Alle inzendingen over kinderen

De wijkverpleegkundige droeg een wit-gesteven schort met schouderbanden en een chique speld; een soort uniform, teken van haar beroep, dat haar sierde. We schreven zestiger jaren van de vorige eeuw. De kinderen kwamen aandacht te kort; het zwakzinnige broertje eiste alles van de ouders; hun geld, hun zorg, hun hart en hun ziel. Het oudste meisje…

"Kamphuis Woonoord" in Lage Mierde bestaat of bestond uit enkele houten barakken, die ik nu nog zie op de zwart-witte ansichtkaart uit 1965 die ik mijn ouders zond. We sliepen daar in stapelbedden: wij, de meisjes van de zesde klas van de lagere school, onder leiding van Zuster Yvonne, die in haar zwarte kledij soms een min of meer demonische indruk…

Gedachteloos hap ik mijn banaan naar binnen. Shit, weer niet mindful gegeten. Gisteren had ik de tweede bijeenkomst van de training mindfulness. Naast iedere dag mediteren, horen hier ook opdrachten bij. Eet eens mindful je fruit. ‘Mondvolnes’ grapt man. Wat is dat mama, mindfulness? Nou, probeer ik hem uit te leggen, dat je met volle aandacht eet…

Het zangerige, dromerige liedje, genoemd in de titel, zong mijn lieftallige, jonge, mooie moeder met mij in mijn jeugdjaren en ze voegde er de frase aan toe: "Doe nu je blauwe oogjes maar dicht, want morgen is het weer licht" Een moeder zocht met haar schizofrene zoon eens schelpen aan het strand. Telkens voegde hij een kleinood toe aan zijn collectie…

De bus terug naar huis is, elke dag weer, enorm spannend en dan met name de bus vanuit Terneuzen naar het Busstation Westerscheldetunnel. Komt de bus op tijd zodat ik tijdig over kan stappen? Staan er geen sluizen open? Staat er geen auto in de brand in één van de tunnelbuizen? Geen vrachtauto's met een verloren lading? Heeft niemand zich, met zijn…

Teunis, een heel vroom jongetje van acht jaar, slaapt in na een dag van leren en spelen. De droom komt, strelend en waarschuwend. Teunis loopt op de oever van een zacht voortglijdende rivier. Uit de wolken juicht trompetgeschal, en een stem spreekt: "Heer Jezus komt op aarde om recht te spreken over elke mens." "Eindgericht!" gaat het door Teunis…

Dag meis, ik ken jou niet en jij mij evenmin. Maar heb wel contact met je moeder die intens verdrietig is met wat er nu allemaal gebeurd. Dat is de reden dat ik je graag wil schrijven want weet je, ik heb een aantal kleinkinderen in jouw leeftijd, waarvan er ook 2 te maken hebben met een scheiding tussen pappa en mamma. Een scheiding is nooit leuk…

En natuurlijk volgen we de vorderingen aan het nieuwe onderkomen van dochter, man en drie kinderen. Natuurlijk moeten we alles zien, bewonderen want zo hoort dat, als Oma en Opa, toch? En zo togen we zondag richting het nieuwe adres, wetend dat ze daar waren, kwamen met de sleutel geruisloos binnen, alles was boven in de weer. Logisch natuurlijk.…

Wij liggen in Yerseke waar we aan boord van ons drijvende huisje het genuttigde ontbijt “laten zakken”. Hoog water is het volgens de berichten pas om twaalf uur. We hoeven ons dus niet te haasten om in het clubgebouw op de wal te gaan toiletteren. Aan de overzijde van de steiger waar wij liggen, liggen een paar onbeschoft grote plastic motorboten.…

De scheiding van de ouders was heftig, zo erg dat door tussenkomst van de rechter besloten moest worden dat het joch toch ieder weekend naar zijn vader moest. Hij moest! Liet in het begin nog weten niet te willen, maar tegenstribbelend werd hij meegetrokken, weg van zijn moeder, immers de rechter had bevolen dat, wanneer men zich niet aan de afspraak…

