Alle inzendingen over café

Alleen al vanwege, hahahaha, dat café. We weten niet wat we zien. Perzische kleedjes, een Friese staartklok, oude prenten: het is alsof we de jaren vijftig binnenstappen. Hier hebben ze dan ook geen barman. Nee, hier tapt nog een kastelein - keurig in het pak gestoken.…

Het zal me een worst wezen dat de twee mannen in pak die komen binnenlopen morgen te laat zijn op hun werk, maar ik ben zo nieuwsgierig naar waar ze vandaan komen, wat ze hier doen, waar ze straks heen gaan en op welk kantoor ze morgenochtend eventueel met een kater aankomen. Waarschijnlijk zal het niet zo spannend zijn als ik zou willen, daarom…

Bij de haven aangekomen ga ik daar het café Havenzicht binnen,,,,ja een originele naam..en zet mij neer bij het raam om goed naar buiten te kijken en de schimmen van bootjes en de weinige mensen die passeren te kunnen zien. Ik was vanavond alleen in het café en bestelde mijn zo geliefde cappuccino.…

Het verschilt echt van straat tot straat, sommige straten durf je amper door, we reden gisteren door een straat waar in de deuropening van het café op de hoek een ongeschoren persoon in een voormalig wit onderhemd tegen de deurpost leunde, compleet met sigaretje in de mond en een flesje bier in de hand.…

Nu weer door uitbaters van café's die een achterhoedegevecht leveren om het roken in openbare horecagelegenheden weer toe te staan. Als ze niet uitkijkt gaat TON zelf in rook op!…

Hotel de Zalm in Gouda, inmiddels verworden tot een doorsnee bruin café. Aan een vierkant bruin tafeltje, in een hoekje een beetje tegen de middagzon in te kijken. Voor me een glas Syrrah, rode wijn en een schaaltje olijven. Naast me een tweetal dames op leeftijd die, zoals alle dames, over iedereen spreken behalve over zichzelf.…

''Die dokter deugt niet, welke dokter geeft je het advies naar een café te gaan en je vol te gieten, hij is niet goed wijs.'' Op weg naar huis naderden ze het café van Rooie Bart. ''Kom op ouwe, we nemen er één, ik ben er nu aan toe'', en ze gingen samen aan de bar zitten.…

Mama ging nooit mee naar het café. Zij hield niet van die luidruchtige mannen, die soms handtastelijk werden en dan was het knokken geblazen. Moeder was een lieve vrouw en zei nooit veel. Ze deed het huishouden en verzorgde de kippen op het stukje land achter het huis. De was deed ze in een teil en liet het goed drogen op het gras.…

Drieëndertig jaar na dato vormt Café "Anvers" aan de Oude Markt te Tilburg een oase en pleisterplaats voor verliefde stellen, would-be en echte kunstenaars, opa's en oma's met kinderen en kleinkinderen en voor iedereen die houdt van de vermaarde tosti's die hier geserveerd worden.…

Zij: ''Die dokter deugt niet, welke dokter geeft je het advies naar een café te gaan en je vol te gieten, hij is niet goed wijs.'' Op weg naar huis naderde ze het café van Rooie Bart. ''Kom op ouwe, we nemen er één, ik ben er nu aan toe'', en ze gingen samen aan de bar zitten.…

Ik had me niet opgemaakt voor de gelegenheid en met mijn kleding kon niet geadverteerd worden in "Elle", "Cosmopolitan" of "Vogue" De korte afstand tussen onze ogen in het helverlichte café moeten hem overduidelijk mijn leeftijd getoond hebben die ruim twintig jaar hoger lag dan de zijne Zijn situatie was minder florissant dan mijn uiterlijk…

In het "Andante Café", een merkwaardige oase in de contreien van het Crematorium te Tilburg, waar het gezellig en sfeervol is, dat opgesierd wordt door allerlei leuke frutsels en fratsels op de tafeltjes en dat zozeer een tegenstelling vormt tot de zalen des doods en de macabere urnenvelden in de omgeving, waren op 14 mei een aantal slachtoffers en…

Het is wel opmerkelijk dat het publiek nu toestroomt; dat er geen vrije plaats is in het cafe. Leest men nu plotseling zo graag of is inderdaad de LocHal een veredeld café, een nieuw "rendez-vous" voor "Tout Tilbourg"?…

We bevinden ons in zijn favoriete café en ik verklaar hem dat ik hem op een voetstuk wil zetten als een heiligenbeeld en dienovereenkomstig als een heilige zal vereren. Zoveel eer acht hij ruimschoots overbodig en we bespreken onze ongetwijfeld toekomstige journalistieke carrière die nog in de kinderschoenen staat.…

Ik maakte op een avond in het café een man mee, die onafgebroken aan het woord was. Hij schepte erover op, dat hij alle staten van Noord-Amerika zonder hapering op kon noemen. Telkens als er nieuwe mensen aanschoven, deed hij het opnieuw.…

