ik met mijn handen naar mijn haar en probeer mijn frustratiekreet te dempen door mijn hoofd naar beneden te buigen. Rustig zet ik me weer recht en zie 5 mensen me aanstaren. Ik denk dat ik er als een holbewoner moet uitzien: haren in de war, 3 potloden in mijn rechterhand, faxapparaat dat verscheidene, niet gezonde geluiden maakt en ik buiten adem. Ok, dat is allemaal misschien wat overdreven maar ik was lichtjes geïrriteerd. Ik was namelijk al 2 uur druk bezig aan een artikel over hoe je zilver het beste poetst en dan belt Moeraert even om doodleuk te zeggen dat het niet over zilver moest gaan, maar over koper. Ik zoek gauw een artikel op internet, pas het wat aan en daar moet hij maar tevreden mee zijn. Hihi.
12.00: Simon schoof bij ons bij. Het zijn Genste Feesten en hij wil deze avond zeer graag met ons gaan.
“Heerlijk, de sfeer die daar hangt. Ook al zijn de groepen slecht, je gaat voor de sfeer.”
“En de wijn”, zeg ik serieus terwijl ik van mijn pasta eet.
“Zeker weten.”, bevestig Lisa. “Misschien kunnen we nog een paar collega’s meenemen. Dan hoeven we niet iedereen op jou vierkante meter uit te nodigen.”
“Ja, goed idee. We nemen Pieter, Geert en Anne mee, iedereen akkoord?”, en mijn wenkbrauwen gaan vragend de lucht in alsof ik een vergadering leidt.
“Ok. Ik zal het hen vragen. Waar spreken we exact af?”, vraagt Simon terwijl hij zijn agenda trekt.
“9u, Duveltent…zo een drukke agenda?”
“Meid, ik moet hierdoor wel een paar meisjes afbellen hoor.”
“Misschien wordt het eens tijd dat we iemand vast voor je zoeken, he Julie?”
Ik glimlach, weet dat Simon toch nog niet met vaste relaties in zijn hoofd zit. Net als Hans, die hansworst haha..ha..ha. Ik besef dat ik geen humor heb.
Moeraert was tevreden met het artikel. Mijn hart stond bijna stil toen hij met zijn immer deftig gekostumeerd lichaam de vloer opliep en met een grijns mijn richting uitkwam. Ik glimlach hem toe maar als in slowmotion trok ik een zuur gezicht en hield mijn hoofd zo ver mogelijk van hem. Hij had blijkbaar zijn deo vergeten in zijn auto die weer op mijn parkeerplaats stond.
“Ik kom je artikel halen. Fijn dat je zo flexibel bent en meteen met plezier een ander artikel schijft.”
“Zoals altijd tot u dienst, meneer. O, kijk, een fles deo in mijn bureau. Wilt u misschien?...”
“Nee, dankje. Een man als ik weet dat mannenzweet best te verdragen valt. Ik heb er geen last van. Goed dat jij het bij je hebt liggen, altijd handig.”
En hij stapt weg.
Ik zet mijn computer af en rijd naar huis. Tijd voor een spetterende nacht. Lisa heeft al laten weten dat Geert, Pieter en Anne alledrie meegaan. Misschien versier ik wel een of andere man. Even flirten mag, maar niets serieus. De teleurstelling zou des te groter zijn en ik neem mijn wraak op het hele mannenras.
hotmail.comGeplaatst in de categorie: humor
ontspanning
1.311
Geef je reactie op deze inzending: