Alle inzendingen over eenzaamheid

De foto, die een herinnering vormt, toont het zwarte knuffeldier (een roze tong uit de bek) dat mevrouw "Moriaantje" had gedoopt. Ze had het beest eens gewonnen in een loterij en tot haar "huisdier" gekozen waar geen levende ziel naar haar omkeek. Ik had mevrouw aangetroffen in diepe eenzaamheid...

Een bleek, bescheiden licht schemert en schijnt tot diep in de nacht door de beide glazen deuren die een kennelijke maar onwerkelijke verbinding tussen ons vormen. Mijn onbekende en vergaand onbereikbare buurvrouw is blijkbaar bezig met haar studie van het strafrecht, die een tijdvak van acht jaar...

Het nieuwe jaar was begonnen. Bjarne had in Amsterdam op een potplantenkwekerij gewerkt en de jaarwisseling bij zijn ouders doorgebracht. Niet lang daarna was hij weer in het huis van zijn hospita om daar zijn leven op te pakken. Gerard Vroeg was dus een dichter. En hij mocht zich verheugen op de u...

....en zo kwam mij ter ore in de Regiotaxi, op weg naar een "vriendin" met wie mijn "vriendschap" dubieus van aard, gehalte en kwaliteit is, dat sommigen tijdens de inmiddels, als ik het zo moet noemen "befaamde" dan wel "beruchte" Coronatijd zelfs soelaas zochten tegen de door velen welhaast als ee...

De afstand tussen de Nassaustraat in Tilburg en Café-Zaal "Bierings" aan de Goirkestraat is te voet gemakkelijk te overbruggen. Het weer is ronduit schitterend maar binnen bij "Bierings" zijn de wanden gelardeerd met donkere panelen. Ik heb me tot de groep van eenzamen bekeerd en bekend omdat...

De levenskracht was uit haar weggevloeid en ze bivakkeerde op de kale bodem van de rivier van haar bewustzijn. Heel haar leven had zij wanhopig gezocht naar de partner die zij nooit gevonden had.... Ze liep veertig jaar aan mijn zijde maar steeds strekte de neerslachtigheid zijn klauwen als met zu...

Het is zonder meer waar dat je al je verfijnde, kunstzinnig verantwoorde voorwerpjes uitstalt voor je ramen. Maar je deur is hard en vijandig afgesloten; deze biedt niemand toegang. En zo loop ik door de straten en beschouw ik die merkwaardige universa van de mensen; alle verscheiden; alle uniek. ...

De nieuwe benedenbuurman is gearriveerd. Ik ben hem tegengekomen in het portaal. Hij droeg een wollen muts en een grijze "Nietzsche"-snor, groette mij niet en keerde mij de rug toe. Ik kon een blik werpen in de woning waarin timmerlieden bezig waren op een mooi schilderij in uitbundige, felle ...

Of ze ook imbeciel was of verstandelijk minvermogend, bleef mij altijd onduidelijk. Achter het scherm van haar gezicht waarop zich soms chagrijn vertoonde, gingen acht persoonlijkheden schuil. De mishandeling uit haar jeugd had haar daarin doen vluchten. Onze "vriendschap" vormde een aanfluiting v...

'Weet je wel dat de beroemde mezzosopraan Marianne Beate Kielland in onze stad geboren is?', vraagt Botel Holmsen aan zijn nonchalante medewerkster Ingeborg Lund, die hem met een gedrogeerde blik zit aan te staren, terwijl ze routineus de graten uit de zalmen snijdt en de goede, verse stukken op e...

Ze waren met zijn tweeën gekomen; de medewerkster van de welzijnsorganisatie en de jongedame die zich "Laura" noemde. Mevrouw ging meteen maar "autoritair" aantekeningen maken op een notitieblok over mijn dagelijkse bezigheden; waarom, met welk doel? Nu, wegens de massahysterie en de kuddementa...

Het was zeker niet de eerste keer dat ik hem tegenkwam. Deze keer trof ik hem aan op een bankje in het Westerpark, smullend van een ijsje. Het ijs kleefde ook aan zijn lippen en ik stelde hem de vraag of hij nog tobde. Hij tobde soms nog wel veel volgens zijn verklaring, maar gelukkigerwijs vormde ...

De nacht lag nog boven de stad toen ik op weg ging naar onze Koepelhal waar een markt van antiek, kunstvoorwerpen en curiosa zou plaatsvinden.... Het vertrouwde uithangbord van Woninginrichting "Het Zolderke" begroet mij en de ongastvrije woningen met hier en daar een Kerstversiering aan de gev...

De strakblauwe hemel waarin enkele loodgrijze wolkenpartijen opdoemen mag ons niet verbazen of misleiden: het is wel degelijk de 25e december en op de televisie treedt het ene koor aan na het andere, weliwaar ook met het majestueuze "Once in old King David's city" over de Moeder van het Kindje dat z...

Op een stille zondagmiddag, toen de eenzaamheid zoals gebruikelijk als een wurgslang om mijn nek lag en mij als een verlammend korset omhulde, als een benauwend luchtledige, was ze gekomen; een nog jonge dame, fors van postuur, en ze bracht een fraaie, zomerse roos mee in een merkwaardig wit vaasje,...

