Alle inzendingen over crematie

Daklozen gaan 's winters vaker naar een crematie dan in de overige jaargetijden.…

De uitnodigingen voor de crematie kwamen twee dagen vantevoren, de crematie was in Utrecht, ze brachten de docenten die zedie dag zouden hebben op de hoogte van de crematie en hoefden de colleges niet bij te wonen.…

Tja daar zit dus ook wat in en we lopen over naar de volgende episode, te weten: begraven of crematie en ik zeg, dat wordt dan een technisch gebeuren natuurlijk?…

Natuurlijk konden we erop wachten jawel: een eventuele crematie gaat je geld kosten, dat dit het geval is weten we al een poosje natuurlijk maar ja, gas is duur en dus, wordt een zetje in de oven ook duur!…

Een Oostenrijks lied weerklonk tijdens de crematie en het begeleidde zijn ontzielde lichaam naar de eeuwigheid.....…

Of het een traditionele kerkdienst gaat worden, of toch niet liever gaat naar een crematie, (wat trouwens de dag van vandaag, sterk in opmars is.…

De schulden van Ruud zijn afbetaald, net als de crematie e.d. Marjorie heeft haar geld terug plus rente en ik hou ook nog iets over, ik besluit tijdelijk te stoppen met werken, dat heb ik wel verdient na jaren geploeter. Er is eigenlijk verder niets dat me hier kan houden, even er tussen uit zal mij ook goed doen.…

De crematie volgde onstuitbaar, onafwendbaar en zij werden beweend en sommigen van hun "vrienden" aanschouwden het levenloze lichaam in de kist tot hun verbijstering dan wel tot hun verdriet. Ik heb hen nooit gekend......…

Ik speel, elke dag weer, een spelletje met de dood. Moet overlijdensadvertenties lezen, of ik wil of niet. Een laatste hommage aan de mensen die deze pagina in het dagblad bevolken, nog één keer aandacht voordat graf of urn hen opslokken. Ik moet gewoon hun namen lezen, namen geven namelijk al min of meer aan op welke leeftijd ze zijn gegaan. Geertruida…

Het lijkt wel of ze vandaag allemaal tegelijk naar beneden vallen. Les feuilles mortes. Tot gisteren was het zomer en dat terwijl het eind oktober is. De bomen nog volop in blad. Sommige groen,vele gekleurd. Afgelopen nacht was er opeens nachtvorst en in één keer liet het gebladerte los. Rudi Oosting slentert door knisperende bladerhopen. Geen regen…

Haar crematie was zoals ze de laatste jaren had geleefd: miserabel, triest, kleurloos, saai en armoedig. Eén ding is me duidelijk geworden: voor mij nooit een crematie maar een -liefst bonte- tocht naar het graf.…

Toen de meneer kwam om de crematie te regelen, besloten we jou je zelfgemaakte pakje van lichtbruine, glanzende zijde aan te trekken. Je rust voor altijd op de velden aan de Karel Boddenweg en je bent voor altijd mijn innig-geliefde moeder.…

De begrafenis moet worden geregeld, kleinkinderen zijn er ook bij en dan komt waar niemand aan dacht: de kinderen besluiten een crematie te regelen, de kleinkids zeggen, neen, Oma wilde begraven worden! Kijk, het staat op papier ook!…

De vrienden van de kerk verzorgden de crematie. De andere vrienden – ze waren er in groten getale - snapten er niets van. Zoveel ernst, zoveel ingetogenheid, zo weinig passie. Geen mooie verhalen uit een kleurrijk leven, geen kwinkslag, geen grap. Of het moest die van een engel zijn die soms ook een bengel was.…

Zijn dochter was uitzinnig van verdriet tijdens de crematie om het verlies van haar vader...…

Omdat een individuele crematie teveel kost leggen de mensen geld samen om een massa crematie uit te voeren. “Hoeveel vrouwen had je vader?” vroeg ik. “Negen. Ik ben de dochter van de jongste vrouw. Je weet dat ik nog maar 22 jaar oud ben.” zei Ayu. “Dan had hij toch veel geld om al die vrouwen te onderhouden!”…

Na een paar dagen kreeg ik vreemde post: een uitnodiging voor een crematie? Met jou in de hoofdrol? Ik belde je, opnemen deed je niet. Kribbig dacht ik – barst maar jij, we hebben nog een paar afspraken lopen, bel jij míj maar eens voor de verandering.…

we hebben haar de dag na het ongeluk gewassen en haar haren gewassen, we hebben haar opgemaakt en aangekleed toen de dag om afscheid te nemen, de crematie. nu neem ik nog iedere dag afscheid het is ook zo onbegrijpelijk!! zo ontzettend onbegrijpelijk!! de wereld gaat met veel herrie voorbij ik sta stil stil in het verleden.…

Dat mag waar zijn, maar het impliceert wel dat mogelijk schitterende gedachten met deze geesten in het graf zijn begraven of bij hun crematie verbrand. Zucht naar erkenning brengt een hoop ellende met zich mee. Daarom prijs ik mij gelukkig dat mijn behoefte zo klein is.…

Ook tijdens de crematie zijn we sterk. "Het is goed zo", zeggen we tegen elkaar als we het crematorium verlaten. In ons eigen veilige huis hebben we na alle hectiek eindelijk weer eens tijd voor de dagelijkse dingen. We luisteren het antwoordapparaat af. Enkel oude boodschappen.…

De roos vond ik het beste bij mijn rol in deze crematie passen. Mijn ongemak wordt tijdens één van Riens geliefde feestnummers die uit de boxen galmt bittere ironie, zelfs irritatie. Iedereen zit stokstijf voor zich uit te staren, blikken te vermijden. Jongens, wat is dit hier voor raar toneelspel?…

Ze konden niet met en niet zonder elkaar, zeggen ze dan, maar wat er bij mij dus helemaal niet in kan is: op de crematie van beide mannen werd zonder tranen natuurlijk gesproken over het feit dat het twee geweldige mannen waren, die altijd klaarstonden voor een ander, die alles over hadden voor: juist een ander, die zo geliefd waren en zo vreeslijk…

A.s. woensdag ga ik naar de crematie om afscheid te nemen van een van de weinige mensen die ik hier ken. Die ik een vriend kon noemen. Ik voel mij ook een beetje boos omdat ik het gevoel had, dat ik net een dag te laat was. Rust in vrede Jan…

Die gelegenheid was de crematie van mijn moeder. Wat ontbreekt is het telefoontje dat als ze nog leefde zou hebben plaats gevonden. 'Je moet gorgelen met zout water' 'En veel drinken!' 'Heb je al gestoomd?’ Ik mis het telefoontje. Maar hoe dan ook, we hebben onze quality time wel gehad dit weekend.…

Vandaag had ik een crematie. Tja dat hoort bij het leven. Het was balen, maar ik wil er gewoon nu even niet meer aan denken, omdat het niet zoveel pijn mag doen. Daarom mail ik jou nu maar even. Ik was een vreemde eend daar aangezien ik niemand kende. Ik kende de vrouw van de overledene en zijn zoon had ik eerder ontmoet.…

Misschien is het zo dat ik het moeilijk vind om naar de beelden van een hevig met zijn handen trillende Rob de Nijs te kijken omdat ik liever het beeld voor me houd van de zanger zoals ie er uit zag voor hij ziek was zoals sommige mensen op een crematie of een begrafenis geen laatste blik in de kist werpen omdat ze liever de herinnering aan die dierbare…

Ik besloot niet naar de crematie te gaan. Ik wilde mijn eigen manier om te rouwen hebben en dat niet delen met mensen die zich mijn familie noemden, maar verder nooit naar me hadden omgekeken. Ik wilde ook niet meer over mijn zieke jongste broer praten. Het was mijn verantwoordelijkheid niet.…

Toen hadden we na afloop van een crematie op verzoek van de weduwe, samen met driehonderd en vijftig anderen, ook een toost uitgebracht zowel op het leven op zich als op dat van degene die totaal onverwacht was overleden en een zeer geliefd man was geweest; een jeugdige vijftiger.…

De ambtenaar pakte alvast het schrift om de gegevens van de vrouw vast te leggen en haar de dildo mee te geven, toen ze vervolgde: “Na de crematie mocht ik zijn urn mee naar huis om hem op de schoorsteen te zetten, maar ik wilde hem dichterbij.”…

Er zou een feestelijke gebeurtenis; een optreden van een accordeonist en van een drummer plaatsvinden in een zaaltje van het Zorgcentrum, waarin mijn moeder de laatste tien jaar van haar leven heeft doorgebracht tot het tijdstip kwam van ziekte, dood, crematie en uitstrooiing van haar zilverwitte as op de velden aan de Karel Boddenweg.…