Alle inzendingen over boot

Toen er dan ook laatst bij het met name bij de Noordelijke lezer bekende Paterswoldsemeer een Volksboot werd aangeboden, was ik er als de waterhoentjes bij om mij deze boot aan te schaffen. Ik spoedde mij dan ook in mijn Volkswagen, een oude kever, naar het reeds genoemde meer, waar deze Volksboot te bezichtigen lag.…

Ik dacht het eeuwige leven te hebben, helaas gaat mijn streefgewicht richting Magere Hein, een zak met botten.…

Dat die mensen botje voor botje, splinter voor splintertje weten te be- kwasten en zo een compleet botten-lijf oftewel een skelet in elkaar weten te zetten, dat vervolgens ergens wordt tentoongesteld, ik kan er met mijn pet niet bij.…

“Óma”, roept ze mijn vrouw enthousiast tegemoet, “Lotte boot”. “Ja, wij gaan naar de boot”, antwoordt oma bevestigend. Op de tafel in de woonkamer liggen een gevuld geel rugzakje en een gloednieuw zwemvestje.…

Alles gaat tot op het bot, blijkbaar heeft ze te weinig "vet" op haar lichaam. Het heeft zo z'n voor- en z'n nadelen. Het leven is nooit saai, het begrip sleur is haar niet vertrouwd. Daar tegenover staat dat ze nogal eens in ademnood komt, en er dus maar voor gekozen heeft om ruimte te creëren.…

Wie graag in troebel water vist moet zijn aas goed in de gaten houden, je vangt zomaar bot.…

Je moet er bij zijn wil je de boot niet missen,..toch? Maar wat is er heerlijker dan de boot te missen en alleen in stilte op een eenzame kade achter te blijven. De golfjes klotsen, je ruikt de zee en echte mollige wolken drijven op een zoele wind voorbij. De boot wordt steeds kleiner en verdwijnt aan de horizon.…

Twee jonge vrouwen gekleed in lange roze jurken roeiden de boot en in het midden zat een grote man met krullend zwart haar. Henk zag het al, het was Kloris, de versierder. Hij zag duidelijk, dat hij de vrouw voor hem af en toe in haar kont kneep, waarna zij een gilletje gaf. Inwendig had Henk de grootste pret.…

Nooit had hij de blauwe meren bij Luzern en Genève gezien, maar hij had zich een voorstelling gemaakt van het paradijselijke en etherische blauw: het staalblauw van de berghellingen, het donkerblauw van de rimpelende wateroppervlakten en het milde blauw van de alles overkoepelende, oneindige Zwitserse hemel. En hij zou dit alles zien, zij het eenmaal…

Wat zullen we drinken, zong Bots, zeven dagen lang – er is genoeg voor iedereen. Wie zingt tegenwoordig nog over elkaar? Over iedereen? Over vrienden? Over bewonderen, maar niet zonder ons? Zijn we allemaal adepten van Thatcher geworden die stelde dat er niet zoiets was als samenleving? Of ken ik de moderne teksten niet?…

''Niks mee te maken, we gaan terug en het hele zooitje schorem moet van mijn boot af. Oprotten en snel.'' Toen de boot aangemeerd lag en de genodigden aan wal waren, begon de meute weer te vechten en te schreeuwen.…

Onze boot maakte zich los van de kade en de zware motor zette aan. Zwaar en eindeloos verdriet scheen te klotsen in mijn hart en gemoed als het wilde, woeste water om onze boot en de conversatie van de babbelende, grijsharige medepassagiers ontging mij. Als door verstomming overvallen zat ik erbij.…

We turen naar een volgende boot, nu vanuit de andere kant. Traag en gestaag maar gek genoeg ook in volle vaart, komt hij dichterbij. Ik word er altijd kalm van. Een boot straalt waardigheid uit. Zoiets zal het wel zijn. Het is een oerbeeld. Vastberaden, plechtig bijna, glijdt hij door het water. Waarom zou je je boot 'Spontaan' noemen?…

Dan hebben we nog een 35-jarige Rintje Ritsma, die maar niet wil stoppen en alle slechte dagen op een botte schaats schuift. Gerard van Velde (ook alweer 34 inmiddels) was al eens gestopt in 1998, maar heeft zich door Ritsma over laten halen het nog eens te proberen.…

In bijna alle gevallen is het zo dat ze vóór Boot en ná Boot veel beter hebben gepresteerd dan tijdens het regime Boot. Boot was als speler een genot om te zien. Als trainer heeft hij grote successen geboekt. Zeker.…

