Alle inzendingen over ZOETIG

De spoken droegen Steven door een hoge, wijde poort. Die boog van steen was vol scherpe, ijzeren punten. Hij kon niets meer zien. Want achter de poort lag een heel donkere, lange gang. Steven voelde kou en vochtige lucht om zich heen. Hij sloot zijn ogen. Nergens meer naar kijken... Nergens meer aan denken... Wel hoorde hij gefladder om zich heen. Zouden…

Tassen chips, broodjes, zoetigheid en warme koffie. Na een lange klim, over balken gelegd als trap in de duinen, uitzicht! Een breed strand en water tot waar het oog kan zien. Spelende kinderen en zonnende, maar ook flanerende mensen. We vinden een fijn plaatsje en installeren ons.…

Heel onbeleefd meneer, om door te lopen als iemand u probeert te helpen…Eet u trouwens wel gezond genoeg, ik zie allemaal zoetigheid en vettigheid in uw karretje.. Niet slaan meneer, nee niet doen.. Beveiliging!! Ik heb er hier een, agressief en zo dement als een deur.. Ja, ingrijpen, Ik bel de huisartsenpost, hou ‘m in bedwang..…

Nee, geen drop alhoewel ik dat erg lekker vind en ik moeiteloos een aantal van die zalige piramides naar binnen weet te werken terwijl mijn vingers over het toetsenbord wandelen, al zuigend en kauwend op die zwarte zoetigheid moet het zwarte drama worden toegelicht.…

Ze heeft enkele gepeld en het gekke is dat de tamme kastanje, die ze wel degelijk goed herkent (het zijn dus echt geen wilde of paardenkastanjes) voor een deel smaken zoals ze moeten smaken – zoetig en nootachtig en voor een deel onverklaarbaar bitter. Nu vraag ik aan u, hoe kan dit?…

Beetje branderig, ietsje zoetig. Onbestemd luchtje, dat me vaag deed denken aan de cafetaria waar ik als kind met pappa en mama Oplopers kwam. Hoe kon dat toch? Het toonaangevende vakblad van de patatbranche, met de welluidende naam ‘De Snackkoerier’ gaf uitsluitsel. Biodiesel en frituurvet: dat is hetzelfde spul!…

Mijn moeder, gek op zoetigheid, had jarenlang achter de toonbank gestaan van de plaatselijke banketbakker. Een handig visitekaartje: ze recenseerde mondeling het hele assortiment als ervaringsdeskundige. De klant voelt zoiets. Gedrieën sloften we naar haar kamer en zetten haar voorzichtig in haar stoel.…

Zoetige dranken en spijzen zouden worden afgenomen. Een vader reageerde furieus. “Mijn zoon kwam huilend thuis, want hij lust geen water”, liet hij weten. “Waar bemoeit de school zich mee? Water is voor de hond en niet voor ons Jantje!” Ik heb maar één conclusie. Jantje hoort niet op die school thuis. Hij kan nog geeneens water drinken!…

Elke keer als ze hem op heeft (ze doet er meerdere dagen over) krijgt ze van al die zoetigheid toch weer last. Ik krijg dan ook te horen: ’Dat had je nou niet moeten doen.’ Maar ach het gaat om het gebaar. Zij snapt ook wel dat ik graag op zo’n dag haar iets extra’s gun. Dus aanvaardt ze het toch maar onder dankzegging.…

Een zakje verrassend gevuld met zoetigheid, soms een plakplaatje of zo'n "echte" tatouage, en natuurlijk een briefje waarop stond dat je iets gewonnen had. Vaak alleen maar een kauwgombal, soms prachtige prijzen als een potlood (hb) of zelfs een nieuw gelukszakje.…

Tijdens het heerlijke eten en het fijne bijkletsen, heb ik voorzichtig genipt aan dezelfde zoetige witte wijn met bubbeltjes. Dit kostte me de ‘day after’ wederom uren om bij te komen van de bonkende ellende in mijn hoofd. Dit kan geen toeval zijn. Zaterdag dus zo´n zelfde hoofd vol drama.…

Ik nam het voor lief, omdat mijn suikerspiegel om zoetigheid en een hete Cappuchino Large schreeuwde gewoon. Ik gaf vrijwel altijd gehoor aan die drang. Hij was sterker dan ik. Twee tafeltjes verder zat een wat ouder stel. Ik schat van rond de zeventig.…

Zoetigheid als troost. De droefenis van het lied 'Joop' van Herman van Veen was gelukkig maar ten dele waar.…

Nu ben ik van huisuit een kleine eter, een pannenkoek is niet mijn lievelingskost en vruchten uit blik kan ik sowieso al niet uitstaan vanwege het zoetige geleigehalte. Ik zie deze en gene de spekpannenkoek, grijp en graai, beleggen met de ene lekkernij na de andere.…

Ze vliegen naar de zoetigheid en blijven plakken aan het afwasmiddel. Leve Tante Kaat. Harde Tante Kaat. Al heeft ze voor één probleem geen oplossing: langpootmuggen. Met geen woord rept ze erover. Herman Brood werkt nochtans ferm op mijn zenuwen.…

En dan het verhaal dat de drinker van zoetigheid uit die flessen, weet hoe het hoort: ze leveren de lege flessen ook zonder statiegeld netjes in bij de inzamel . Ja die milieufreak. Maar zie je vooral dat statiegeld van vrije blikjes terechtkomen? Niet in de container helaas. Terug brengen, ja als we er munten voor krijgen: euro’s.…

In de nacht van vijf op zes januari komt de Befana, die inmiddels de vorm van een heks heeft aangenomen, langs bij alle huizen waar kinderen wonen en gooit daar zoetigheid door de schoorsteen naar beneden. Zij komt niet te paard of op een door rendieren getrokken slee, maar bedient zich van een bezemsteel. Het effect is hetzelfde.…

Muizen horen bij het gezin, altijd knagen ze een beschuitrol open, vreten aan zoetigheden en knabbelen wel eens aan de schoenveters. Het zijn en blijven huisdiertjes en daarom hebben we de snoepmuizen van Sinterklaas. Ook omdat kleine kinderen snoepers zijn net als de muizen.…

.' Met een tas vol zoetigheid (waar je je als diabeet toch enigszins ongemakkelijk bij voelt), kwamen we dan eindelijk thuis. Het feest kon beginnen! Kinderen van die leeftijd horen rond zeven uur in bed te liggen, wat natuurlijk betekent dat ze om een uur of zes moeten eten.…

Die zijn wat zoetig voorspelbaar maar daar staat veel tegenover. Nee ik bedoel Philip Stuckey, Lewis advocaat die uitgesproken haantjesgedrag vertoont als cliënt Lewis uit de harde zakenpas gaat lopen. Stuckey geeft Vivian keihard de schuld. Hij vernedert haar onbarmhartig. Noemt haar hooker en kondigt zichzelf aan voor een nummertje.…

De zoetigheden waren er in alle kleuren, pottenvol. Likstokken van groter naar grootst, maar het lekkerst leken mij steevast de ‘zwarte ratten’ zoals wij ze pleegden te noemen. Rode neuzen, boterspekken, zwarte rekkers….Het lag er allemaal. We konden het haast proeven, aanraken. Zo dichtbij leek het ons maar het bleef bij starend verlangen.…

Veel zoetigheid om de liefdeloosheid te verbloemen. We gingen ook zwemmen in de zee, ik zie nog mijn vader voor me, die zijn been ophief bij iedere golf die hem naderde, als een bange vogel, een verpieterde homofiel, een gekooid kanariepietje. Geen vader om je op enigerwijze aan te kunnen spiegelen als jonge puber.…

Oh jé die komen op zoetigheid af natuurlijk, en even knijp ik hem weer en leg weer stand-by met dat mes voor mijn hoofd en klaar om te spietsen. Mijn maag begon op te spelen en ik moest kokhalzen maar slikte dat net op tijd weer in omdat ik geen zin had om helemaal onder de kots te zitten. Hoe laat had ik eigenlijk voor het laatst gebruikt?…

Waar de pet ooit werd gevuld door het nobele brein van een strijder des vaderlands, is het nu een attribuut verworden gevuld met zoetigheden om de wrange smaak van knoflook en de rekening te verdrijven. Hoe komt dat ding daar. Hoeveel rommelmarkten heeft deze pet gezien, hoeveel toneelstukjes zijn er mee opgevoerd en wie was de drager?…

Toen hij het openmaakte, steeg een zoetige geur op, die Herman nog wel uit zijn jeugd kende. ‘Ook een peuk, meneer?’ ‘Nou eh, ik weet niet hoor. Is er politie in deze regio?’ De man keek niet-begrijpend. ‘Regio?’ ‘In het dorp bedoel ik.’ ‘Oh, hier in Tussenrode? Nee, dat doe ik er bij, als het nodig is.’…

Als cellen afsterven, vallen de bestanddelen ervan uiteen, waardoor ze een zoetig geurtje verspreiden. Het zou me dan ook niet verbazen als katten dat kunnen ruiken. Niet alleen katten kunnen dat: er zijn ook verpleegsters en ziekenverzorgsters die daardoor perfect aanvoelen of iemand snel het hoekje om gaat.…

Tenslotte had ze op de Gracht bij nacht en ontij die zoetigheid gedronken, zonder merkbaar kwalijke, althans durende gevolgen. Misschien stond Korsakov met zijn syndroom om de hoek te wachten, maar wie dan leefde… De freule nam een korenwijn, wat in tegenstelling tot de suggestie een zeer koppige genever is. Ze dronken elkaar toe.…

Een zoetige geur verspreidde zich. De notaris las het testament met onbewogen gezicht voor: “Gôh, dat we elkaar nu op deze manier weer moeten ontmoeten. Je vraagt je vast af waarom. Louise had geen geld, hebben jullie gedacht. Nou, dat heb je mis. Mijn financiële adviseur zit bij jullie”. De jongeling stak traag een hand op.…

Weer de zoetige geur. ‘Ik wil er ook wel een.’ Hier moest Albertus ernstig van hoesten. Ze haalde haar schouders op. ‘Ja, wat denk je, elke avond op de Gracht in de kroeg.’ Albertus schudde even het hoofd en draaide er toen ook een voor haar. ‘Nog meer ….. ‘ ‘ ………. aberraties? Nee. Een drankje op zijn tijd, maar met mate.…

Gelukkig verwende je moeder Maria je met allerlei zoetigheden. Op je tiende verhuisde je naar A Coruña en op je dertiende verbeterde je een geschilderde duif van je vader zodanig knap, dat hij je als zijn meerdere beschouwde.…