Alle inzendingen over Stamcafé te Buitenpo

...die bevriend was met Hans Wiegel, scheen het. Enzovoort, maar nu terug naar Buitenpost.

...laten we vertrekken, het dak begint te...

...mijn vrienden. Mijn collega's begonnen mij toen te pesten, omdat ik bang was voor mijn vrouw. Overspannen werd ik toen en de dokter schreef mij lange wandelingen voor en daarna gezelligheid zoeken in een café. Rook rustig een sigaar bij een grote pils en je zult zien, dat je je stukken beter...

...van een brug die men ergens ter wereld zou kunnen aantreffen; figuurlijk gesproken als met een gigantische stalen hangbrug die in staat is een kolkende, woeste rivier te overspannen, zoals onze vriendschap de tijd te niet heeft gedaan en deze gedood heeft en ondanks alle strubbelingen,...

...uitkomen. Ze heeft een sjaal, uitgevoerd in pasteltinten, om haar hals gedrapeerd. Eens hebben we elkaar voor het eerst ontmoet toen een ijzingwekkende neerslachtigheid haar klauwen naar me had uitgestrekt. In het kleine halletje tussen de met mintgroen linoleum belegde verdiepingen had ik,...

...shoarma in de Israëlische grillroom, meestal tenslotte nafeestend in mijn stamcafé. Overdag at ik vaak reusachtige haringen bij een visfabriek, heel goedkoop. Of bij de visboer in de stad, met zijn witte, bebloede schort. Ergens kocht ik een ansichtkaart van Marilyn Monroe, die ook zo eenzaam...

...Martijn en dat ik nu op zoek ben naar een kastelein voor mijn stamcafé Het Ankertje. Tenzij ik ook nog maar amper 11 was, dan zou ik zelfs op TV mijn geslacht tonen, zoals een puber onbewust aan een meisje. Onbevlekt ontvangen. Onschuldig. Moeder en dochter maken het goed. Dat is u...

...geschonken om ongegeneerd op grote schaal, met uiterste precisie, te moorden, te verkrachten en te manipuleren. Heel menselijk allemaal. Als we in de gelegenheid waren aan Franscisco Pizarro of Piet Heyn te vragen waarom? zullen de antwoorden nog enigszins eerlijk en oprecht zijn geweest. In de...

...De eenvoud van de bekentenis had enigszins een teleurstellende uitwerking op het wraakbeluste Nederlandse volk. Toch zegt hij mijns inziens erg veel. In de kersttoespraak uitte koningin Beatrix haar bezorgdheid over de toenemende onverschilligheid van de Nederlandse bevolking en de...

...een steeg naderde. Hij tuurde in de zwak verlichte steeg en zag een eind verderop iemand op de grond liggen. Misschien iemand die niet goed is geworden en hulp nodig heeft, dacht hij. Hij liep er naar toe en tot zijn verbazing zag hij, dat het een meisje was die zo huilde. Hij schatte haar een...

...zwart haar. Voordat de man wat kon zeggen vertelde Wouter, dat hij bij het passeren van de steeg gekerm hoorde en toen is gaan kijken en het meisje aantrof, die hem om heroïne vroeg. ''Ja dat is goed'', zei de jongeman. Wouter was opgelucht, want zijn aanwezigheid bij het meisje zou...

...lag, kwam er een wetsartikel tegen scheidsrechterslastering, of nog makkelijker: scheidsrechters krijgen de status van voetbalgod. Als Sylvie Meis wordt gefeliciteerd met haar nieuwe baan, haar publieke functie in Amsterdam, dan dreig je met het stilleggen van de wedstrijd. Dat zijn de erge...

...nog eens iemand tegen het lijf loopt, die dat niet helemaal kan waarderen, tja, dat hoort erbij zal ik maar zeggen. Gisteren nog, liep ik Rob Oudkerk tegen het lijf. Ik begroette hem. Hij groette terug met de woorden: “Vies vuil takkewijf, ik krijg je nog wel!”. Ik kan er niet zo van wakker...

...vooraan bij de kassa. En omdat ik toch dien te wachten, kies ik deze keer met zorg de langste rij om aan te sluiten, een positie vanwaar ik de vertwijfeld rondkijkende gezichten van hen die bijna aan de beurt zijn in alle rust kan observeren. De rekken met 'echt' waardeloos goed staan daar...

...wiet en tabak te vermengen. Ik dacht voor de tv te genieten van een luie zondagmiddag. De kamer waarin ik zat, was de achterkamer van een vrijstaand huis. Ik zat aan de tafel, met links van mij het televisietoestel. Achter mij was een raam, met daarnaast een deur die uitgaf in een hok dat tot...

...hem ook aan tot slapen. Als de drang om achter de heroïne aan te holen wegviel. Dan was de noodzaak eindelijk eens dat lichaam rust te bezorgen groot. Ik liet hem slapen 1 maand lang en iedere week werd hij tijdens onze tocht naar de arts een beetje wakkerder. Iedere week werd hij een...

