Alle inzendingen over natuur

Je houdt van de regen en je weet niet waarom. Is het omdat je lang-overleden vader je af en toe het gedicht voorlas over de regen die regent op daken en dakpannen, weilanden en velden? Is het omdat je in je zolderkamer altijd de druppels hoorde, als een gestaag tikkende klok? Of is het wegens het liedje van Rob de Nijs over zijn ongelukkige liefde…

Hotel en conferentie-oord "Boschoord" rijst hoog en monumentaal op en haar oranje-beige muren schemeren door een wirwar van boomstammen die met haar wedijveren in hoogte, waardoor we niet onmiddellijk tegen haar op hoeven te zien als lilliputters tegen een reusachtige, eerbiedwaardige gestalte. We wandelen over langgerekte paden die zich om ijsblauwe…

We waren op die lentedag, die kennelijk het immense, alomtegenwoordige leed van de wereld getrotseerd had en stralend en schitterend met majestueus licht en bloemen van velerlei makelij een nieuw seizoen representeerde, de witte bosanemoontjes gaan bewonderen die zomaar uitbundig krioelden op de rulle bosgrond tussen de kale boomstammen en die ZIJ zo…

Lichtgrijze rook kringelt onbekommerd, grillig en vrijmoedig uit een schoorsteen in de verte, volgt zijn eigen weg en patroon en gaat waarheen hij wil. Een inktzwarte kraai hinkt onbeholpen maar dapper en welgemoed door een dakgoot en beklimt de zilvergrijze gelaagde schubben van de dakpannen, op zoek naar kameraden om mee te babbelen, die zich vooralsnog…

Het is naar weer, de hele dag al regen, afgelopen nacht zelfs onweer gehoord bij een harde wind uit het westen. Gelukkig is wulpse Alie op visite en ik kreeg twee zoentjes van haar en een klein geschenk, namelijk een grote reep puur chocolade. Dat is goed voor je hart, zei ze. Ik denk wel eens, dat je vriendschap kan onderhouden met kleine geschenken…

Evenwijdig aan het landelijke zandpad waarover wij voortstappen, bevinden zich grasgroene weiden waarop in de verte zwartwitte koeien doodgemoedereerd, onverstoorbaar en onverschillig liggen te luieren en te herkauwen. Meer op de voorgrond grazen er eveneens enkele, met de last van de bolronde, rozige uiers tussen de achterpoten, alsof zij drachtig…

Niemand is vies van een beetje strijd. Al zeg ik het zelf: een spel of sport is zonder strijd zinloos voor mij. Laatst kreeg ik in een gedachtegang over dit menselijke trekje. De bedoeling was niet om een gebruik in mijn systeem te krijgen, waardoor ik mijzelf kon veranderen. 'Strijd' zal met of zonder verklaring van herkomst, altijd deel blijven…

Drie plantjes. Ik heb ze net binnengezet. Stonden op de veranda te vernikkelen. Het is daar nu al min twee. Laat staan als het echt nacht is straks. Ze zijn een paar maand terug uit hun eitjes gekropen. Pitten van avocado’s en mango. Was benieuwd of dat zou lukken. Had een zwarte plastic bak op zolder staan met wat tuinaarde d’r in. Vuilniszak lag erover…

Op deze laatste zondag van november wil ik u niet lastig vallen met een column over oorlog, politiek of ruzie. We hebben al genoeg zware kost mogen verstouwen afgelopen week. Gelukkig was er deze week het nieuws van de Afrikaanse woestijngrasmus. Die was neergestreken in de Polder van Alphen aan de Rijn. En waar je tegenwoordig de indruk hebt dat…

U leest het juist, ik ben weer eens verliefd. Zij is te jong en ik derhalve te oud, maar die amberogen, godnomdeju, ik kijk er graag in. Zij is lief voor dieren en een echt mensenmens, neemt de tijd voor mij. En ik sta voor een niet te nemen bolwerk, neemt niet weg dat ik er toch van geniet. Suzanne met de mooie ogen, ik bloei weer op...…

