Alle inzendingen over Rendez-vous bij Bere

...je er bent, Aafke, nou, dit is dus de beroemde Berend Botje, maar die laten we lekker weg varen en we gaan eerst even een dorpswandeling maken. Bij het Zuidlaardermarkt Monument van Frans Ram zet hij haar op het levensgrote, bronzen paard en maakt hij een foto. Het klikt fantastisch en door hun...

...Leest men nu plotseling zo graag of is inderdaad de LocHal een veredeld café, een nieuw "rendez-vous" voor "Tout Tilbourg"?

...Leest men nu plotseling zo graag of is inderdaad de LocHal een veredeld café, een nieuw rendez-vous voor "Tout Tilbourg"?

Het spiegelende, zwarte water strekt zich uit tot in de verte en een bootje nadert, maar maakt rechtsomkeert en verdwijnt uit het zicht. Een sterke man draait de oude brug open met al zijn krachtsinspanning. Mevrouw had me uitgenodigd en trakteerde me op ranja; de rozerode drank bevond zich in...

...een kartonnen doos. Daar slaapt de duif. Bij elk volgend apéritif of repas is de duif aanwezig. Hij slaapt 's avonds als Roger TV kijkt op schoot, ingerold in de trui die hij draagt. Hij vliegt in en uit door het geopende keukenraam steeds wijdere cirkels. Aan het eind van het...

...Er bestaan meer dan zestig covers van dit duet. Bijna historisch zijn de beelden van Esther Williams en Ricardo Montalban, het vaakst te horen is nog altijd de uitvoering van Dean Martin en Marilyn Maxwell. Van Idina Menzel tot Ella Fitzgerald, van Nat King Cole tot Line Renaud, van Johnny Mercer...

...won de prijs voor Beste Nieuwkomer van Het Jaar bij de Victoires de la musique awards. In 2003 verscheen 'L'Instant d'après', met de grote hit 'Tant que c'est toi', het subtiel-gevoelige 'Lucie', 'Quand on cherche l'amour', 'Je te souhaite', 'Chacon por soi' en 'Croire'. In...

...de beer, doen het goed bij het publiek. De teddyberen liggen nog immer in de winkelschappen. Een andere beer is de IJsbeer en die vind ik ook geweldig maar die eten nu eenmaal zeehondjes en dat vind ik niet zo leuk, maar zij zijn eigenlijk nog sterker maar staan op het punt in aantal te...

...op de achterruit van mijn wagentje. Alhoewel…bij nader inzien lijkt mij een andere slogan minstens even zinvol. Ja! Die gaat het worden. “Wees geen beer in het verkeer!” oefen ik alvast, duidelijk verstaanbaar voor manlief. De frons op zijn voorhoofd en zijn opgetrokken wenkbrauw verkies...

...Hoe vertederend is dat...de ene beer bijkans doodgeknuffeld wordt, terwijl de andere beer levend af wordt getapt in de berengalindustrie? Maar laat Uw onontbeerlijk kijkgenot door beestachtig lijden beslist niet vergallen.

...zijn geroosterde vis. Tevreden stonden ze daar bij de rivier tussen de bergen in. Het werd avond, de zon ging onder. Ze gingen slapen en de dag daarop namen ze afscheid. “Kom gerust nog maar eens terug”, zei de beer. “Dat zal ik doen”, zei de ezel. Vrolijk liep hij verder, zonder de...

...wil niet, moe lig ik op bed. Maar de engel is bij me en je komt alleen op de wereld en gaat er ook alleen weer af. De ziel is onsterfelijk al kan de wetenschap dat niet bewijzen omdat de middelen ontbreken, maar het zit in alle religies en daarom is er een God die met zijn energie en liefde...

DIE GROTE MENEER, HEER VAN EEN BEER Er was eens een beer (verbaasd kijken) een hele grote witte beer (nog meer verbaasd kijken) maar hij voelde zich een grote heer (vanzelfsprekend kijken) werd graag aangesproken met meneer dat gebeurde ook keer op keer maar plotseling op een keer (alsof...

...eindelijk zijn vruchten af. Zonder kleerscheuren bereik ik het rendez-vous plekje waar helaas weinig beweging merkbaar is. Ik word er zowaar kattig van, maar hoop dat binnen de kortste keren de mooiste verschijning van heel deze wijk haar opwachting maakt. Dan heb ik haar eindelijk voor mij alleen...

...een dag kwam hij bij een groepje andere beren maar die moesten niets van hem hebben. Nu voelde hij zich weer alleen en zwierf net zolang totdat hij zijn moeder weer gevonden had. Tevreden ging hij onder de oude boom zitten zoals altijd en knuffelde haar. Heb je wat gevonden vroeg...

