Alle inzendingen over overig

Wouter zat tevreden in zijn rookstoel en las de avonturen van Tom Poes. Ook op de televisie keek hij vaak naar tekenfilms, vooral van Mickey Mouse en Donald Duck, daar genoot hij van. De andere programma´s, zoals het journaal en misdaad vermeed hij zoveel mogelijk, maar Mien was weer gek op cowboy films en knokken in de saloon en leefde ze helemaal…

Als niets er meer toe doet, dan is er altijd nog morgen.…

De heldere maan plakt grillige vormen van kale bomen op de bevroren grond van de hof. Lájos gooit zijn hoofd in zijn nek en kijkt naar de hemel alsof God hem persoonlijk toespreekt vanuit die eindeloze fluweelzwarte diepte. Hoe lang nog, vraagt hij zich af en weet niet of hij zich triest moet voelen bij de gedachte dat zijn leven over niet al te lange…

Drijfzand moet eigenlijk zijn zinkzand of spartelzand om de essentie van dat verraderlijke zand weer te geven. Net zoals draagvlak, met hoeveel mensen moet je het eens zijn om tot een bepaalde diepgang te komen.…

Zo, even lekker niksen. Senseootje erbij, mij kan even niks gebeuren. De maandagmorgen is namelijk voor mij. In het weekend draai ik altijd dubbele diensten. Vroeg én laat weet je wel? Ik merk wel dat ik geen vierentwintig meer ben, maar ik doe het zo graag. Het zijn de mensen hè, dat maakt dat je wél weet hoe de dag begint, maar nooit…

Het is onbegonnen werk om bij een onderlinge onenigheid het in de optiek van ieder betrokken persoon goed te doen. Zodra je voor sommigen de deur op een kier zet, doet dit voor anderen op hetzelfde moment de juist deur dicht.…

''Vanmorgen ben ik al drie keer naar de wc geweest, want ik dacht nu komt het, maar nee hoor, de boel zit vast. Dat is al twee dagen zo en ik voel mij er niet lekker bij, darling. Ik zit maar te persen, maar geen bout te bekennen.'' ''Ik weet het goed gemaakt, straks haal ik gedroogde pruimen en ontbijtkoek en met veel water drinken moet het…

De stad sliep nog. Flarden mist speelden met de kerktoren. Het flauwe schijnsel van een lantaarnpaal bescheen de natte straat, bijna blauw was het licht. De huizen stonden troosteloos in het gelid, als ter dood veroordeelden voor het vuurpeloton, de schouders ineengedoken. Stil was het, bijna onwerkelijk stil. In de verte was het geluid te horen…

Amsterdam, Februari 2018 De film gaat er echt komen. Een spannende film over de dagen oorsprong. Hij weet het nu zeker. Ze gaan een film over de dagen van oorsprong maken. Er hangt een zoete geur van regen in de nachtelijke achterbuurten van de stad. Er staan hier veel gebouwen leeg, om te worden gesloopt en plaats te maken voor broodnodige nieuwbouw…

Aangezien ik zo af en toe nog wel eens rare dingen meemaak in dat leventje van mij probeer ik één keer in de zoveel tijd tot rust te komen door een meditatie-cd op te zetten. Dat is zo’n cd met rustgevende klanken van waterval tot panfluit zeg maar. Dus, als het me weer eens tot het spreekwoordelijke hier zit, pak ik mijn laptopje en ga op zoek naar…

Soms sta ik versteld, van hetgeen zich blijkbaar in fracties van seconden in ons brein kan afspelen, ergens op een bepaalde plek in de massa van de grijze cellen die als hersenen wordt aangeduid. Dat kan variëren van spontane, uit intuïtie voortvloeiende gevolgtrekkingen of reacties, tot uiteindelijk na langdurige afweging genomen besluiten. Na een…

Ik ben opgegroeid in de tijd dat de plaatselijke kruidenier nog persoonlijk de boodschappen bij ons thuis bezorgde, de bakker langskwam met manden boordevol brood en koek en... de ooievaar van tijd tot tijd een baby afleverde... Nee, over seks werd niet gesproken, daarvoor moest je niet bij mijn ouders zijn, ze deden of het niet bestond. En waarom…

Een jaar of tien geleden heb ik iets meegemaakt waar ik nu nog praktisch dagelijks aan terugdenk. Omdat deze ervaring alles te maken had met mijn toenmalige levenssfeer, zal ik hieromtrent het een en ander toelichten. Rond deze tijd was er een bijzonder moeilijke periode in mijn leven, kort daarvoor had ik namelijk definitief gebroken met mijn tweede…

In de lunchroom aan het tafeltje naast me, zit een man alleen. Hij roert bedachtzaam in zijn cappuccino. Naast het kopje ligt een cellofaan zakje met een luxe kaart met enveloppe. Hij pakt voorzichtig het zakje en kijkt lang naar de voorstelling op de kaart. Zijn ogen glanzen; de kaart is vast bestemd voor een prachtige geliefde. Dan probeert hij…

Rust en eenvoud. Simplistisch, minimalistisch en (gezond) naïef. .."geef mij maar een hengel. En een stukje kostgrond. De rest heb ik niet nodig. Als ik maar lekker eet".. Fier en trots. Tot zich zelf gekeerd. Koppig en recht door zee, zoals het een echte boogschutter betaamt. .."ze bekijken maar wat zij doen. Als ik maar weet wat ik doe…

Eergisteren ben ik er aan begonnen, rundvlees met een mooie roomwitte rand ingepeperd met zout en nootmuskaat. Ongemanierd gemarineerd met een flinke scheut ketjap manis. Een dag later. Winterwortel in beetklare stukskes beetgaar gekookt, twee rode uien aan snippers gesneden. Prachtvlees aangebraden in de zwart-emaille pan, vier uur op laag vuur.…