...om binnen te kijken en vervolgens heel de straat te vertellen wat voor meubilair je hebt, dat het een rotzooi is in je keuken, hoe laat je gaat slapen en dat je dat zonder pyjama doet. Nodig ook vooral geen mannelijke vrienden uit als je man niet thuis is, want binnen twee weken ben je tot...

...om door verkenning van de wereld onze veiligheid te vergroten en daarmee doorgaan tot het antwoord op: ‘Hoe, Wie en Waarom’ van het universum past op een spiekbriefje in de handpalm van een scholier. Wetenschap is geen tegenpool maar intelligent hulpje van de gevoelswereld en die gevoelswereld...

...zou je zelf wensen,’ tracht ik zijn – onterechte – schuldgevoel te ontlasten. ‘Soms wel, en soms niet.’ Hij zegt het stellig en heeft er dus over nagedacht, dat is wel duidelijk. ‘Als ik bij mijn moeder ben wil ik het wel dat hij bestaat, want anders heeft ze misschien...

...bij het in de kiem smoren van deze smadelijke teleurstelling. Maar die arme Stewart Laidlow is pas écht slachtoffer van het rookverbod dat is afgekondigd is de Britse horeca. In zijn geval is er sprake van meer dan een lichte prikkeling van de neusslijmvliezen. Hij produceert een...

...al eens geroddeld. De man in kwestie kwam nooit te weten dat er over hem wel eens gepraat werd in het café, hijzelf kwam er nooit. Hij was zakenman, werkte thuis en bezat 5 bedrijven in Amerika. Zijn vrouw was bediende, een simpele kantoorjob met vaste uren. Wat een schande. Dat hij zulke...

...heen gesleept, juist omdat hij in zijn teksten onverbloemd het zielenlijden intens bezong en musiceerde. Zijn album 'Still got the blues' heb ik echt ontelbare keren beluisterd, met 'Midnight blues', waarin hij het bluesgevoel zo duidelijk weergeeft. Hoeveel onrustige nachten...

...perfect goddelijk wezen dat alle begeerde kwaliteiten van een superwezen had. Kijk, daar kon Nathan wel iets mee. Dus... Nathan begon hard en zorgvuldig na te denken. Hij kon gefascineerd toekijken hoe zijn kat zich onfatsoenlijk behaaglijk kon uitrekken en dan uren kon slapen, zonder zich...

...naar zijn stamcafé om de raad van de dokter op te volgen en dronk een paar borrels. Veel te laat kwam hij natuurlijk thuis. Annie zei: ''Wat ben je laat, je had al lang thuis kunnen zijn, wat zei de dokter?'' ''Hij kon lichamelijk geen afwijkingen vinden, maar vond mij gespannen,...

...mij toevertrouwd. Eerst dacht ze dat hij lag na te genieten, tot hij in haar oor snurkt. Laatste keer valt hij voor de daad in slaap, als ze uit de badkamer komt zit hij rechtop op de bedrand te snurken met een sok in de hand. Wanda schuift bij ons aan. “Haar hese stem vond ik vroeger...

...dat jullie door meedogenloze godsdienstwaanzin geteisterd waren, mishandeld en geamputeerd, benen en armen. Ik neem aan dat die godsdienstterreur daar nog danig verlengd werd. Toch wist je lerares te worden, studeerde je even talen te Brussel, samen met Emily, maar na een jaar waren jullie alweer...

...In zijn moestuin verbouwt hij allerlei soorten groenten en de meest verrukkelijke aardappelen. Hij heeft geen jachtvergunning, maar hij vangt wel eens een konijn of een patrijs, die hij dan met verse kruiden bereid. In zijn stamcafé 'De Vrolijke Bok' zit hij vaak in een donkere hoek te...

...geraspte kaas. Er zijn nog veel meer ingrediënten te bedenken. Kastanjechampignons zijn lekker ter afwisseling. Ook spinazie in combinatie met gruyère kan tot een overheerlijke pasta leiden. Ik had altijd een tevreden eter. Na het eten verzekerde ze me regelmatig dat ik mezelf weer eens...

...van een zeer hoge rots, hij gooide zichzelf te pletter langs de Engelse kust. Robert heeft je nadien zodanig gekust, dat je eigenlijks voor hem de dood had moeten omzeilen, de loef afsteken, in de maling nemen. Zoals hij je kuste bij die sierlijke fontein voor die artistieke kerk nabij de...

...op het gras lag met de ogen verwachtingsvol gesloten. Terwijl hij haar jeugdige borsten streelde, schoten er allerlei mooie dichtregels door zijn hoofd, Peggy was al achttien en ze lustte er wel pap van, dus ging ook hij tot de roesachtige slotscène door. In 1779 was hij smoorverliefd op de...