Twee enthousiaste jongemannen voorzagen ons van koffie in het "Bruin Café" van Woonzorcentrum "De Heikant" waar een juke-box aan de vijftiger jaren van de vorige eeuw herinnert maar waar overigens het onbarmhartige en onheilspellende regime van ziekte en dood onverminderd heerst en toeslaat zonder aanzien des persoons,,,, Toen ik naar huis ging zag…

Ze keek naar het café en stopte voor de deur en zette haar fiets tegen de stenen muur. Ik dacht die komt zeker wat vragen. Ze kwam het café binnen en vroeg aan de barman of hier in het dorp een hotel was. Helaas niet, antwoordde hij. Het dichtste bij is Assen, maar zeker nog tien kilometer fietsen.…

Het is wel opmerkelijk dat het publiek nu toestroomt en dat de honderdduizendste bezoeker is geteld, en dat er geen vrije plaats is in het café. Leest men nu plotseling zo graag of is inderdaad de LocHal een veredeld café, een nieuw rendez-vous voor "Tout Tilbourg"?…

Op het Pieter Vreedeplein staan frisgroene palmen die breed uitwaaieren en die doen vermoeden dat hier de tropen regeren. We beleven echter een bij uitstek Nederlands voorjaar en regenbuien dalen op ons neer. De commercie viert hoogtij op het plein en men doet zijn best bij "Brownies and Downies" waar we afgesproken hebben. Mijn vriend verkruimelt…

Het interieur van Café-Restaurant "De Katterug" heeft een nieuwe aankleding gekregen. Banken met gecapitonneerde bruine stof tegen de wand; daarboven grote, ronde, mooie spiegels; lampen met spiraalvormig licht dat kronkelend "ontsnapt" aan de plafonniers. Het is hier goed toeven bij een glas Earl Grey thee en appelgebak met slagroom.…

Een gezellig café, gelardeerd met kroonluchters met kelkvormige lampjes, verwelkomde ons. In de avond loodste onze chauffeur ons busje door de landerijen. De hemel was blauw en oranje en de zwarte runderen hadden in hun stallen een onderdak gevonden voor de nacht.…

Ze draagt een roze trui die haar fragiele gestalte goed doet uitkomen. Ze heeft een sjaal, uitgevoerd in pasteltinten, om haar hals gedrapeerd. Eens hebben we elkaar voor het eerst ontmoet toen een ijzingwekkende neerslachtigheid haar klauwen naar me had uitgestrekt. In het kleine halletje tussen de met mintgroen linoleum belegde verdiepingen had…

Hij werd mijn vriend en vandaag de dag ontmoeten we elkaar in het statige, feestelijke café van "De Nieuwe Koninklijke Harmonie" aan de Stationsstraat dat onlangs verbouwd is en waar kroonluchters de zaak opsieren.…

Ze zette de muziek zachter en zittend op haar kruk achter de bar sloeg ze hoofdstuk zeven van ‘Verbrokkeld juk’ open en las: Hoofdstuk VII - Het café Adriaan, ook wel Aad genoemd, was een graag geziene gast in café Kafka dat beter bekend stond onder de naam “het Slachthuis”, vanwege het grote aantal..........…

Een café roept. Eén blik is genoeg. Nemen plaats aan de bar en zien voor ons wel dertig prethaken, zoals Harrie Jekkers ze zou noemen. De muren volgehangen met schoolborden. Namen van bieren geschreven met krijt. Keurig gesorteerd naar land. Een waar mannenparadijs. Alhoewel, we kunnen natuurlijk maar een fractie van het aanbod tot ons nemen.…

Ergens in het wijde boerenland, Gemeenteweg 95 van de gemeente Dongen, staat een vriendelijk spijshuis, wiens ramen knipogen naar de Efteling van Kaatsheuvel en naar de bossen, vol landduinen, rondom Loon op Zand, daarbij vragen om binnen te komen. Zachte muziek uit allerlei landen klinkt zacht over de toog en de tafels. Klanken, drank en maaltijden…

Café olé, uiteraard!…

Het was druk bij Café-Restaurant "De Spaarbank" aan de Noordstraat, waar de lokalen herinneringen oproepen aan lang vergeten bestemmingen van dit gebouw. Vermoedelijk waren het op deze zaterdagmiddag allemaal studenten die waren komen opdagen. Ik wachtte twee lange uren op een vriend.…

Op een zonnige junidag dronk ik een warme chocomel op het onovertroffen terras van Café "Zomerlust"…

Twee collega’s vangen hem op en gedrieën vallen ze in een appeltaart die de café-baas alvast bereidwillig had neergezet. Geen probleem. De café-baas heeft nog veertig van die dingen in de vriezer liggen. En dan dat zweten van de heren. Je zult een stel van die gasten op visite hebben.…