Vaak signaleer ik mevrouw in lijn zeven op zaterdagmorgen als ik in de bibliotheek de boeken ga halen die ik niet lees. Mevrouw hanteert een wandelstok en een wagentje om haar boodschappen in te vervoeren die zij steevast bij Albert Heijn aanschaft en soms spreekt zij de chauffeur aan als was van h...

Te bedenken dat we nog twee maanden in dit hele nare jaar zitten, twee maanden met allerlei restricties, maatregelen, ge- en verboden dan huiver ik een beetje, let wel een beetje en dat beetje kan natuurlijk altijd een beetje meer worden? Nog twee maanden, waarin de de goedheiligman niet zullen zien...

De grote nieuwe "trend" genaamd "eenzaamheid" "floreert" of woekert meer dan ooit, naast het plotseling alomtegenwoordige autisme, de "kwetsbaarheid" en de variaties op het thema van de mondkap, namelijk de zelfgemaakte mondkap die nu allerwegen gangbaar is en horribile dictu zelfs de steekp...

Zij die mij de handen kust, omdat ik eens bij haar was in haar uiterste nood, toen zij, uitgestrekt en voor Pampus liggend, was opgehaald uit de dood na haar wanhoopspoging, buigt iedere opmerking van mij, als deze ook maar in de verste verte zou kunnen duiden op een - zij het futiele - onthulling o...

De lege zondagmiddag strekte zich voor me uit als een onbegaanbaar pad, als een onherbergzame woestijn.... Café-Restaurant "De Postelse Hoeve" bevindt zich op loopafstand van mijn woning en ik besloot aldaar mijn toevlucht te zoeken. Op een klein plakkaat, een soort schoolbordje bij de ingang, s...

Het woord "vriend", een "edel" woord dat bedoeld schijnt te zijn om een zuivere, hoogstaande doelstelling te omschrijven, mag niet meer gebruikt worden om de praktijken van de "Vriendendienst Tilburg" aan te duiden. Aan de toch al arme en gedepraveerde psychiatrische "cliënten" worden "on...

De eenzaamheid waardoor ook haar ongelukkige jeugd getekend was, vervulde haar dermate met afschuw en weerzin, dat zij zelfs de dodelijke ziekte prefereerde boven een leven zonder haar echtgenoot.... In het algemeen vormt de eenzaamheid de meest duivelse en helse kwelling waarvoor de mensheid in do...

'In this theater that I call my soul I always play the starring role' ('So Lonely', The Police) Met een verschroeiende pijn in zijn borst kijkt de afgewezen Theobert van Zanten met betraande ogen naar Bianca Blom, die doet alsof zij hem niet ziet en voelt loeren. Twee weken geleden heeft zij ...

De Veolia-bus had over De Heuvel gehobbeld en de halte op het Piusplein bijna bereikt, toen we in gesprek raakten. Ze zat al geruime tijd naast me en ik had vanuit mijn ooghoeken de leerachtige huid van haar wangen, haar grijze haar en haar bril geobserveerd. Ik heb weleens overwogen hoe het zou ...

Terwijl mijn hospita in een ver ontwikkeld land erudiete lezingen gaf over de betekenis van moderne kunst in de hedendaagse samenleving, keek ik Frits de zwarte kater nog eens diep in de blauwe ogen en wist ik het zeker. Ik was niet zondig omdat ik buiten mijn schuld was aangerand in het verleden do...

Aan de Perkweg in het dorp Oosterend op Terschelling weerklinkt de rustgevende en hemelse harpmuziek van de weduwe Duifke Popma, die oefent voor een aanstaande concert in de 13-de eeuwse Sint Janskerk in het buurdorp Hoorn. Zij wil de door de dominee opgegeven muziekstukken graag zo perfect mogelijk...

Je bent nog jong Anouk, en draagt nog de charmes van je jeugd. Mijn vraag is: hebben mijn hangende oogleden je voorgoed afgeschrikt bij onze eerste ontmoeting in het trapportaal? Hoe zou het zijn als we eens in harmonie en saamhorigheid koffie zouden drinken, zoals buren doen? 's-Avonds schittert ee...

De zon schijnt. Dat helpt. Waarom het helpt, zelfs nu ik weet dat ik huidkanker heb gehad? Weet ik veel. Het helpt. Net zo goed als het helpt dat poes een kopje komt halen, een, twee, een poosje lijkt hij niet weg te slaan, eist hij alle aandacht op. Om dan weer zomaar te verdwijnen. “Net een ...

Mevrouw is gearriveerd op de Dagbehandeling Oncologie....De verpleger verzoekt haar zich uit te strekken op het bed. Het grijze haar van mevrouw is als een keizerskroon. Ze klemt haar tas, een onmisbaar attribuut van de ouderdom, tegen zich aan alsof deze haar enige bondgenoot is in duistere tijden....

Ik loop elke dag vier maal met onze hond in de prachtige bosrijke omgeving in en rond ons dorp. Maar sinds t begin van afgelopen week kom ik steeds minder mensen tegen. En als ik ze tegenkom dan lopen ze met n grote boog om ons heen. Wat is er aan de hand? Ben ik melaats? Heb ik lepra? He...