Alle inzendingen over BEWAREND

Er gaat onophoudelijk een sterke adem over het reusachtige dorp, dat het aanzien heeft van een kleine wereldstad. Deze onuitputtelijke lucht schenkt vreugdevolle arbeid samen met aangenaam leven. De nijvere adem van Drachten waait door alle fabrieken van deze plaats om werklust te geven aan...

Net lees ik in de krant een artikel over verzamelaars. Daar schijnen er nog steeds veel van te zijn, compleet met uitpuilende huizen en onder de verzamelwoede bezweken relaties. Nooit lees ik iets over hun tegenpolen, de groep waar ik bij hoor: de ontzamelaars. Zo langzamerhand vraag ik mij af...

Mijn voorvaderen waren smeden: mijn beide opa's stonden boven het vuur en boven de dampen die hen dodelijke ziekten zouden bezorgen. Ik bewaar weinig voorwerpen uit mijn ouderlijk huis in mijn woning van oudere vrijgezellin; een klein, koperen asbakje met ronde, gewelfde randen vormt daarop een...

Ik vermoed dat het onmogelijke bewaarheid kan worden, wens Fred het geluk dat hij nastreeft. Kareltje = verleden tijd

Om de mallemolen die "het leven" heet onder controle te houden is het noodzaak het overzicht te bewaren en desnoods de onderdelen aan elkaar vast te pinnen. Je vliegt zomaar uit de bocht.

Wie beweert dat wetenschap uitgaat van een geloof van vooronderstellingen en paradigma's, die zelf niet ter discussie worden gesteld, behalve dan in de wetenschapsfilosofie, is een kwakzalver. De hemel beware de strategische partners van deze site als hij ook nog in de redactie zit.

Een vriendelijk mailtje in de box, bovenaan de tekst: bewaar jij je haar nog even voor ons? Domme vriendelijke vraag cq verzoek, immers zijn de legale kappers en salons dicht, dus vermits ik niet in staat ben zelf mijn haar te knippen, wat kleinigheden daargelaten, zoals: wanneer de voorkant in de...

De waarheid die in mij leeft, zij geeft onvoorwaardelijk. Geen enkele waarheid die tegen me spreekt noch getuigt. Het is een klein gegeven, dat bewaarheid wordt in een groots waarachtig gegeven! Waarheid hangt om me heen: ik adem haar in en uit om vervolgens los te laten voor nieuwe ware inzichten.

Zoals sommige mensen 'sproeien' als ze praten, zo bestoken sommige bloggers anderen voortdurend met hun smalende, laatdunkende en besmuikte opmerkingen. Ondanks al deze activiteit naar buiten is hun geschrijf vooral bedoeld om hun innerlijk evenwicht te bewaren. Doen ze dat namelijk niet, dan...

Het is heel moeilijk voor te stellen hoe een 26-jarige Spanjaard zijn 66-jarige moeder in mootjes heeft gehakt en deze langzaam maar zeker aan het oppeuzelen was. En misschien wel het lekkerste stukje voor het laatst wilde bewaren... Goed dat de Madrileense politie roet in het eten heeft kunnen...

Na tientallen jaren van intensief schilderen ben ik het opeens zat en ik stop. Halverwege een schilderij nog wel ook. Het is het eerste in al die jaren dat ik zelf aan de muur zou willen hebben en nu heb ik bereikt wat ik wou bereiken. Ik maak het niet af omdat het nog zoveel mogelijkheden in zich...

De KNVB doet er verstandig aan alles op alles te zetten om Vitesse (Arnhem) te bewaren voor het Betaalde Voetbal. Een EersteDivisie met veel reserveteams (nu al Ajax, Utrecht, AZ, PSV) is niet erg aantrekkelijk. Ik mis steden als Haarlem (!), Apeldoorn, Leiden, Amersfoort etc. De KNVB doet er...

Tot mijn verrassing trof ik in de brievenbus een dezer dagen een klein, leren etui aan waarvan ik dacht dat het een boekje zou bevatten. Echter, toen ik het opende, kwam een loepje tevoorschijn, een curieus instrumentje van helder glas afkomstig van een vriendin die de natuurwetenschappen...

Het adagium van een auteur - die ik niet ken, niet kan traceren - dat mij zeer kan inspireren, luidt: "Rebus in adversis spem retine, spem unam hominem nec mortem relinquit" (Bewaar bij tegenslag de hoop, alleen de hoop verlaat de mens pas in de dood"). Tot op de valreep, tot op de drempel...

Wat een verhalen, wat een levenservaring. Al die mensen die zoveel hebben meegemaakt en het overleven. Er zelfs een beter mens door worden. Heel bijzonder dat dit mogelijk is. Je leest het hier, hoort het op t.v., ziet het in een filmdrama, komt het soms spontaan tegen. Ik lees en lees en...

