Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Een Paradijselijk Wezentje

Om nou te zeggen dat ik me door reclame laat beïnvloeden; ik dacht het niet.
Toch weet ik dat we onbewust toch worden beïnvloed, ook al proberen we slechts dat te kopen wat we nodig heb.
Ik ken iemand uit de buurt die als ze gaat winkelen dat koopt wat het in de aanbieding is. Bij die figuur zit de diepvries vol met aanbiedingen van inderdaad allerlei soorten diepvriesproducten en haar kelder en sommige kasten zitten vol gepropt met blikjes groenten – zoals die met doperwten en worteltjes, witte bonen, kapucijners, ja wat al wel niet. Echt er staat voor kapitalen. Je zou er, als je een beetje bij de wilt blijven, misschien wel een elektrische fiets van kunnen kopen of die allernieuwste opvouwbare telefoon van Samsung.

Helaas is dat het grote probleem van onze huidige liberaal kapitalistische maatschappij.
Maar het heeft ons toch veel goeds gebracht – zelfs jou, hoor ik u denken. Inderdaad ook mij, maar toch probeer ik het bescheiden te zijn.
Op tv en computer wordt je bestook met reclame en als je dan eens iets van een bepaald product moet kopen, dan komt meestal de naam van dat product en merk in je op, wat door de reclame ergens onbewust diep in je hersentjes is opgeslagen of ingebrand.

Toch kijk ik wel regelmatig naar reclame. De reclamemakers weten intussen dat bepaalde grappige reclames het meest effectief zijn. Bijna alle supers proberen op die manier klanten te trekken en dat loont blijkbaar. Gelukkig hebben we in ons dorp geen een van die grote supers als Albert Heijn, Lidl, Jumbo en Aldi in ons dorp. En ga ik naar de wel aanwezige Coop en Poiesz.
Nee ik ga er geen kleine twintig kilometer voor naar een groter dorp rijden waar al die grootgrutters wel zitten.
Die kleine winkels hebben de tactiek van het de mensen laten sparen van zegeltjes, die je dan na een volle kaart te hebben volgeplakt kunt verzilveren.
‘Wilt u ook zegeltjes of actiezegeltje,’ vraagt de jongedame achter de kassa. ‘Nee, dank u. Ik kan me gezien mijn leeftijd daar maar beter niet mee bezighouden. Geef u ze maar aan die vrouw die na mij komt.’
Bijna eeuwige dank valt mij soms ten deel. Ach daar kun je dan wel niks mee, maar het geeft toch wel zoiets als een goed gevoel.
Trouwens het aller lelijkste reclamespotje, dat ik zelfs weg zap, vind ik dat van die plafonds Plameco. Mensen die zo’n plafond hebben. Kijken constant met hun hoofd in nek naar boven. Of is dit satire, welke ik niet begrijp.

Maar gisteren zag ik een spotje dat me, net als die wat goede doelen over honger of mishandelde dieren doen, wel aangreep. Het was iets wat ik niet eerder had gezien. Het betrof ik meen een ‘prematuur’ geboren baby. Het kindje werd op een tafel gelegd en werd gewikkeld in een dekentje of iets dergelijks en overhandigd aan de moeder. Bij het dichtslaan van het dekentje zag je dat het een product van Pampers was.
Ondanks dat ik niet zo veel met baby’s heb, greep dit me toch aan. Die korte blik op dat kleine tere, hulpeloze, onschuldige fragiele wezentje bezorgde me een brok in m’n keel.

En ik bedacht gelijker tijd toen ik dat zag, verdorie Poetin, Trump, Baudet net als die andere complotdenker David Icke, maar ook figuren als Mandela, Obama, moeder Theresa en majoor Bosshardt en tenslotte ook … ikzelf zijn ooit eens zo’n onschuldig, teer en kwetsbaar kindje geweest. Misschien dan wel niet prematuur, maar wel onschuldig
Verder bedacht ik dat misschien dat kindje misschien wel het allerlaatste Paradijselijke is wat de mens in zich heeft en wat tijdens ons bewustwordingsproces en ontwikkeling van ons verstand, smelt als sneeuw voor de zon.

Schrijver: catrinus
Inzender: C.A. de Boer, 16 november 2022


Geplaatst in de categorie: emoties

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 127



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)