‘Vanaf level 7 kun je pas echt beter worden, mama’. Ik kijk op. Hij draait zijn hoofd om, kijkt me half over zijn schouder grijnzend aan. Zoon zit in de stoel achter de computer, koptelefoon op zijn warrige haar, slechts in hemd en onderbroek, zijn knieën houdt hij opgetrokken onder zijn kin. Hij lijkt een beetje op een piloot die zich omdraait en vrolijk…

Al heel jong komt uit een klein mondje het woord: waarom? Als er b.v.iets niet mag- of als er juist iets wel gedaan moet worden. Waarom is bij uitstek het woord, wat 't meest gebruikt wordt. Genoegen nemen met een antwoord als: daarom, is bijna een onvergefelijkheid. Dat mag niet! Bij het wat ouder worden, is de standaard vraag: als bijvoorbeeld…

‘Als iemand mama’s haar nog goed krijgt, dan is dat een genie’, zegt zoon terwijl hij met geconcentreerde blik, het futuristisch uitziende wezen van zijn Lego Bionicle in elkaar zet. Kinderen reageren op hun ouders. De beste feedback krijg je van je kind. Dat voelt haarfijn aan wat er speelt, verwoordt glashelder wat het ziet. Ik maak weleens een…

Voorlezen, de kinderen die nu bijna middelbaar zijn, of er net iets onder, weten maar al te goed, dat voorlezen het speciale moment was, net voor het slapen gaan, om zodoende aan iets gezelligs te denken wanneer de oogjes toe gingen. En toen ze bij mij die leeftijd hadden, was het niet eens voorlezen, maar werd elke avond mijn keel schor, van het zingen…

In het AD van donderdag 1 juni stond een artikel over kinderen, die klagen dat hun ouders weinig tot geen tijd voor ze hebben, ook al zijn ze thuis. De kinderen klagen over ouders die aan de ipad, smarthphone of andere spannende attributen meer aandacht besteden dan aan hen. En deels klopt dat ook wel. Ze hebben echt wel een punt, los van het feit…

Enkele jaren geleden, toen mijn zoon elf was en op de lagere school zat, berichtte ik u over het wel en wee van mijn zoon op de lagere school. Het ging over wat een jongen die dyslectisch is, dyscalculie heeft, moeilijk leert, maar wel heel slim is (dat noemen disharmonische intelligentie) allemaal mee maakt. En dan is hij ook nog eens doof aan een…

Ik druk de verrekijker stevig tegen mijn voorhoofd en tuur intens naar een geel streepje. Zoon zit zonder zwemvest in de gele kano van zijn vader en is naar het eilandje in de verte gepeddeld. Het eilandje ligt in het Veluwemeer. Onze vakantieplek is een huisje aan het strand van het meer. Op de terugweg heeft hij de wind tegen, schuin, ik zie het…

‘Nee, dat doen we niet, Layla,’ had mijn vriendin gezegd tegen de achtjarige die op woensdagmiddag met haar kleindochter was meegekomen uit school en die watervlug was. Ze had haar amper bij kunnen houden. Het kind deed aan kopje duikelen op de bank, had in no time de afstandsbediening van de nieuwe keuken en het licht daarin in handen en zette de…

Er fladdert een foldertje vanuit de brievenbus op de deurmat. Het is de dag na Valentijnsdag. Ik raap het op, zie dat het post is van zoon. Voor ons, zijn ouders. Er staat een prachtig rood gekleurd hart op, met een trefzekere pijl. Mooi gelukt, vind ik. Ik herinner me hoe Maarten nog niet zo lang geleden verbeten oefende met hartjes tekenen. ‘Ik begin…

“Kijk” zegt de ruim twee jaar oude peuter, snikkend en door zijn tranen heen, tegen de druk pratende verjaardagsgasten: “Is Brandweerman Sam hier op joetoep”! Heel even houdt hij triomfantelijk de spelende animatie op een oud afgedankt mobiel telefoontje omhoog. Als hij mijn aandacht en die van anderen even heeft getrokken, laveert hij handig als een…

