Inloggen
voeg je column toe

Columns

Ter voorkoming van een dwangbevel

"De post, de post, wat brengt vandaag de post?"
Ik weet niet waar deze opgewekte zin zijn oorsprong vindt maar ongetwijfeld zal de bedenker hiervan niet met smart hebben gewacht op een brief van de belastingdienst.

'Waarschuwing ter voorkoming van een dwangbevel' kopte de brief van de Gemeentelijke Belastingen. Vreemd genoeg deed deze zin mij niet in een paniek-modus belandden noch wierp ik het schrijven op de onoverzichtelijke stapel papieren in het onlangs aangeschafte bakje bestickerd 'administratie' , bedoeld een zekere vorm van orde te scheppen.
Neen. Mijn eerste, enthousiaste en wellicht ietwat ongewone gedachte was dat ik het vond klinken als een pakkende titel voor een column.
Of dit daadwerkelijk een goede titel is, valt natuurlijk te betwisten. Het zegt hoogstwaarschijnlijk meer over het ontbreken aan fantasie mijnerzijds aangaande het bedenken van een kekke aanhef.

Mijn gedachten sprongen direct van de ene tak op verschillende andere takken, maar welke allen behoren tot dezelfde justitiële boom.
Woorden als 'Herinnering', 'Aanmaning', 'Dwangbevel', 'In naam der Koningin' borrelden op.
'Waarschuwing ter voorkoming van een dwangbevel'... .deze kende ik nog niet, maar het is niet moeilijk te bedenken dat dit waarschijnlijk het midden houdt tussen een aanmaning en een dwangbevel, termen die mij beiden niet geheel onbekend zijn.

Enfin, in plaats van het overgaan tot zinvolle actie, pakte ik mijn laptop om deze gedachten neer te typen. En daar zit ik..

Al schrijvend, verbaast het me dat de zinsstructuur van de aanhef ' Waarschuwing ter voorkomen van een dwangbevel' mij overduidelijk meer boeit dan de inhoudelijke betekenis hiervan; getuige de energie en tijd die ik stop in het schrijven hierover in plaats van het overgaan tot handelen om een ècht dwangbevel te voorkomen.
Het is dan ook minder verbazingwekkend dat ik- zoals vermeld- reeds bekend ben met zulks geaarde termen.

"Er wordt me een tijd mee gevuld", zou een kennis van me zeggen, wanneer er veel geluld maar weinig gezegd wordt, zoals hier het geval is. Aan zelfkennis, -inzicht geen gebrek.

Ik zou wel de moed op kunnen brengen om de rekening alsnog te betalen in de hoop dat ze geloven dat mijn betaling en hun brief elkaar hebben gekruist, ware het niet dat het te betalen bedrag niet op mijn bankrekening staat.
Maar wat weerhoudt me ervan om de telefoon te pakken, e.e.a. uit te leggen en indien mogelijk een betalingsregeling te treffen?
Als ik mezelf werkelijk goed zou kennen, zou ik zeggen dat dit deels voortkomt uit vermijdingsdrang; ik besluit het daar maar op te gooien.
Hoewel het niet afdoet aan de situatie, geeft het me in ieder geval de illusie dat er een gegronde reden en begrip is voor mijn niet-handelen. Al komt dat begrip geheel en al -en vooral alléén- van mijzelf.

Inmiddels is er enige tijd verstreken en liggen er half ingevulde papieren klaar, inclusief enkele bijlagen die ik in een dappere bui bij elkaar heb gezocht.
Een voor mij ergerlijk en herkenbaar moment heeft zich aangediend: Ik verlam.
Er moeten namelijk kopieën gemaakt worden van formulieren die ik niet kan vinden en waarvan ik zelfs niet het geringste vermoeden heb waar ze zouden kunnen liggen.

Mijn vermijdingsgedrag begint ernstige vormen aan te nemen. Ik merk dat zelfs het schrijven stagneert.

In tegenstelling tot ondergetekende, wordt dit verhaal waarschijnlijk niet vervolgd..

Schrijver: Ondine van Rhijn, 31 juli 2012


Geplaatst in de categorie: overig

2.5 met 8 stemmen 283



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)