(voor Amelia Pincherle Rosselli (1870 - 1954)) Jij bent geboren op 16 januari 1870 in Venetië. Jouw ouders waren Giacomo Pincherle Moravia en Emilia Capon, rijke, niet praktiserende Joden. Jouw neef was de schrijver/journalist Alberto Moravia. Op 3 april 1892 trouwde jij in Rome met Giuseppe Emanuele Rosselli, geboren op 10 augustus 1867 in Florence…

(voor Nathalie Wood (1938 - 1981)) Je bent geboren als Natalia Nikolaevna Zacharenko op 20 juli 1938 in San Francisco. Je vader was Nikolai Zacharenko en je moeder was Maria Zudilova. Beiden waren Russische allochtonen. Jij sprak Russisch en Engels. Je vader was dagloner en timmerman. Je opa werd tijdens de Russische Revolutie op straat vermoord…

Er komt een boot aanvaren. ‘Antonie’ staat op de boot. De eerste naam van man, hoewel anders gespeld. Niet dat iemand hem zo noemt. De boot is blauw met rood, ziet er mooi onderhouden uit. Er loopt een vrouw op het dek met een touw in haar hand. Aan de grootte van de vrouw kun je zien hoe groot de boot werkelijk is.…

En dan vraag ik me af: bij slijtage en artrose van botten, bij het bijna kreupel lopen van met name Marjan, wat moet er gebeuren voor mensen nog een beetje kwaliteit hebben en normaal kunnen lopen? Marjan zal haar baan op moeten zeggen, want bijna kreupel kan ze haar werk niet meer doen, zoveel is duidelijk.…

Hij wilde zijn boot terug hebben. De zaken bij Pieter gingen zo goed, dat hij er niet aan dacht de boot terug te geven. Na veel aandringen begreep Pieter wel, dat hij de boot terug moest geven aan zijn broer, immers hij had de boot geleend.…

Zo’n boot is perfect geïsoleerd.…

Het voorjaar heeft zijn frisheid kenbaar gemaakt op de Rotterdamse kade waar de emigratieschepen liggen aangemeerd, klaar voor vertrek naar Indonesië. Het zijn geen luxe schepen, maar er is voldoende comfort om het tijdens de lange boottocht over zeeën en oceanen vol te houden. Het schip neemt behalve emigranten ook goederen mee, huisraad, en voor…

Onze boot zou zich in beweging zetten, de kade loslaten en de stroom afvaren en de gesprekken zouden zich voortzetten. Ondanks alles waren het uitstapje naar Leerdam en de tocht over de rivier de Linge mooi geweest....…

De boot staat voor mijn vriend, het kind van schippers die de eerste jaren van zijn leven op een boot heeft gewoond. Sinds ik hem ken kijk ik met andere ogen naar iedere boot die langs vaart. Dan de bezorgdheid voor mijn kind en mijn moeder.…

Minister Ben Bot van Buitenlandse zaken zal namens het kabinet opheldering vragen. "Hello, Ben Bot speaking. Mag ik Condoleeza?" Het blijft even stil en dan klinkt gegiechel: "Ben Butt? Butt als in achterwerk?" Bot reageert geïrriteerd: "Bot! Not Butt. Bot! Verbind me nou maar door dame!…

De vrouw die langs de achtduizend witte palen loopt; palen, waaronder witte botten liggen, onder andere botten van haar twee zonen. “We hebben maar drie botten begraven,” zegt ze, “drie botten van elke zoon.” Dat was wat overbleef. Voor haar is elke straf die Mladic zou kunnen krijgen veel te kort.…

Neen, ik heb het aanzoek niet gedaan en volgens mij is dit een vraag die op sterven na dood is. Wie durft het nog aan, en al zeker een tweede of derde maal? Waar dit de eerste keer al beangstigend voelt, lijkt het voor een daaropvolgende poging nog benauwender te zijn. Je bent voorzichtiger, minder impulsief en beseft dat het ‘boterbriefje’ ook niet…

Er zit een heel bot iemand in mij, die eruit wil. Hoe ouder ik word, hoe meer mijn ware persoonlijkheid tot uitdrukking komt. Het is gewoon te vermoeiend om altijd maar je meest zonnige gezicht te laten zien.…

Ik denk dat aan de verscheurdheid tot op het bot maar op één manier op te lossen is: laten we na het Zuid-Afrikaanse echec van Van Marwijk in 2010 met zijn allen voor Guus Hiddink opteren: daarin kan heel Nederland zich vinden.…

‘Echt waar je hebt het, zeker weten, je hebt ze, de zware, hééééél zware botten.’ 'Volgens mij kende hij de uitdrukking niet of toch wel, want hij liep met een dikke opgeruimde glimlach naar de deur. Ik zwaaide hem uit met een – ‘Wie weet tot ziens!’…