In de avond werd er aangebeld en een stem weerklonk via de intercom: "Post NL!" Het jaarlijkse Kerstpakketje uit Engeland werd mij ter hand gesteld. Het bevatte zoals ieder jaar de lieflijke en ontroerende spulletjes ontsproten aan een dertigjarige vriendschap. In een album bewaar ik nog altijd...

Zij weet donders goed dat haar tijd er bijna op zit, klampt zich vast aan mijn wekelijks verschijnen. Soms valt ze om en wil ze het niet weten, geheimpje dat ik moet bewaren. Vandaag wist ze niet meer welke dag, verslapen bracht ik haar terug naar bed, dankbaar de rust trok ik gordijnen naar...

Ik moet tot hun voordeel toegeven dat de gezichtsuitdrukking van de jonge dames en jonge mannen vaak wel meelevend en vriendelijk is. Toch blijft het mij soms onduidelijk waarom dit het geval is. Dat ik mij strompelend voortbeweeg en wankelend op mijn oude aftandse benen mijn evenwicht tracht te...

Een van de dingen waar ik niet goed in ben is opbergen. Met de inhoud van de vriezer en voorraadkast heb ik geen probleem. Ik weet exact wat aanwezig is en weet er blindelings mijn weg vinden. Met het archiveren van documenten en e-mails heb ik moeite. Mijn computer staat vol met mappen, submappen,...

Mijn oom A., die nog gespeeld heeft met ons, kinderen, in de zonnige tuin van ons arbeidershuisje werd, vijftig jaar geleden, overrompeld door de onbarmhartige dood. Zijn graf ligt in Engelen, in het dorp waar zijn nu negentigjarige weduwe het nog iedere week bezoekt....Zij is mijn trouwe en lieve...

Op een stille zondagmiddag, toen de eenzaamheid zoals gebruikelijk als een wurgslang om mijn nek lag en mij als een verlammend korset omhulde, als een benauwend luchtledige, was ze gekomen; een nog jonge dame, fors van postuur, en ze bracht een fraaie, zomerse roos mee in een merkwaardig wit...

Het siert nog altijd mijn kamer: ik heb het tegen mijn "schoorsteen" geschoven die overigens geen haard doet branden. Het is Haar lievelingsbureau, van binnen bekleed met de gouden stof waarmee ook ons bankstel bekleed was. Zij, mijn allerliefste die niet meer leeft, beschreef het bureautje eens...

De armlastige meisjes uit het gezinnetje Broeckx, vanuit een verre positie eens waargenomen door de rijkere ooms en tantes, mochten eens met laatstgenoemden mee naar het poppentheater in Oisterwijk. Ik herinner me nog altijd het kleine amfitheater in de bosrijke omgeving en de dramatis personae:...

Nog altijd bewaar ik een kleurenfoto van het knuffeldier dat mevrouw de naam "Moriaantje" had toebedeeld; een zwarte pluchen hond. Ze had het dier eens gewonnen in een loterij op een rommelmarkt en het tot haar uitverkoren maar levenloze kameraad en metgezel verkozen. Eens had ik mevrouw voor...

Het uur van het afscheid was gekomen. De man kwam de zus opeisen. Hij voerde de zus, die in trouwe saamhorigheid aan de zijde van de andere zus had gewandeld gedurende de door onschuld getekende jeugdjaren, die als de ijlende wind voorbij gevlogen waren, mee in het huwelijk. De strubbelingen, de...

“Behold, here, next to me, stands tall the New American Dream,” riep de theatrale kandidaat terwijl hij naar zijn opponent wees. “Born a miljardair, raised a miljardair, living a miljardair,” waarna hij een korte pauze nam en de zaal in keek. “If you are a miljardair:”...

Ik bewaar nog altijd de icoon waarop afgebeeld een lieflijke Madonna met kind in tedere omhelzing uit de erfenis van een honderdjarige tante die voorgoed rust op het idyllisch aandoende kerkhof aan de Kloosterstraat. Ze noemde zich onze liefhebbende tante, maar spaarzaam en sporadisch bezocht de...

In mijn boekenkast bewaar ik nog altijd een serie uitgaven, gebonden in mosgroene kaft van de beroemde negentiende-eeuwse auteur Theodor Fontane, uitgegeven door een eveneens fameuze Duitse uitgever. Zij heeft me deze werken eens geschonken. In haar nadagen, toen het onvermijdelijke levenseinde op...

Nog altijd bewaar ik het in mijn boekenkast: mijn "Afrika"-boek, een souvenir uit mijn verre jeugd, omhuld door een glanzende paarse kaft. Mama had het haar hoogbegaafde dochter die zoveel vragen stelde, eens cadeau gedaan. Het boek bevat vele kleurige, fotografische indrukken van het continent...

Het meisje staat steevast lachend op die oude zwart-witfoto's, die ik nog bewaar in het omvangrijke foto-album.... De foto's zijn genomen in de achterkamer bij oma, waar de tropische planten op het ontluiken van hun bloemen wachtten....Het meisje lacht met scheve tanden....Het slaag had zij altijd...