Alle inzendingen over EFTELING

Voor mij is dat niet meer als normaal, ik moet nog maar zien of ik 22 juni normaal naar binnen kan op de Efteling. Zo iets doe ik dus nooit meer: voor mij geen digitale betalingen meer. Ik zal bijtijds vertrekken en van alles meenemen om te zien of ik binnenkom. Dank je wel voor de nette service die ik gekregen heb, Juffrouw van de Efteling.…

Zwarte Piet en Sinterklaas precies eender, daar wordt geen vrij voor gegeven, niks hoor dat is zo ingeburgerd dat er geen vrij gegeven behoeft te worden, is geïntegreerd zeg maar, echter de klap, de mokerslag op de vuurpijl is nu dat de Efteling bepaalde racistische onderdelen aan moet passen.…

Bij de vroegere poort aan de Noordzijde van de Efteling stond een stenen, zwarte pelikaan op een hoge sokkel. Terwijl deze vogel voortdurend een straal water uitspoog, verwelkomde hij de binnenkomende bezoekers van de Efteling. Vele jaren was hij het eerste beeld, dat de mensen zagen als ze in het Wonderpark kwamen.…

De kaft vermeldde: "Efteling, wereld vol wonderen". Mijn broer houdt immers zo van "De Efteling". Bij nadere inspectie en inzage bleek het boekje blanco bladzijden te bevatten in tegenstelling tot de kleurige afbeeldingen van sprookjes die ik had verwacht.…

Als je de Efteling binnenkomt, loop je eerst een eind langs de brede hoofdweg. Even later verschijnt een sierlijk gewelfd dak, waarop een torenhoge schoorsteen staat. Die lange pijp straalt een warm welkom uit: "Kom hier in dit hartelijke eethuis.…

Bloemen tonen hun geweldige mengeling van kleuren, waarin sterke felheid en zachtzinnig gemoed vloeiend door elkaar geweven zijn. Dit geeft sterke speurzin om verder te kijken, tot je ogen vol bonte duizeling zijn... Om eens in het Wonderbos te toeven als enkeling, en diep snuivend te happen in de kwasten en de verf, waarmee de voorjaarsbloei haar…

Hij wint het weekend naar de Efteling door zijn kostuum, maar vooral ook door het verhaal dat erachter zit.…

Een Meinacht op de Efteling: het welbekende ventje uit het verhaal van de reus met de zevenmijlslaarzen dacht eens na: "Ik wil graag de laatste tulpen zien, die hier nog in het park bloeien. Ja, elke nacht kan nu hun laatste zijn." Klein Duimpje liep van de slapende reus weg en ging in het donker op zoek naar tulpen.…

Daarbij dacht Carlien nog wel eens aan haar vroegere dagen op de Efteling. "Ach ja, voor mij kleien meid, was dat een onschuldig vermaak zonder betekenis.…

's Morgens gaat ze terug naar de Efteling. Af en toe brengt ze haar vertellersgeest in gehoorzalen, waar nog met de aard van heel vroeger sprookjes ten gehore gebracht worden.…

De smulgelegenheden "Polles Keuken," ",Het Witte Paard" en "De Vrolijke Noot" fluisteren tegen elkaar met hun stemmen, die heel ver kunnen reizen: "Wij zullen de dampen uit onze keukens over heel de Efteling laten zweven. Onze warmte zal zich vermengen met de koude winterlucht." Zo gebeurt het.…

Als altijd komen de bussen voorbij op de snelweg naast mijn huis; in fel-oranje letters is hun bestemming vermeld op hun buitenkant: "De Efteling/Den Bosch".…

Bij hun tochten bezoeken ze bossen en weilanden buiten de Efteling. Bij hun terugkomst vertellen ze heel wat aan de kabouters, elfen en tovenaars, die in de Efteling wonen. Ja, buiten de hekken van het Sprookjespark is het leven ook heel mooi.…

Zoals zou blijken was hij met zijn kameraden van de opleiding "Facilitair Management" onderweg voor een uitstapje naar de nabijgelegen "Efteling". Zijn toekomst aan de MBO-opleiding Verpleegkunde lokte de jongeman aan, zo verklaarde hij en deze lag om zo te zeggen als een brede, nog onbetreden avenue vóór hem.…

Soms gaat hij naar de Efteling. Hij waait langs oren en handen van mensen, die in het park en de tuinen werken. Die willen daarom al wat op de Efteling groeit des te mooier maken. Als Zefier daarna naar zijn eigen grond terug gaat, neemt hij sprookjesgeuren mee. De boombladeren ruisen vol vertelkunst. Wie zal hun verhalen begrijpen?…

Bruin, dor loof bedekt de bosgrond ven het bekende sprookjespark; ondanks rotting heeft het een aangename geur, die de Efteling tot krachtig, nieuw leven wil opwekken. Op sommige plaatsen vertonen sneeuwklokjes en krokussen zich bescheiden.…

De vernuftige Efteling behoudt de fluisteringen der oudste volkssprookjes.…

Voor de welbekende, nodende ingang van die wonderschone grot, waarin betoverde elfen bij vollemaan dansen, staan twee grimmige reuzen, met een zware knots in de hand. Hun strenge ogen zien strak vorsend neer op de Eftelingbezoekers. De beide geduchte bewakers spreken met een zware stem, doordringend en bars. Zowel jeugd als ouderdom wordt op het hart…

Dat gebeurt ter ere van de Efteling, die nu zeventig jaren bestaat"…

Hier schenkt de Efteling zijn bezoekers zwervend verstand: het zwijgende denken reist onder leiding van zuivere zang, wordt hierdoor vernieuwd om te landen op een wijze honingwei.…

Op zekere nacht klonk in het grote Spookslot van de Efteling een luid gebeier van de klok. Het dier, dat kraai heette, maar op een duiveltje leek, liet de klepel flink op en neer gaan. De draakvogels van de ronde zaal kwamen wild aan gevlogen. De spokende monniken naderden plechtig langzaam. Nog heel wat verschijningen doken op.…

Ik breng hem de onnozele, kinderlijke boekjes met de bonte kaften en getiteld: "Sprookjes van De Efteling", "Ienie Minie en haar kameraden" en "Alleen op de wereld" en een groot tablet chocolade, altijd een succesnummer.…

Zes keurig geklede knechten, of als je hen liever lakeien noemt, kijken uit over het wijde plein in Eftelings Sprookjesbos. Tot hun spijt zijn ze al heel lang bedienden. Eens waren het trotse koningszonen, prinsen vol levensgenot en ondernemingslust. Maar deze zes jongemannen hadden eens een eerlijke tovenaar lelijk bedrogen en bestolen.…

Ze landde op de Efteling, vlak voor het paleis van de Indische waterlelies. Die twee reusachtige bewakers op het voorplein hadden haar hierheen geroepen! De stem ging naar het oerwoudmeertje in de zaal, legde zich neer op een van de waterlelies. De heks op de oever van het meertje begon te zingen. Er klonk begeleidende muziek.…

Ergens in het wijde boerenland, Gemeenteweg 95 van de gemeente Dongen, staat een vriendelijk spijshuis, wiens ramen knipogen naar de Efteling van Kaatsheuvel en naar de bossen, vol landduinen, rondom Loon op Zand, daarbij vragen om binnen te komen. Zachte muziek uit allerlei landen klinkt zacht over de toog en de tafels.…

Hij sluit zijn ogen en hoort: "Met vreugde ben ik eens weggegaan uit de waterlelienachten van de Efteling. Ik zal jouw liefde voor het Rijk der Verbeelding belonen met wondermachten. Daarmee zal je voor je hele leven gewapend, en er dankbaar voor zijn," De volgroeide man voert voor zijn broodwinning eenvoudige arbeid uit.…

Hij zal het voertuig vaardig besturen, manoeuvrerend door de bochten, elegant en bekwaam, zijn missie en zijn beroep welhaast liefdevol vervullend, langs het Efteling-Hotel dat we spoedig bereiken: een trots romantisch bouwwerk, een paradijs voor jeugdige minnaars.…

Morgen naar de Efteling. Met de hele familie. Beloofd is beloofd. Beelden van ontelbaar veel mensen schieten door mijn hoofd. Heel veel lotgenoten, die we morgen bij herhaling zullen tegenkomen. Hoe drukker, hoe vaker.…

De Efteling biedt veel vertier in het Sprookjesbos en de Python geeft een kick. Maar dan ga je met dochterlief in de Halve Maen, ofwel het schommelschip. ‘Goed aan de voorkant pap want dan gaan we lekker hoog.’ Plots voel je spetters terwijl het een stralende zomerdag is.…

Voor het eerst sinds lange tijd bezocht ik De Efteling. Herinneringen aan vroeger werden geopend, doorkruist door momenten uit het heden. Een beetje zoals het park is opgebouwd. Het Sprookjesbos is herkenbaar voor elk kind. Maar door de voortdenderende tijd inmiddels ook voor elke volwassene.…