Waartoe het winnen van een boekenbon al niet toe kan leiden en waarin het dan uiteindelijk resulteert. Bij mij heeft dit feit ertoe geleid, dat mijn keuzes en beslissingen, in een stroomversnelling rakend, een latent maar steeds sterker voelend verlangen in een daad hebben omgezet. Daarover vertel ik zo meer. Na in 2005 een boekenbon te hebben gewonnen…

Clara weifelde. Wel? Of niet? Of wel? Ze wist het niet. Ze wist wel dat Clara iets betekende in het Latijn, iets van schoon of zo. Of lief. Of mooi. Wist zij veel. Katja had Latijn. Zij niet. Katja had alles geleerd over naamvallen. Die stomme nom… nomin… ach, wat maakte het ook uit. Als Clara voor Duits straks alles moest weten, nou, dan was dat straks…

Laatst liep ik te wandelen in het bos, toen ik plotseling iets op mijn hoofd voelde vallen. Niet dat het hard aankwam, nee, het voelde licht en het bleef in mijn haar hangen. Ik griste het van mijn hoofd. Het was een blaadje dat van een boom was komen dwarrelen. Ik bedacht me dat dat blaadje symbool stond voor het begin van de herfst. De zomer was…

Verdwijnen, dat is een niet-meer-werkwoord, sterk vervoegd een zwaktebod op het leven. En toch zou ik het prachtig vinden als mensen zouden vragen 'waar Fred is gebleven' het antwoord zou zijn 'die is doodgewoon verdwenen'. Ik ben even weg.…

Ik moet droomloos geslapen hebben want toen ik wakker werd zag ik in het ochtendlicht mijn huid als fluweel. Op de gracht ben ik ‘s ochtends altijd bezweet, want ik droom wat af. Normaal weet men niet waarover die dromen dan gingen, maar ik kan altijd een nauwkeurig verslag geven van mijn nachtelijke beslommernissen. Nu was ik volledig ontspannen.…

Ik keek rond in de kamer. Ik had mijn tas en koffer in een hoek gezet, ter latere afhandeling. Ik reis altijd mager. Zo min mogelijk troep, want thuis blijkt altijd dat ik de helft niet gebruikt heb. Ik gooide de tas ondersteboven zodat de inhoud op de grond viel. Een paar schone onderbroeken voerden de boventoon, want men weet maar nooit. Maar wat…

'Weet je wat jij moet doen, Ria?’ Ik had geen idee. Behalve dan dat ik dit kutkantoor met spoed moest verlaten. ‘Jij moet er eens even uit.’ Hoe bedoelu. Uit? Ter keurige voorbereiding op “weg”? Als in “ontslagen”? Met nog een leuke gratificatie ten afscheid. Ja zeg. Hallo. Ik ben een dame op zekere leeftijd. Zevenendertig om precies te zijn. En…

Ze bewegen in slow-motion, slepen hun vlekkerige huid achter de rollator aan, amechtig staan ze irritant voor je in de rij. Tegelijkertijd terroriseren ze met hun scootmobieltjes de koopgoot, boodschappen moeten gedaan. Thuis hebben ze de aanbiedingen van de supermarkt doorgenomen, een krop andijvie bij de Lidl, gehakt wordt er bij de C1000. Maar dat…

Geïnspireerd door een collega die haar gisteren met een glunderend gezicht een van haar zelfgemaakte koekjes aanbood, zit ze vanochtend peinzend op haar hurken naar de zakken met bloem te staren. Ze is in de buurtsupermarkt, haar natte haren druppen in haar nek. Ze is net bij de kapper geweest. Ze heeft bedacht dat ze koekjes gaat bakken voor de…

Wat heb ik een mottige nacht achter de rug. Ik ben doodop. Gisterenavond ben ik pas na het registreren van het hele schapenbestand van Schotland in slaap gevallen. Ontelbare keren wakker geworden, onder andere van gesnurk aan gene zijde en van pijn in de knieën aan deze zijde (ik heb dat de laatste tijd vaker, misschien zijn het krimppijnen). Uiteindelijk…

'Naar mijn evenbeeld geschapen', ik hoor het hem nog oreren, 'Ik ben uw gelijke'. Weet u wat ik dan denk ? Ga effe lekker aan dat kruis hangen en kom er niet meer van af, ziekelijk jezusfiguur. Er zijn 171 soorten verkoudheid, ik heb ze allemaal gehad. Kanker zou zomaar kunnen, ik rook en drink en zuig soms de zon in mij op. Daarnaast spelen erfelijke…

Bij binnenkomst in Utrecht zag ik een billboard staan, dat mij warm moet maken voor een verbouwing rond het station, zo bleek. ‘De stad is altijd in beweging’, legde het billboard uit. ‘De tand des tijds laat zijn sporen na, elk tijdperk heeft haar eigen ideeën’. Ik keek rond op zoek naar de stad. Wat is een stad? Is een stad een samenstel van…

Normaal doe ik er niet aan ; dromen delen in het publieke domein. Stel je voor dat Jan en Alleman er zijn halve cents esoterische uitleg op loslaat. Er wordt al genoeg gebeunhaasd in de spirituele sector. Een droom is strikt privé , alleen op je beste momenten geschikt om met je geliefde te bespreken en dan alleen nog als het een droom betreft waarin…

"Ik stel voor dat je wat urine naar het laboratorium brengt. Loop maar even mee". Best een toffe ribbroek heeft hij aan, ziet ze terwijl ze achter hem aan wandelt de lange gang door. Haar huisarts heeft net als de meeste dokters zijn witte jas in de kast laten hangen. Gesprekken lopen bij hem altijd uit. Dan staan ze samen voor een grabbelton…