Alle inzendingen over Een onverwachte mede

Op de weg terug van een controle in het ziekenhuis regende het nogal. Met een gangetje van vijftig ging ik naar huis. Mijn neus tegen de voorruit geplakt, omdat ik anders niets kon zien. Plotseling zat daar midden op de rijbaan een poes;ik kon nog net op tijd remmen. Mocht ik gedacht hebben dat de kat zou wegrennen, dan had ik het mis. De poes bleef…

Bij het winkelcentrum waar we heen rijden, staat- een spannende wagen met allerlei slangen die ook over de stoep liggen, tja, dat kan want achter die wagen zien we een soort spuit-gast die plantenbakken van water voorziet. Een prima plan want de droogte is ook daar merkbaar en de plantjes gaan dood als ze geen water krijgen dus is dat slokje zeer welkom…

Totaal onverwacht, want dat kón helemaal niet. Ik bracht er weinig van terecht. De daarop volgende dag gaf de wiskundeleraar mijn gecorrigeerde proefwerk met een brede grijns aan mij terug. Er stond een grote rooie 2 op en daarachter, even groot en even rood: “Onverwachts?”…

Verwacht het onverwachte, in overvloed.…

Plotseling echter neemt onverwacht blijmoedigheid bezit van je geest, van je hart en ziel. Opgewekte vogels nestelen immers vaak al in januari.... Hoe vaak zul je de geliefde straten van je absolute universum nog doorkruisen?…

Onverwacht, ik zag het niet aankomen, onverdacht, misschien nog beter verwoord, die hoek kwam uit het niets, uppercut vol op mijn bek gegaan. Ik heb geen zin u alles uit de doeken te doen, weet slechts dat mijn lieve Nathalie mij een plens ijskoud water in 't gezicht heeft gesmeten, maar mij daarna wel volledig heeft afgedroogd.…

Gisteren was onverwachts een bijzondere dag voor mij. Ik opende mijn post op mijn computer en ineens stond daar een brief van een voor mij onbekend persoon. Nieuwsgierig zoals ik ben opende ik meteen deze brief geschreven in doc.…

Het verbaasde mij zeer dat ik plotseling en onverwacht afscheid moest nemen van degenen aan wie ik mij gedurende lange jaren zo gehecht had.…

Een envelop in de bus, brengt me even van stuk, een kaart met een randje nee brengt echt geen geluk. Een envelop in mijn hand, wie mis ik in mijn kring, durf hem bijna niet open te maken en zo sta ik met dat ding.... te peinzen wie er nu weer vertrokken is van deez' aard. Een prachtige kaart van een prachtig mens, die gewoon…

Maar dat is wel de reden dat deze dag een beetje saai verloopt; ik had mij van alles voorgenomen en op het laatste moment zit ik toch onverwacht thuis, gelukkig wel want het heeft gegoten hier bij ons in Zeeland. Dus na een tijdje op de bank gehangen te hebben zet ik even de computer aan.…

Echt het is een wel zo onverwacht gebeuren dat we samen hier twee dagen hebben genoten van alleen al het idee, dat iemand zo iets ontzettend liefs regelt. De dozen staan onder de boom te pronken, een ieder die binnenkomt is er weg van, net als wij natuurlijk.…

Dat de Nederlandse 3x3-basketballers bij de OS in Parijs goud zouden pakken had ik zelfs één seconde ervoor niet verwacht. Overigens: grote klasse!…

Ongemerkt en ongezien sluip ik stilletjes weg en aanvaard ik de weg naar huis om nooit meer terug te keren te midden van mijn mede-cursisten. Ze horen mijn afscheidsgroet nauwelijks.....…

Daarna de vrachtauto met mijn dronken mede-scholieren in de achterbak, de lauwerkrans om de hals, die onze ouderlijke huizen aandeed; de examenfeesten, het afscheid, waarna ik geen van hen allen ooit nog zou zien....…

Ik moet helaas bekennen, dat ik me in tijden vaak érg schaam voor het gedrag van mijn medemens.…

Ik stel voor om dit tabblad voortaan 'mededelingen' te noemen...…

Het is al te zien als je langs de ramen loopt die de vertrekken begrenzen waarin zij zijn ondergebracht en waarin zij hutje mutje zitten aan lange tafels. Daar staan in de vensterbank poppen en beren waarmee de oma's en opa's knuffelen alsof zij met een enkele reis zijn teruggekeerd naar de tijd waarin zoiets gewoon bij de leeftijd hoorde.... Je…

