Alle inzendingen over landschap

In een heel bevallig heuveldal, niemand weet waar, lag een mooi dorp vol tevreden bewoners. Deze mensen kenden alleen hun dal, en niets anders van de wereld. "Tussen onze heuvelrijen en in ons dorp is het alles. Meer verlangen we niet," was ieders mening. Op een mooie zomeravond werden op het...

Op het terrein aan de rand van onze stad treft men een Café-Restaurant aan dat men met een wellicht ouderwetse woordkeus "Uitspanning De Zeven Geitjes" noemt: een geliefde pleisterplaats voor vele stadsbewoners. In de directe omgeving van dit etablissement treft men romantisch aandoende bouwse...

Ik ken het veld. De boom waarin het hemelvuur nog altijd brandt. ...

Vanuit het hoge raam van de ziekenkamer is een panorama van boomgroepen te beschouwen, ieder met hun eigen aard en gestalte. De hoog oprijzende den en haar lichtgroene florissante metgezel met mij onbekende naam en de andere bomen, in schakeringen van groen present in de uitgestrekte tuin. Een dri...

En ik ben opnieuw op weg gegaan en ben de oude speeltuin, die verscholen ligt tussen de bomen en die vanuit de verte een vervallen indruk maakt, gepasseerd. En ook het stille water dat daar onvermoed ligt te glanzen in de morgenzon. Ik heb de boerderijen weergezien en de langbenige aandoenlijke zach...

Café-Restaurant "Zomerlust", gesitueerd aan de rand van de stad in de nabijheid van de oude draaibrug en van het zwarte, ondoorgrondelijke water van het Wilhelminakanaal, draagt op haar witte zijgevel waarop in "Jugendstil"-letters haar naam staat vermeld een kleurige tekening. Aan de rand va...

Was het een visioen? Was het een zonnesteek? En doet het er eigenlijk toe wat het was? In elk geval was het in augustus dat ik op een lang, recht fietspad door polders en een natuurgebied wandelde. Ik genoot van de weidsheid en rust, de riviertjes en watertjes nabij akkers en eco-gebied. En zei ...

Het was een mooie junimaand; de maand van mijn negenenzestigste verjaardag. De reis naar Leerdam verliep sneller dan ik verwachtte dankzij het gesprek dat ik voerde met de zevenentachtigjarige dame naast mij in de Opstapbus. Over de Oorlog en haar voorbije leven, de lange huwelijksjaren en haar kind...

Achteraf gezien was het al fietsende een bijzondere gewaarwording deze ochtend toen aan de Grintenbosweg ter hoogte van de Geukerdijk een buizerd opdook die evenwijdig met me meevloog en een prooi in zijn klauwen meedroeg. Een klein vogeltje met een groene staart, naar bleek toen het plots op zo’n...

Ik sta bij de Lekdijk, op het pad tussen de uiterwaarden. Kijk naar de steltlopers vlak bij de geul, merk een groep ganzen op, een paar eenden. Langs het slikrandje lopen twee plevieren. Hoewel, dit weet ik niet zeker, mijn vogelkennis schiet tekort. Het licht valt mooi, de beplanting is wonderschoo...

In het geliefde sprookjespark bij Kaatsheuvel zie je heel afwisselend bos rondom de sierlijke vijvers en overal tussen de huizen en kastelen, die de eeuwenoude, edele vertelkunst beelden. Stevige dennen en pijnbomen van het ruige Noorden, geurige, bloeiende bomen en struiken uit het Zuiden, en ook ...

Aan het bevallige meer, vol bloei, bij Rottevalle ligt een afgelegen eethuis. Zijn muren van houten balken hebben nog bosgeur in zich. Op het zacht glooiende dak wuift een veld van tierig gras. Men geniet hier van spijzen en drank, waar de gezonde, vrije adem van het wijde water doorheen blaast. ...

Frits, een jongeman van vijfentwintig jaar, liep een steile berg op. Deze was enkel rotsen en verbrokkelde stenen. Er groeide geen enkel plantje op. "Ja, ik ga in die hut op de top van de berg wonen," dacht Frits verheugd. "De tovenaar, die mij dat gisteren aanraadde, beloofde mij nogal wat. Vo...

Van de ene dag op de andere is er een berglandschap geschapen langs de snelweg in de Nassaustraat ten behoeve van de aanleg van de nieuwe riolering. Grote, grijze, holle buizen liggen er zij aan zij naast elkaar, klaar voor gebruik, als enorme mergpijpen in de etalage van een bakkerswinkel en 's-na...

Hoe vaak is het treinverkeer deze winter ontregeld door sneeuw? Te weinig, als je het mij vraagt. Wat stelt onze winter nog voor zonder de grauwe werkelijkheid om ons heen eens flink onder een maagdelijk wit tapijt te stoppen? Geluiden verstommen, het bestaan wordt letterlijk en figuurlijk lichter. ...

Café "Zomerlust", met in haar veranda de ouderwetse glas-in-lood-ruitjes, bevindt zich als vanouds even buiten de stad, juist voorbij de brug die het Wilhelminakanaal bekroont, in Tilburg Zuid, aan het eind van de lange, bochtige straat die de naam "Oisterwijksebaan" op haar kobaltblauwe naamol...