...moesten we ons erbij neer leggen: Vlekje was verdwenen en onze hoop haar ooit terug te zien, vervlogen. Zes weken later, miauwen aan de achterdeur en jawel, daar was ze weer. Bijna onherkenbaar, sterk vermagerd, kapotte poten en nagels en vier teken in haar oor. Onbegrijpelijk, waar ze is...

...groeide de rij gestaag door. We hadden ons voorbereid op een heel strenge controle en begrepen ook dat dit enige tijd duurde. Toch naderden wij de ingang die gedeeltelijk overdekt was, helaas tochtte het daar heel erg. Enkele mensen kwamen van de parkeerplaats naar de ingang en negeerden de...

...een stempeltje op moest en ze ging ook nog bij een collega langs, misschien toch nog iets navragen. En ja eindelijk was het zover. Het formulier was klaar. Dat was dan €10, en toen werkte de kassa nog steeds niet. Gelukkig betaalde ik contant, maar ze wilde mij ook een bonnetje geven. Ach,...

...die ik nooit gekend heb, omdat ze stierven bij het bombardement van 11 september 1944. Ik kijk naar het fotootje van het hele gezin van mijn opa en oma van moeders kant. Mijn moeder had weinig foto’s van vroeger, haar ouderlijk huis is in de tweede wereldoorlog getroffen tijdens een...

...gras of de kleur van goudgele graanvelden. Ik zie jonge zwaluwen vliegen, waar ze kortgeleden nog gevoerd werden door hun ouders. Bijen vliegen af en aan, in en uit mijn stokrozen. Vlinders fladderen van struik naar struik. Hmm, het lijkt wel vakantie.

...hem niet los. De boerderij die het dichtst bij lag, was toch wel erg ver weg. Op het laatste moment ging ik door de knieën. ‘Vooruit dan maar’, zei ik, ‘stap maar weer in.’ Nooit werd een kleine kater meer verwend dan Chip. Hij had een guitig kopje en iedereen vond het een...

...half slaapdronken stak ik mijn hand uit om iets bij te sturen. Dat leverde mij een fikse tik op mijn vingers op. De maat was vol. De chauffeur had geen last van slaap, maar wel van zijn slaapdronken echtgenote. Zo werd ik naar de achterbank verbannen, waar ik eindelijk toe kon geven aan de...

...diverse garens en katoen om sokken te stoppen. Bij moeder kwamen ze nooit voor niets, ze liet de verkopers allemaal binnen, voorzag ze van koffie en boterhammen en ondertussen brachten ze nieuwtjes en andere sterke of zielige verhalen. Moeder kocht veel te vaak nieuwe garens en elastiek, maar de...

...ik eerlijk zijn, ik kan nooit zeggen: ik heb het niet geweten! Het knaagt, bij u ook?

...werd om na schooltijd te komen spelen. Ook bij andere kinderen thuis volhardde Anne in haar zwijgen. Na een jaar sprak Anne nog steeds niet en de hoop werd gevestigd op de komst van haar zusje, die inmiddels ook vier jaar was geworden. Alice en Anne werden nu beiden naar school gebracht...

...Alice aan de deur en de kleinste vroeg: Mogen we bij jou in de tuin spelen? En ja dat mocht, na een tijdje ging juf Ina kijken of ze daar nog speelden. Alleen de meisjes waren er en Ina vroeg: Moeten jullie nog niet naar huis? Nee, antwoordde Anne, Andreas komt ons halen! Ina geloofde haar...

...en zagen, zagen, wiedewiedewagen.En 'k zag twee beren, broodje smeren. Dat wil zeggen, juf zong en Anne deed net alsof, maar deed wel mee met: hihihi, hahaha. Aan het eind van deze lessen, zei Anne: Dag juf! en de 'f' was nu hoorbaar. Bij toeval ontdekte juf dat Anne heel goed kon fluiten en...

...Maar meer nog bevreemdde het mij, dat geen één bij een andere paste. Zeer merkwaardig. Nu had ik wel goede hoop dat het een volgende keer in orde zou komen, maar helaas nee… ze waren alleen en bleven alleen, de anderen waren spoorloos verdwenen. Ach heel soms vind ik ze terug. Op de meest...

...nog niet veel te leren. Op een dag zat zij bij een raam en hoorde vrolijke vogels fluiten. Zij opende het raam en keek verbaasd naar buiten. Het rook zo heerlijk fris en zij genoot van de blauwe lucht en dacht met een diepe zucht: kon ik ook maar vliegen. Soms ging ze naar de keuken en dan...

...schilderij over verven. Meteen voegde ik de daad bij de gedachte en begon driftig met een grote, brede kwast en zwarte, paarse en marineblauwe verf, het stilleven liet ik verdwijnen. Met donkere, wilde streken vulde ik het doek. Maar ja, hoe verder? Toch nog maar een paar vredelievende narcissen...