Vorige week stelde ik dat de vrije pers een belangrijk bondgenoot is van terroristen. Zonder het verspreiden van nieuws over een aanslag, wordt een aanslag zinloos. Het is dan ook kenmerkend dat terrorisme pas begon met de komst van de eerste massamedia (kranten). Ik kreeg echter een reactie dat ik de ernst van de aanslagen niet mocht bagatelliseren…

Het is er een komen en gaan van mijn mede-Tilburgers en het kan moeilijk zijn er een plaatsje te verwerven. Ik schuif aan aan een tafeltje bij een echtpaar en een bescheiden gesprek ontvouwt zich. Mijn neerhangende oogleden en de wallen om mijn ogen schijnen me te verraden: "U bent de jongste niet meer".…

Mede door zijn opstelling (te veel oude mannen in het elftal) en zijn houding gedurende de wedstrijd (rode kaart) was coach Koeman mede schuldig aan het echec (1-2). Een gemiste kans op een cruciaal punt in deze uiterst spannende competitie.…

Nu dat was wel zeer verassend, zomaar onverwacht naar Alex. Hij woonde een uurtje reizen van mij vandaan en nu zou ik dus gebracht en gehaald worden. Het is altijd goed je kinderen weer eens te zien en ik was blij verrast met deze onverwachtte uitnodiging.…

De tranen stroomden over haar gezicht. Wat er precies aan de hand was wist ze zelf niet. Het gebeurde toen ze een hard brekend geluid hoorde op de plavuizen van de kamervloer. Ze ging gauw kijken en zag tot haar verbijstering een mooie blauwachtige vaas aan diggelen op de grond. Ze had hem gisteren vanuit Den Haag meegebracht, waar ze was om haar…

Maar ondanks dit onverwachte ongemak, ben ik blij met mijn huis, al zal ik even moeten bedenken hoe ik dit op een niet al te dure manier kan oplossen. En ík heb toch liever het zonnetje dan een doorlopende regenbui.…

Gisteren staat er ineens een buurvrouw voor mijn deur, ding-dong ik doe open. Dit buurtje - iets jonger dan ik - vraagt ineens aan mij of ik grote handen heb. Moet ik toegeven dat ik flinke kolenschoppen onder aan mijn armen heb zitten en verbaasd hou ik mijn handen omhoog. Ineens geeft zij mij een grote ring met een prachtige steen er in. Ik weet…

Toen de nacht weer over de wereld was gevallen en deze als een deken bedekte, had ik mijn balkondeur open laten staan en een onverwachte gast kwam mij bezoeken... Een teder, fragiel diertje, een langpootmug, streek neer op de groen geverfde wand van mijn woonkamer.... Het dier strekte de nietige pootjes als voelhoorns voorzichtig uit....…

In mijn jonge jaren had ik een grote droom. Ik wilde een grote jongen in het American Football worden. Tot leedwezen van mijn ouders trok ik de grote plas over op zoek naar mijn geluk. In die tijd had je twee clubs die het landschap van het American Football domineerden. Dat waren de Miami Dolphins en de San Francisco 49 ers. Ik had mijn zinnen…

In tegenstelling tot deze overwegingen vlotte het gesprek, vielen de koffie en de broodjes in de smaak en bleven pijnlijke, onverwachte blunders uit. De narcisjes die ze me schonk staan al in bloei, het boek dat ze me leende, bestudeer ik al aandachtig en onze volgende ontmoeting "zit in de pen".…

Bijna onverwacht kreeg ik Binky en Gabber op bezoek, twee leuke jackrussellterriërs, de een met zwarte en bruine vlekken, een grappig snuitje en een koddig kontje, de ander wat minder fors van postuur, en wit met lichtbruine vlekken en met flaporen.…

Ondanks het wijdverbreide en momenteel overheersende isolement, dat allen en ook mij treft, heb ik een bezoeker gehad. Zittend voor het raam dat mijn balkon begrenst, zag ik het vogeltje, een grijs, groen en geel pimpelmeesje, naderen en aanvliegen, aanvankelijk schuw en voorzichtig en later meer gedecideerd en met meer vertrouwen de tengere pootjes…

Een nachtvlinder kwam mij onlangs bezoeken. Het "demonische" beestje dat niettemin geen kwaad in de zin had was als het ware uit een horrorfilm gestapt en het fladderde opgewekt onder het lamplicht. Ik zette de balkondeur open en liet de nu koele, nachtelijke lucht toe. Mijn bezoeker koos voor de wijde, weidse atmosfeer, voor de nachtblauwe hemel…