Een lichtblauw riviertje stroomde tussen twee hoge, bosrijke heuvelruggen door. In dit mooie heuveldal met weiden vol bloemen en mals gras woonde een tevreden en vrolijk kaboutervolk. Die kleine mannetjes en vrouwtjes bebouwden vol blije werklust hun akkers. De dwergkoeien, die ze hielden, waren ni...

Vraagt u zich wel eens af wat de wandelaar beweegt? Waarom hij of zij, zijn of haar rug, van onder tot boven heeft volgestouwd met wie weet wat? Waarom diegene door bergen en dalen trekt, langs autobanen en rivieren, door bossen en weilanden, door binnensteden en buitenwijken terwijl ook voor een st...

Richtingwijzers aan weerszijden van de snelweg geven aan: "Den Bosch" en "Waalwijk". We zijn op weg naar Drimmelen om een boottocht over de Biesbosch te gaan maken. Het wijde en weidse land strekt zich links en rechts van het asfalt, waarover de auto voortraast, uit. In de verte de koepel van e...

De stee ligt rustiek verscholen in het landschap, alsof het een is met de wereld, vanaf het begin der tijden. In de weiden eromheen grazen koeien en liggen ze vredig herkauwend hun bestaan te overpeinzen. Om vier uur sukkelen ze met hun zware uiers in een lange rij naar de melkmachine, geduldig ...

Op mijn pc heb ik als achtergrond een foto uit Noorwegen. Het is een fjord. Ik heb de foto ook afgedrukt, maar dan werkt hij niet zo dramatisch als op mijn pc, waar hij toch wat groter is en waar het licht van de zon toch wat lichter is. De foto is een Rembrand. Hij is laat in de avond genomen. J...

''Hoe vond je het ritje met onze ouwe Daf, Mien?'' '' Leuk, maar staat de auto wel op jouw naam?'' ''Nog niet.'' ''Heb je de papieren dan niet meegekregen en wat heb je voor dat barrel betaald?'' ''Vijftig euro, hij zou het kentekenbewijs opzoeken en komen brengen.'' ''Hee...

Een alp in het platste land ter wereld? Moet kunnen vond Thijs Zonneveld, ex-wielrenner en journalist. Leuk, haha. Een zwarte piste in Biddinghuizen. Milka koeien met een bel om hun nek in Urk. Die Thijs. Maar het lachen is ons vergaan want steeds meer bobo’s omarmen Thijs’ plannetje. Goed voor ...

Prijs gewonnen. De telefoon rinkelde. Wouter kwam moeizaam en waggelend uit zijn rookstoel en pakte de hoorn van het toestel. Na het gesprek begon hij luidkeels te lachen. Mien keek hem verbaasd aan, en zei: ''Waarom lach je zo?'' ''We hebben een prijs gewonnen in de loterij, geen geld, m...

Het wachten op niets is nog moeilijker dan wachten op iets. Als je iets verwacht kan wachten erg lang duren, maar er komt een moment dat de verwachting wordt waargemaakt of niet. Achteraf weet je of de tijd van wachten het waard is geweest. Nu lijkt het alsof de tijd stilstaat. De tijd van denken en...

Het is gelukt schat maar je sergeant-majoor zag zwaar af. En zit nu geradbraakt thuis. Regelmatig schiet er een spier in de kramp. Waarna ik opsta om minutenlang in de kamer rond te zwalken. Elke verovering heeft een prijs – wat jij! Om 9.50 kwam ik van huis uit in Ouderkerk a/d Amstel aan. Geen ...

Wien Neêrlands bloed in d'aders vloeit,wiens hart voor die Zuiderzee gloeit. In het Subatlanticum, de laatste periode van het Holoceen, van 700 v. Chr. tot heden, liep de temperatuur verder op, waarbij de zeespiegel rees. De strandwallen in het westen ontpopten zich tot een fiere duinenrij en bes...

Ik werd wakker door getrippel en gekrabbel boven mijn hoofd. Dat zou Timmetje wel zijn, zoals aangekondigd door mijn huisbazin. Vermoedelijk een eekhoorntje. Ratten gaan niet zo hoog. Ik sloeg het roodbonten gordijntje opzij aan de voorkant. Op de velden hing de ochtendmist laag over de grond. Het h...

‘….. en als je een boel paarden ziet, dan moet je links af.’ Het regende als een gek. Op de hoek van een weggetje stond een verzopen hitje, zoals die vroeger op de kermis de draaimolen rondtrokken. Het keek mij verloren aan, de lange haren over de ogen in natte strengen. Ik stopte en keek om...

IN het Bildt, in het Noorden van de Provincie Friesland, waar zus Margreet woont op de boerderij, voelde ik me meteen thuis. Het is een weids landschap dat ik al kende van Noord-Groningen, maar dan Fries met een eigen karakter en taal zoals de Feetwarmers zingen. Ik kan me voorstellen als je er ...