Alle inzendingen van V.Timber

Een kerstverhaal over oorlog en vrede, liefde en haat, macht, armoede en rijkdom. Voor gezellig bij het houtvuur of in een verwarmde legertent in Afghanistan. Ter bevordering van het genot en welzijn van alle mensen. Jeruzalem, 2016 "Zie jij iets?" vroeg Usbek aan Rica. "Nee, niets, ik dacht alleen dat ik een geluid hoorde." "Ik ook,…

"Wat lijkt het allemaal toch nutteloos als je erover nadenkt". Boe-geroep en applaus klonken door elkaar heen, in een overvolle zaal, helemaal gevuld met studenten die dachten een college privaatrecht te krijgen maar in plaats daarvan - tot hun teleurstelling - de voorman van een politieke partij voor zich kregen. "We leven in een tijd waarin…

Taalverloedering begint daar, wanneer taalgebruikers zich-bewust-niet interesseren voor verkeerd taalgebruik. "Je weet toch wat ik bedoel" is een veel gehoord excuus. Maar deze taalgebruikers snappen niet waar het om gaat. Deze afnemende interesse voor de eigen taal is niet alleen zichtbaar onder middelbare scholieren, kinderen die zich in de belangrijkste…

Er zijn schrijvers die zich in hun schrijven een beperking opleggen, zij het in poëzie of in proza, het geldt voor beide genres. Deze schrijvers beschrijven wat ze ergens van vinden, maar zeggen dan in het kort – te kort – wat het is dat hen dat gevoel van onbehagen bezorgt en zeuren en klagen dan dus verder over iets waarvan de lezer niet de essentie…

Ellen probeerde zo vriendelijk mogelijk te kijken, wat duidelijk met veel moeite gepaard ging. Ze kon haar ogen niet geloven, wat ze zag was een afzichtelijke man in een prachtig kostuum van een beroemd ontwerper.Maarten zag, hoe de man die zojuist de deur had geopend nadat ze twee keer hadden aangebeld, naar Ellen keek. Bijna net zo als hij altijd…

Er liep een zwarte kat langs het raam, op een geheimzinnige manier, alsof hij iemand aan het besluipen was, misschien dat hij een muis op het spoor was, of ergens een smakelijke kanarie had zien zitten. Achter het raam waar hij langs kwam werd die morgen iemand wakker in een roes van wodka en sigaretten. Het eerste wat hij deed, was het raam open zetten…

Het was Adriaan die hem vond, hij kwam langs om Sebastiaan op te halen, want die dag zouden ze met Joachim gaan eten bij een restaurant in de stad. Adriaan belde meteen de politie en ging daarna naar de plek waar hij met Joachim had afgesproken. Daarna vertelde hij Joachim wat er gebeurd was, die kon het nauwelijks geloven. Adriaan was er zelf ook nog…

Adriaan was zich nu actief gaan bezighouden met optredens bij festivals en was ook gaan meedoen met literaire wedsrtijden, waar hij soms wat won. Joachim hield zich nu wat meer afzijdig van het publieke optreden, hij vestigde zijn naam echter op een andere manier. Op internet was een website waar een groep studenten recensies van recent uitgekomen boeken…

Drie jaar later zaten ze alledrie in de vijfde klas van de middelbare school en hadden ze elk nummer van de schoolkrant met gedichten, korte verhaaltjes en artikelen overladen. In de vierde klas waren ze tot de redactie toegetreden, waar ze welliswaar met censuur werden gecnfronteerd, maar toch wel hun meningen en inzichten met de schoolkrant-lezer…

Toen Adriaan en Joachim in de tweede klas kwamen, had zich onder de leerlingen al de nodige groepsvorming voorgedaan. Groepen met alleen Turken en Marokkanen en soms een blanke meeloper; groepen bestaande uit meisjes en soms een verwijfde jongen en daarnaast waren er de “einzelgangers”, waar Joachim en Adriaan bij hoorden, die niet aan groepsvorming…

Wat ik niet voel is er ook niet, en ik heb mezelf jarenlang niet gevoeld. Schrijven is mijn eigen vorm van meditatie. Ik kan uren schrijven, maar het komt soms voor dat er achteraf geen woord op papier staat. Ik ben zelf de grootste veroorzaker van mijn pijn, omdat ik de pijn voel. Ik moet mijn pijn uitschakelen en vergeten dat ik dat ooit heb gevoeld…

I. De geboorte van de Ideeën. ‘Heb je het al gehoord?’ ‘wat?’ ‘Sebastiaan heeft zelfmoord gepleegd’. ‘Dat meen je niet, waarom, wanneer?’. Joachim keek Adriaan stomverbaasd aan. Ík kon het zelf ook niet geloven, maar het is echt waar’, antwoordde Adriaan. