Alle inzendingen over tijd

Als sinds de komst van de eerste computer zit ik vooraan. Ik hou wel van technische nieuwigheden dus de eerste computer was een feest. Kolossaal als hij was en brommend als een oude zieke beer vlogen de eerste bits en bytes door onze kamer. De herrie van de ventilator oversteeg de klassieke muziek, de geluiden uit de tuin en het vallen van de post…

Snel even de stad in op donderdagavond, twee winkels in een half uur. Moet kunnen, dan ben ik weer op tijd terug om thuis verder te werken. Niet dus, blijkt al snel, want de decembergekte is losgebarsten. Overal in het centrum sjouwen mensen met plastic tassen en ingepakte dingen. Ik heb pech. De eerste winkel op mijn lijstje zit ook nog een beetje…

we hebben geen tijd, de tijd heeft ons.…

Het grote voordeel van oud zijn is: dat je niet meer bang hoeft te zijn om oud te worden en ook niet bang hoeft te zijn dat je niet oud zult worden.…

Gisteren las ik de hartenkreet van Fred: ‘Ouders (2)’, en vrijwel meteen zat ik in gedachten weer in de periode van rond het einde der jaren vijftig. De tijd van die goede oude radio, waar je in de ochtenden voordat je naar je werk ging nog even luisterde naar De Ontbijtclub met Kees Brusse. ’s Avonds zat je behaaglijk onderuit om te genieten van…

Ik meld me bij Charlotte en Cornelis. Bellen kan ook, dat doe ik geregeld, maar dan krijg je het stereotiepe 'z'n gangetje' ten antwoord als je vraagt hoe het gaat. Z'n gangetje, ja, maar dat gangetje wordt wel steeds trager en moeizamer. Charlotte vliegt allang niet meer door het huis. Na de steeds verder voortschrijdende artrose heeft ze sinds…

Aan de stadsrand rolt de snelweg zich lang en breed uit. Een wals wentelt traag over de platheid van het asfalt. Rijen blinkend blik markeren de druk van deze tijd. Blikken van oneindigheid aarden gelaten in de overlast, onwetend of deze snelheid de tijd wel volgen kan. Is dat de strijd, de strijd van deze tijd? In het trage spoor domineren snelle…

Zondag. Zonnebloemstraat in Hillegersberg, stadsdeel van Rotterdam. We zijn bij opa en oma, jaren '50 vorige eeuw. Veel ooms en tantes, neefjes en nichtjes wonen er in de buurt. Wij niet. Elke zondag gaan we vroeg uit Leiden met de tram naar Voorburg. Van daar nemen we de trein naar Rotterdam, het 'Hofpleinlijntje'. In Hillegersberg stappen…

Ik ben jarig vandaag, daarom nodig ik u uit om mij te zeggen wat u wil, schroomloos aub. Feliciteren, schofferen, anticiperen, verketteren mag ook. Het liefst krijg ik een kus op de wang, ik keer u mijn andere toe.…

De Tijd is een fenomeen waarmee we dagelijks, nee, elk moment van de dag zelfs mee te maken hebben. De mens heeft de Tijd aan banden gelegd door seconden, minuten, uren, dagen, weken, maanden, jaren, et cetera te onderscheiden. Toch blijft het een fenomeen dat niet aan banden is te leggen, want onze ervaring vertelt vaak een ander verhaal. De wereldreiziger…

Zondagmorgen. Het is nog vroeg en de dag heeft nog talloze mogelijkheden in zich. Het regent gestaag, maar dat hoeft de pret niet te drukken. Van regen is immers nog nooit iemand gesmolten. Bovendien liggen ook binnenshuis de mogelijkheden voor het oprapen. Het is alleen zaak dat op de goede manier te doen. Anders gezegd: de mogelijkheden op te rapen…

Te weten dat er morgen weer een dag is, maakt mijn dag goed.…

Verleden, heden en toekomst zijn de drie grootheden die ons driedimensionale denken vastmaakt aan de belevenis van de tijd. Deze tijd is de versneller die het nu doet verdwijnen op de weg tussen verleden en toekomst. Deze drie grootheden zijn geen eenheid, maar een lijn tussen vroeg en laat, tussen hoop en berusting, tussen herinneren en zien, tussen…

Een mens lacht wat af. Neem mij, ik las ‘Houvast aan een drijfboei’, artikel van Wieteke van Zeil over Jan van Scorel(1495-1562) in de Volkskrant 26 maart 2006. Er is een tentoonstelling aan hem gewijd in het Centraal Museum tot 28 juni: ‘Scorels Roem, hoe een Utrechts schilder de Renaissance naar het Noorden bracht.’ Van Scorel, geboren in Schoorl…

Hoe overbrug je een periode van bijna 32 jaar? Dat is een vraag waar ik me deze week voor gesteld zag. De aanleiding sla ik over. Feit is dat ik verrast werd door een mailtje van een ex-klasgenote uit mijn middelbareschooltijd. Net als ik deed ze eindexamen in 1977. We zaten de laatste drie jaar van het gymnasium bij elkaar in de klas. We waren immers…

(...voor mijn 50e indertijd) “Tempus fugit” mompelden de Romeinen. De Engelsen wisten het beter en riepen “time flies”. Maar de Hollanders vonden de oplossing: “de tijd vliegt”. Het eindexamen gymnasium (van voor de mammoet, dus met zes talen) lijkt al weer eeuwen geleden, maar wie kijkt nu nog op een eeuw als je net een compleet millennium hebt…

Vroeger waren er veel meer. Ik bedoel paarden in de stad. Bruine,vale, blessen, soms ook wel een schimmel. Sommige hadden een staart, andere was die afgenomen. Daar zat geld in, dacht ik. Vioolsnaren, zachte bezems en wat niet al. Het waren nooit mooie paarden. De baas had ze om te trekken en niet om hun toilet te maken. Begrijpelijk. Dat gebeurde…

Ik heb een keuze kunnen maken. Dat willen ze altijd weten, of je daarin geslaagd bent. Dat ben ik. Allang zelfs, maar nu is het zaak om dat kenbaar te maken aan de aangewezen persoon. Kom daar maar eens om. Om iemand die je ziet staan bedoel ik, of beter gezegd: zitten. Ik wil graag bestellen. "We komen bij u aan tafel, meneer." OK. Vijf minuten…

Een moment is een tijdsdeel: deel van de tijd varierend van een fractie van een seconde tot een vol uur of zelfs nog langer. Gedachten bestaan vaak maar uit een moment. Maar in dat moment van onze gedachten zien wij soms een heel leven aan ons voorbij gaan. Ik vraag mij dus af of momenten wel tijdgebonden zijn. Bovendien denkt iemand het ene…

De kinderen in de buurt hadden het al snel in de gaten, ik heb geen grip op de bal met mijn voeten en daarom verdedig je als doelman de garagedeur van de buren. Bordjetik, een tennisbal tergt diezelfde buren tot op het bot, wij speelden een spel, 1-hoog besefte niet dat wij heen en weer moesten rennen om veilig te kunnen zijn. En dan ben je ineens…

Er zijn van die dingen, waarvan je weet dat je ze moet doen, maar je doet ze niet. Of je weet dat je ze beter nú zou kunnen doen, in plaats van later. En toch doe je het niet. Veel mensen hebben dat met opruimen. De vraag is, waarom dat gebeurt en waarom juist met opruimen. Soms heb je het misschien echt heel druk en hebben andere dingen prioriteit…

Mensen met een harddiskrecorder kijken ongeveer negen procent van hun programma’s vanaf hun recorder, las ik. Een heel aardig marktaandeel vond de meneer die het onderzoek had gedaan. Gemiddeld kijkt 0,7 procent ‘uitgesteld’, dus dan is negen procent inderdaad niet slecht. Sinds wij een harddiskrecorder hebben kijk ik zelf zo ongeveer 100 procent…

Bij mij slaat vermoeidheid vreemd genoeg speciaal toe als ik selectief lees. Eigenlijk dus niet lees maar tekstwouden op woorden navlooi. Op wat erin verborgen zit. Wat mij persoonlijk aangaat is meestal de maatstaf. Meer een soort visuele controle maar dan positief. Niet dat die teksten niet waardevol zouden zijn, oh nee wie ben ik. Maar het zijn de…

Met een baan en een eigen bedrijf heb ik het meestal druk. Vooral nu het met mijn bedrijf steeds beter gaat. De hoeveelheid tijd in een dag blijft hetzelfde, dus als je meer te doen hebt, dan moet je ergens op bezuinigen. Soms betekent dat gewoon dat je minder tijd verspilt aan televisie kijken en lezen van artikelen in kranten en tijdschriften…

‘Ben je wakker?’ Ik trek de deken nog wat verder over me heen. ‘Nee’, mompel ik haast onhoorbaar. Een vrouwspersoon loopt naar het raam en trekt met een ruk de gordijnen open. ‘Dan word je dat maar’, zegt ze fel. ‘Het is weer tijd namelijk’. Het is weer tijd. Tijd waarvoor? Was ik niet gaan slapen om de tijd te vergeten? Ik hou niet van tijd. Het…

Gek, maar waar, ik stuur enkele minuten geleden een vrij depressief verhaal op. Waar ik dit naar toe zend, daar mag ik een plaatje op plakken, en ik ga internet op om een mooi plaatje erbij te zoeken. Raar, maar waar ik kom op een site terecht die gaat over geluk, waarvan ik vind, dat ik dat niet meer kan vinden. Ik zet de site even bij mijn favorieten…

Vandaag in het ziekenhuis geweest. Daar ga je niet voor je lol naar toe. Ik ga altijd ruim op tijd, want van de mensen en de gesprekken in de wachtkamer, word ik bijna weer beter. Mijn partner gaat altijd trouw mee, alleen zij gaat niet zo vroeg weg, scheelt zeker een half uur in een wachtkamer zitten. Echt waar: ik ga een half uur voor mijn plezier…

de tijd heeft geen invloed, ze is slechts aanwezig omdat ik het daarmee moet doen, ik heb vandaag mijn edele delen geschoren en daarna moisturized behandeld, ik kwam er heerlijk glad mee weg morgen neem ik een andere religie aan, genitaal en okselhoudend groei ik schamend bossen haar, maar ik mag dan wel weer mijn vrouw slaan de tijdgeest doodt…

Zoals Harrie Jekkers al zei: goed niets doen valt niet mee. Ik merkte dat ik voortdurend aan het werk was en dat dat ten koste ging van mijn energie. Het dreigde minder leuk te worden, terwijl ik mijn bedrijf juist voor mijn plezier wil doen. En dus hoog tijd om wat meer plezier te hebben. Om plezier in mijn bedrijf te houden moet ik dan meer dingen…

Vanochtend las ik in het katern De Verdieping van dagblad Trouw van donderdag 27 maart 2008 in de donderdagGids op pagina 23 een bijzondere en wat mij betreft rake uitspraak van de Marokkaanse schrijver en hoogleraar Fouad Laroui die eerder in Elsevier was opgetekend: 'Wie de wereld begrijpt, heeft geen plek voor religie'. Godsdienst is, wordt…