De noot is gekraakt, het vlies is gescheurd, het zegel dat gehecht was aan de geheimzinnige brief is verbroken; de bekentenissen zijn van de lippen gerold van mijn mysterieuze wandelgenote, die gedurende twaalf lange jaren iedere zondagmiddag stilzwijgend naast me heeft voortgestapt; de tragiek van haar levenslot heeft zich geopenbaard aan mij: een…

Het is mooi weer. Weinig wolken aan de hemel, dus volop zon en weinig wind. De thermometer in de tuin wees tien graden aan. Ik heb vroeger wel eens meegemaakt, dat het in november al tien graden vroor en de bomen kaal waren. Nu dus lekker weer om een wandeling te maken. In het bos achter mijn huis hoorde ik de vogeltjes al fluiten. Heerlijk lopen was…

Vanmorgen door mijn slaapkamer-dakvenster beleefde ik een magnifiek dag-ontwaken.. "De rijzende zon steekt vingers van licht door de bleek witte ochtendmist en kortstondig kleurt de lucht oranje goud op plaatsen waar ze in warme doorbraak zichzelf achterlaat. Vluchtig tussen de nevelslierten paleteert ze behoedzaam haar ochtendschilderij tot in…

Een gouden licht dringt door takken en gebladerte heen en spreidt zich liefkozend uit over de mossige bodem waar de kleurige parsolletjes van de paddenstoelen hoogstens een kever onderdak kunnen bieden..... Je bent in het septemberbos.... De atmosfeer draagt nog een warmte als van juli of augustus. Lange wegen voeren door het bos en bieden af en…

Een natuurplekje (Badefols sur Dordogne),een oord van heerlijk zweemzoete stilte en in mijlen-omstreken geen mens te zien. Tijdens een 2 ingelaste stilte-dagen schreef ik deze beleving... De dageraad glijdt hier over de wouden en heuvels en kleurt de wakker wordende natuur-wereld van indigo naar groen. Bleekwitte mist bespeelt dan schuchter de met…

De Noordpool werd wakker. ''Wat is het koud hier, ik wil een beetje warmte voelen.'' Hij zette de koude lucht motor aan en liet de koude lucht naar het zuiden stromen over de Atlantische Oceaan. ''Ja, ik voel al een beetje warmte, heerlijk.'' Inmiddels had de Tropen ook een tukje gedaan en dacht, ik zweet mij een ongeluk. ''Ik ga een…

Een enkele, fragiele, zilverwitte berkenstam verheft zich op de voorgrond, terwijl zich tot aan de horizon kleurige vlakken met wisselende begroeiing ontvouwen waarop je heel in de verte popperige bruine en zwarte "speelgoedpaardjes" ziet grazen...... Is dit de Heide waarop ik veertig jaar geleden verdwaalde met mijn jeugdvriendin tot de bezorgde klasgenootjes…

Stille gedachten ontsproten bij het kijken naar deze foto. Met klotsende schuimende kousenvoeten golf je over me heen om in ontelbare druppels uiteen te spatten. Duizend keren zullen jullie sterven in die eeuwig durende tijd van seconden, om het mystieke mysterie van miljarden jaren samenwerkende erosie tussen water en het zilte zand en steen te…

Vliegen kan je niet meer, jouw angel steekt nu in een ander lijf. Onbewust koos jezelf de dood ter verdediging. Verbaasd doch volhardend draai je links- danwel rechtsom een naderend einde, die bloemendans moet afgemaakt worden. Tragiek die door niemand gezien wordt, je mist je volk en je volk weet niet waar je bent. Fanatiek veeg jij je pootjes…

De vochtige lucht hangt als een klam wollen deken over het land. Het veld voelt als een weidse leegte, reikend naar de horizon, waarop de maïshalmen zich rimpelen als golven bij elk zuchtje wind, deinend als een zee van natte, gouden, lonkende trossen. Alleen bij valavond, onder de dalende oranje zonneschaduw, gaan hun gele harten verkleuren naar warm…

