Alle inzendingen over Medicijnen aanbieding reclame- geen reclame

Kom bij de kassa en de dame slaat aan op de kassa, ik zeg: dat is niet goed, ze zijn in de aanbieding. Mevrouw kijkt me aan en zegt: nou medicijnen zijn dus nooit in de aanbieding hoor, waarop ik zeg met mijn allerliefste stemmetje: kijkt u even in de folder dan?…

Daar lig je dan op je sterfbed, het laatste dat je mee kreeg was een reclame van de Kruidvat. Daar lig je dan op je sterfbed, het laatste dat je mee kreeg was de hoofdprijs in de Staatsloterij met XL. Even serieus, perineum en doorgelegen kijk je reclame op tv want er is verder niets. Is de zinkzalf in de aanbieding.…

Na een kopje thee met twee koekjes (net niet slof – vermoedelijk de laatste van een aanbieding) durfde ze me te vragen om een paar foto’s aan de muur te hangen. Ze had de lijstjes (inderdaad ook een aanbieding) pas gekocht. Nu konden de foto’s van de kleinkinderen daar mooi in het zicht hangen.…

Een winkel heeft zelfs een paar zangers in de aanbieding, afgewisseld met flauwe voetbalbeelden. En ondertussen geen spoor van de reclame van mijn lieftallige kassavrouw. Ik geef het op. Dan weet ik maar niet hoe lollig of inventief die reclame is. Geen punt.…

Volgens de reclame (Canesten) gaat de kut er van glimlachen, het wachten is nu op een spray voor de gulden snee. Zelf ben ik een droogkloot, is geen medicijn voor.…

Reclame dan. Voor de vierde of vijfde keer in een uur werd een film die mij wel aansprak onderbroken voor reclame. Dat de commerciële zenders geld moeten binnenhalen en dat daar reclame voor nodig is, snap ik. Maar waarom moet dat zo ongebreideld?…

Er is echter één reclame die echt verrast. Want wie verwacht porno voor dames? De mannen van Mandemakers, heel fijn.…

Goedkoop voor de fabrikant, dankzij de reclame duur voor de consument. Zou het ooit strafbaar worden, om dit soort vreselijke reclames te produceren? En wie mij met de kerst een heldere kippensoepje voorzet, zal een speciaal Kerstdiner tegemoet gaan. (*In deze dagcolumn verwijs ik naar mijn stuk met de titel 'Stop de marketing!…

Deze reclame maakt me misselijk, alsof vuur niet gevaarlijk is. Ik hoop dat deze reclame van de buis verdwijnt. Ze gaan praten met de brandwondenstichting, hopelijk komen ze tot een reëler inzicht.…

Adam en Eva, als oerouders weggezet in een weergaloos reclame-concept, Jezus in een paarse broek. De schepping is mislukt, we staan bloot aan teveel aandoeningen, op leeftijd zijn we overgeleverd aan blokjes medicijnen met de dag van de week in ochtend/middag/avond. We sterven bij bosjes en die lul uit Bethlehem heeft er geen antwoord op.…

Ik ken die reclame niet, want ik kijk nooit naar reclames. Maar ook dat weet die collega niet.…

Ik word wel een beetje pissig van dat gezeur over de mannengriep de laatste tijd. Dat vrouwen collectief hebben besloten dat mannen dus aanstellers zijn. Als zij ziek zijn is het heel erg en zielig, maar mannen zijn watjes. Als mannen andersom zeggen dat vrouwen op een bepaald gebied watjes zijn, is het huis te klein. Dan zijn we niet geemancipeerd…

Al gauw zijn de aanbiedingen standaardprijs. Hoe zuur. Wat een ophef maken die twee toch in de uitverkoop. Flirtend vanachter vitrineglas, in schreeuwende kleuren en met luidruchtige toeters en bellen. Korting zoekt klant. Reclame zoekt koper. Goedkoop, schaamteloos, hoerig en geil. Een rode lamp gaat branden. Red alert.…

Een nieuwe vorm van reclame is opgedoken. Hoewel nieuw, het is in feite de meest extreme variant van een bestaand verschijnsel. Eentje waarbij je je meteen groen en geel ergert. Dat geldt in ieder geval voor mij. Er schijnen mensen te zijn die reclame leuk vinden.…

Weet je, eigenlijk heb ik een hekel aan reclame, maar soms komen die blokken me wel goed uit, als je bijvoorbeeld net koffie in wilt schenken, of naar de wc moet of iets dergelijks. Dan zijn die pauzes wel makkelijk, maar alleen dan!…

Wie het verschil niet kan lezen tussen franse frietpraat en raspatat mag voor mijn part met al zijn clichématig gezemel over schoonheidsfoutjes terug naar de reclame. Vooralsnog is er geen vraag naar tweedehands inspiratie op een derderangse manier uitgestald.…

Hallo, hier Karel Woetsen, toetsenist U kent mij vast van bruiloft en partijen Als u een feest heb, bel me dan beslist 'k ben blij da'k hier mijn folder kan verspreien Geen zanger, toetsenist, of Justin Bieber Kan tippen aan mijn literair kaliber…

Oh ik weet best, dat de tegenwoordige tijd niet meer kan zonder reclame, dat weet ik heel goed. Dat er in mijn jeugd geen reclame was op bijvoorbeeld de tv is mijn leeftijdsgenoten welbekend! En begrijpen doe ik het ook nog.…

Al die valse beloften van de reclame-industrie zijn er op gericht om de slechte gewoonten van uitbuitende handelaren door te blijven voeren, opdat zij alsmaar rijker worden van hun verslavende, mensonterende, onnodige, fatalistische, destructieve, geest verduisterende rampproducten.…

Ik zit niet te wachten op persoonlijke aanbiedingen en reclame. Hoewel, ik doe graag mee als er in een supermarkt, maakt niet uit welke dat is, een leuk product in de aanbieding is. Niet omdat ik een krenterige Hollander ben, wel omdat ik graag zelf wil bepalen welke artikelen ik leuk vind en welke prijs ik daarvoor wil betalen.…

Om nou te zeggen dat ik me door reclame laat beïnvloeden; ik dacht het niet. Toch weet ik dat we onbewust toch worden beïnvloed, ook al proberen we slechts dat te kopen wat we nodig heb. Ik ken iemand uit de buurt die als ze gaat winkelen dat koopt wat het in de aanbieding is.…

Toch de reclame opgevolgd dus……

Na het journaal krijg ik televisiereclame opgedrongen. In een commercial wordt een fitnessapparaat gedemonstreerd door superslanke vrouwen, die zo’n ding helemaal niet nodig hebben. Mannen vertellen met een sexy glimlach wat het toestel voor ze heeft gedaan, wijzen op een gebruind sixpack en laten hun spierballen rollen. Fabeltjesland in optima forma…

Na vele onderhandelingen van voorstanders daarvan werd er in 1965 de SUR opgericht (Stichting tot Uitzending Reclame) en in 1967 werd dit officieel de STER (Stichting Ether Reclame), waarvan het eerste reclameblok op 2 januari 1967 op onze oude buizen tv’s te zien was. Deze vorm van reclame mocht alleen rond de nieuwsblokken.…

Ten eerste worden wij al doodgegooid met reclame via televisie, radio, kranten, tijdschriften, folders en internet. Dat zou best wat minder kunnen. Ik wil niet beweren dat handel en economie niet belangrijk zijn, maar uiteindelijk draait het in het leven toch om heel andere dingen dan kopen, verkopen, produceren, consumeren en geld verdienen.…

Gegeven de steeds eclatantere aanbiedingen blijkt het echte geluk echter toch niet daar te vinden. Als eerst twee aanbidders op de reclamefoto volstaan , waarom komt er dan het volgende jaar nog eentje bij? Als die jurk van vorig jaar het einde betekende, waarom moet je dan zo nodig een nieuwe die je nog onweerstaanbaarder maakt?…

Diep in mijzelf schuilt een Ellen Vogel. Een Antonia Hopkins. Een acteur met Oscar-potentie. Dat wist alleen niemand, want ik wachtte jarenlang op de juiste rol. Kort geleden was het zover. Het was allemaal gekomen door een collega die voor zijn rol in een autocommercial tienduizend gulden kreeg. We hebben ’t over het guldentijdperk waarin ik…

Bij binnenkomst in Utrecht zag ik een billboard staan, dat mij warm moet maken voor een verbouwing rond het station, zo bleek. ‘De stad is altijd in beweging’, legde het billboard uit. ‘De tand des tijds laat zijn sporen na, elk tijdperk heeft haar eigen ideeën’. Ik keek rond op zoek naar de stad. Wat is een stad? Is een stad een samenstel van…

Zoals op de reclame. ‘Het is warm,’ legt hij mijn verbaasde blik uit.…

Een schrijver vervaardigt ook een product dat verkocht moet worden en daarvoor is reclame nodig. Als een ander het niet doet, moet je wel zelf aan de bak. Wie laat zich vrijwillig naar de slachtbank leiden?…