Alle inzendingen over WEGGOOIEN

En als ik gewoon elke dag de krant weggooi of één keer per week de krantenbak opruim, dan is het helemaal niet veel werk. Blijkbaar weegt de beloning (het opgeruimde gevoel) niet op tegen de inspanning die het kost. En dat kan dus niet de fysieke inspanning zijn, want die is niet erg groot, tenminste niet in eerste instantie.…

Daar mag je ook al niets van weggooien. Alles moet op z’n minst gerecycled worden. Je moet zuinig zijn op je spullen. Op zich is dat een deugd, maar wat moet je dan als je al veel te veel hebt?…

Weggooien? Eigenlijk zijn ze op. O ja, ze staan nog fier overeind. Geen enkele witte bloem heeft zijn kopje laten hangen. Maar de bruine randjes geven aan dat ze aan hun einde zijn. Drie weken lang hebben ze in volle glorie staan schitteren.…

Weggooien? Eigenlijk zijn ze op. O ja, ze staan nog fier overeind. Geen enkele witte bloem heeft zijn kopje laten hangen. Maar de bruine randjes geven aan dat ze aan hun einde zijn. Drie weken lang hebben ze in volle glorie staan schitteren.…

Tja, ik kreeg het met de paplepel ingegoten, voedsel mag je niet weggooien. Nu hadden ze thuis makkelijk praten, want we hadden kippen, koeien, varkens, katten en een hond en een restje was aan één van hen altijd wel besteed en dan kun je dat geen weggooien noemen, maar dat heet de kippen of varkens voeren.…

Ik kan hem natuurlijk weggooien, begraven in mijn tuin. Ik kan proberen hem te vergeten, maar ik weet bijna zeker dat als ik hem weggooi, hij terug komt. Precies zoals de ring van het Vrouwtje van Stavoren. Uiteindelijk verzandde de haven van Stavoren.…

Gooi jezelf niet met het badwater weg.…

In het heerlijk geurende eikenbos liepen een jonge man en een jonge dame naast elkaar. Er daalde een fris regentje neer. Zij haalde een lege fles uit haar tas en liet er regendruppels in vallen. "Kijk," zei ze tegen haar vriend. "Onze liefde zal altijd zo schoon zijn als het water uit de wolken." "Niets is mooier dan die wens," antwoordde…

Hetzelfde gold voor de keuze wat we zouden eten, terwijl kleindochter teveel verse lasagna had gemaakt, weggooien geen optie is- we dat dus eigenlijk zouden eten, kwam er ineens wat bovendrijven wat ik vorige week opperde en dat was vreemd, temeer dat: er door hele gulle gevers zalig vlees was bezorgd en hij zich daar ook op verheugde…zelfs dat was…

De eerste agent springt het busje uit en wijst twee gasten aan die hij de boel zag weggooien, een aantal kinderen erbij die ‘ natuurlijk niks deden ‘ de rest van de pauze zijn hun gegevens opgenomen, is de politie er een kwartier mee bezig geweest en de daders? Die keken naar de grond, schuifelden wat met hun voeten en zijn de klos!…

Weggaan bij jou is als vrijwillig het leven weggooien. Maar toch ga ik. Kus mij en glimlach die mooie glimlach van je……

Nederland een rechtsstaat, de idioot nam het recht in eigen handen ten koste van….kijk, wapens zijn niet weg te denken maar dit soort idioten horen achter slot en grendel, sleutel weggooien en nooit meer naar omkijken!…

Dit weggeven, dat bewaren, dit weggooien, dat verkopen… Het gaat me echt een beetje aan mijn hart. Toch wel zonde, al die speeltjes. Er zitten zoveel herinneringen, zoveel verhaaltjes aan vast. Ik kan er niets aan doen. Maar ik word er gewoon een beetje weemoedig van. Dan krijg ik een idee. Als ik nu eens… O ja, dát doe ik!…

Dat het een weggooi-maatschappij geworden is, daar hoeven we geen seconde over te twijfelen. Nu mijn leven weer een beetje in orde is, spaar ik braaf om nieuwe dingen aan te schaffen. Zover als mijn budget het toelaat. Maar hoe meer nieuwe dingen ik aanschaf, hoe meer last ik op mijn hals haalt.…

Nu ben ik als een bezetene van alles aan het weggooien. Ik bracht een beeld en twee schilderijen en drie DVD's (films die ze samen met mij bekeken heeft) naar het huis van Mirjam. 'Dit is nog van Mirjam!', zei ik tegen de tijdelijke huurders, de schilderijen stonden op haar slaapkamer!…

En ons huis vol zetten met onzinnige spiegeltjes en kraaltjes, kerststerren die je binnenkort weer moet weggooien, ook dat hoeft niet meer. En vooral – eindelijk heb je een perfecte reden om die familie die je liever niet ziet niet uit te nodigen! Of hun uitnodiging te weigeren! Dat hebben we dan toch allemaal aan elkaar te danken!…