Ik voelde me het meeste thuis in zon, weer en wind, de weergoden schiepen mij als kind.…

Van die mensen die weten hoe een ander leven moet. Zij hebben de wijsheid in pacht. Het woord burgerlijk is door hun uitgevonden en het is hun levensovertuiging. Als je niet burgerlijk leeft, dan ben je fout in hun ogen. Alles moet in hokjes passen, anders raken zij in de war. Hun stoeptegels vegen ze dagelijks schoon en tussen de stenen wordt chloor…

Het WWF (World Wildlife Fund / Wereld Natuur Fonds) pakte 5 juni Wereld Milieudag vele nieuwe soorten uit. Van de Mekongregio. Waar natuurvorsers sinds enige jaren binnen mogen. Wie dacht de planeet is nu welbekend krijgt zijn trekken thuis. Neem Phallostethus cuulong, vismannetjes met penis aan het strottenhoofd. Het geslachtsorgaan van vrouwtjes zit…

Vroeger vond ik het leuk aantekeningen te maken over het weer. Ik had een weerhut op de kop getikt. Daarin had ik geplaatst twee thermometers, één voor de maximum temperatuur en één voor de minimum temperatuur en een hygrometer om de luchtvochtigheid te meten. Verder had ik een regenmeter in de grond geplaatst en de luchtdruk mat ik vanaf een kwikbarometer…

Haar gewassen haar geurde in de prille avond. Geboekte resultaten legde hij naast zich neer hoewel die ene regel hem bezig bleef houden: 'jongen, gebruik jouw talent op een manier die de wereld apprecieert en vreugde biedt'. Zij heeft gelijk. Na mijzelf een handdoek omgeslagen te hebben, stopte zij de warme straal en wikkelde zich in de door mij aangereikte…

Op 13 mei j.l. zijn we weer op pad gegaan in Tilburg met onze beide gidsen en we waren getuige hoe de Forsythia zich wonderlijk en wondermooi met haar heldergele fragiele bloemen om de kloostermuur slingert, waarboven het kruisbeeld uittorent dat het kerkhof van de zusters flankeert en waarop ook mijn tante Augustina die ik gedurende haar laatste levensjaren…

Tegen het decor van mijn vele, voorbije, eenzame zwerftochten, de Bibliotheek aan het Koningsplein te Tilburg, tussen de boeken die zich veelbelovend aaneenrijgen alsof zij de illusie willen scheppen dat zij alle iets nieuws te bieden hebben, waren we samengekomen; vijf oudere dames en twee aardige heren, zeer begaan met de natuur in de stad en met…

De kou zat al in de lucht en het werd al tijd voor de winterjas toen we gingen wandelen in een gebied dat door de natuur haast als een monument is uitgevoerd; bij het dorpje Dorst, waar eens het oude zwembad, recreatiepark en restaurant waren, waarvan de gebouwen zijn neergehaald en dat de wellicht bizarre en merkwaardige naam "Surae" droeg.....…

De wilg strekt haar kronkelige takken en grillige, zwarte zijtakken uit over het donkergrijze, gerimpelde water als de vingers van een grijpgrage hand. Zwarte, kleine vogels dansen in de lucht. De huizen aan de Vijverlaan en aan de Louis Regoutstraat omsluiten de langgerekte vijver met een omhelzing van steen. Een zwart-witte ekster in voorjaarsstemming…

Als de verkeersaders die leiden naar de diverse, uitgestrekte natuurgebieden van Midden-Brabant zijn dichtgeslibd wegens wegwerkzaamheden of files of als mijn wandelgenote een blessure aan haar been heeft, die haar noopt tot kortere afstanden, kiezen we als uitwijkplaats en toevluchtsoord vaak het Sterrenbos van de Oude Warande, dat ons altijd schijnt…