Met zijn tweetjes even boodschappen doen, oke, niet mijn hobby maar het moet nou eenmaal omdat " van de liefde leven " zo'n eentonig diner wordt. Het is druk bij de zaak en allerlei mensen doorkruisen de winkel, al dan niet met een winkelwagentje. Ook een moeder met twee dochters doen boodschappen. Het oudste kind van een jaar of drie en een half…

‘Shit, ik ben dood’ reageert zoon, als bij het computerspel Slither-io zijn worm wordt opgegeten. Ook als hij met zijn vrienden een spel speelt, valt het woord. ‘Ik heb moeite met het woord dood jongens’, reageer ik. Kun je niet zeggen: ik ben af? dat zeiden wij vroeger altijd’. ‘Vroeger is verleden tijd mama’. Ik val even stil, niet gedacht dat ik…

’Ik vond de les saai, toen maakte ik okselscheetjes. Juf Jolanda stuurde me de klas uit’. Zoon vertelt het terloops terwijl hij geconcentreerd zijn frietjes een voor een door de fritessaus haalt. Oh, en toen?‘Toen mocht ik bij juf Sandra in de klas bij groep 7 en 8.’ Een grote klodder saus komt op zijn shirt terecht. Ik kijk er naar, slik mijn…

Het huis van mijn oom Leo, de oom met het mij demonisch en satanisch aandoende gezicht, van mijn oom, de handelaar in vodden en lompen en van mijn tante Dora, die in latere jaren zou sterven aan borstkanker en van wiens ziekbed ik getuige zou zijn, lag ingeklemd tussen de hoog oprijzende muren van een metaalwarenfabriek en de spoorlijn en ik was bij…

Wat ik wil vertellen is het weten dat zij alles zal doen om haar eigen hachje veilig te stellen, desnoods gewetenloos ten koste van mij. Dat is wat ik wil vertellen. En dat zij dit doet zonder uit het oog te verliezen dat ze 'de goede moeder' moet lijken. Jij wilt het niet horen, geloven en ook dat weet ze. Een moeder houdt altijd van haar kinderen…

Zo togen we met zijn zessen naar Limburg, de mooiste provincie van ons land. Zijn bossen, zijn weilanden, zijn kleine dorpjes, waar men elkaar nog begroet. Lieflijke gebouwtjes en de sfeer, die je alleen daar maar proeft, voelt en meemaakt. De rust is er bijna hemels te noemen, sprak ooit een voor ons bekend figuur en weet je, dat ís ook zo.. Met…

De foto moet ongeveer in 1960 genomen zijn en toont mijn moeder, die nog een uitstraling van jeugdige, meisjesachtige charme en lieflijkheid bezit, in een tijd vóór de grote rampspoeden die haar gevoelige hart zouden verbrijzelen en vermorzelen en ze houdt een popje monsterend en liefkozend vast, alsof ze zeer tevreden over de aankoop ervan is en zichzelf…

Toen de kinderen klein waren, was elke nieuwe uitvinding er eentje waar je meteen de halve wereld voor belde, zo van: moet je nou 's horen wat hij of zij deed....het eerste mamma en pappa: nee zei hij, hij zei eerst pappa, en zij zei: niks hoor, het was mamma. De onderlinge strijd tussen de ouders was vaak onderwerp van gesprek, wanneer was de…

Toch gek eigenlijk: vroeger werd er over opvoeden nooit zoveel gesproken, men kreeg kinderen, in sommige gezinnen zoveel en zo strak na elkaar, dan de oudste als vanzelf een beetje de taak van de moeder verlichtte. Die hield dat kind dan thuis van school ( zou nu strafbaar zijn) en het kind draaide mee als tweede moeder als het ware. Niemand die…

Nu ik bijna 85 ben herinner ik mij de volgende gebeurtenis. Mijn vader verdiende net genoeg, dat zijn gezin sober kon leven, en dat was nog ver voor de oorlog. Op een boterham kreeg je meestal margarine en daarop suiker of een speculaasje. Kaas en worst of vis kreeg je meestal in het weekend, dan gingen mijn ouders op zaterdagmiddag naar de markt, want…