‘Het is heel jammer, dat de mensen ons weggooien, nadat we gebruikt zijn,’ zegt hij, ‘want ik heb gelezen dat onze thee heel goed is voor de grond in de tuin en ook voor de planten.’ Zo, dat is nogal wat, vinden de theezakjes. Ze voelen zich meteen stukken beter en ook trots! Ze zijn dus echt belangrijk!…

==================== Ik gooi elke dag iets weg, zodat er meer lucht in mijn huis, meer lucht in mijn hoofd, meer lucht in mijn leven komt. De ene dag een oud prentenboek over olifantjes die in een flat wonen. De volgende dag een geroeste kruk, een kinderfiets zonder trappers, een cursus zeezeilen, nog in vers cellofaan. Lege potjes, volle potjes…

De liefdesband weggooien is de makkelijkste weg, doorzetten is moeilijker en uiteindelijk vruchtbaarder. Eenrichtingsverkeer werkt natuurlijk ook niet, daarom moet zij volledig over de brug komen en niet halverwege terug rennen. Ik wil nog steeds de rest van mijn schamele leven met haar delen, maar als zij dat niet wil, dan houdt het op.…

Weggooien, dat ging in mijn tijd wel anders. Als tiener werkte ik in de spoelkeuken van een restaurant. Teruggekomen sauzen moesten worden overgegoten, werden eventjes opgeklopt en pronkten later weer op een tafel bij een kaarsje. Kreeg op mijn donder van de cheffin toen ik slakkenhuizen in de prullenbak veegde.…

De postnl-waarschuwingsbrief eindigt enigszins geruststellend: ‘na lezing kunt u dit Let-Op-kaartje gewoon weggooien’. Waarde operationeel directeur, ik verzoek u, leg u toe op andere zaken, zoals het opruimen van schijnconstructies.…

Hoewel de strenge bewakingsbeambte er als lange arm der wet zelf ook niets aan kan doen, heb ik gewoon geen respect voor waarom ze die colafles moet weggooien van de baas. Ik kan het niet opbrengen, ik begrijp het niet. Ben ik een slecht mens? Misschien. Vanavond hossen mijn broertje Vincent en ik mee op de deuntjes.…

Oude gewoontes samen met oude bekenden weggooien. De geschiedenis uitwissen. En dat terwijl mijn innerste nooit zal veranderen. Nooit meer Costa zei ik ooit. Steeds weer terugverlangende naar mijn eigen ik. Nog een keer zei hij. Om het af te leren. Want liefde gaat waar niets anders komen kan. Waarom ging jij ooit weg?…

Echter: op de plastic flesjes zetten we statiegeld, want dan is iedereen er van doordrongen dat ze geld weggooien als ze de flesjes leegmaken en achterlaten daar: waar ze op dat moment vertoeven, heel slim want een klein deel van de mensen denkt aan dat statiegeld, sterker nog het zal ze worst zijn, oh ja, die worst die dus ook in….plastic zit nietwaar…

En dan komt er een tijd, dat het allemaal wat ruimer is, wat makkelijker gaat en toch: wordt er nooit iets weggegooid, kliekjes vinden altijd wel hun weg naar een andere geïmproviseerde maaltijd, of als extra erbij, opgebakken, of zomaar koud, want weggooien is zonde!…

Ik zeg, sufferd, als je een nieuwe pas krijgt, moet je de oude wel kapot maken en weggooien hoor. De houdbaarheidsdatum is al even voorbij! Daar zat dus het probleem! Als we een dag later iets moeten betalen zeg ik: geef jouw pas even, om te controleren? Hij zegt: ik doe het niet hoor, doe jij het maar!…

Toch zou het de ultieme oplossing zijn, ineens die hele handel weggooien, vergeten en op zoek naar beter. Het is gewoon te stom voor woorden hoe ik mij heb laten overhalen. Goed, ik moest snel beslissen en zag het ook wel zitten. Maar achteraf bezien heb ik een flater begaan. Hoe kon ik zo naïef zijn. De straf van mijn overmoed, zeker.…

Tenslotte is zijn vuilnis mijn fiets, die moesten ze ook maar niet weggooien, de reling van de brug over. Dan spring ik erachter aan. Ook al heb ik er nu schoon genoeg van dat fietsen. 'Ik weet het niet Woemi, omdat ik het moet'.…

Maar weggooien kon tenslotte altijd nog. Niet veel later zag ze een man en een vrouw vertwijfeld bij die onttakelde fietsen staan. En opeens ging haar een licht op. Ze kwakte het theekopje op het schoteltje, holde naar beneden en stak vervolgens onverantwoord de drukke straat over. 'Dit is een misverstand,' had ze buiten adem geroepen.…

Van enige etiquette lijkt eigenlijk geen sprake: "Als we schelden niet zouden toestaan, kunnen we bijna alle reacties op onze site wel weggooien."…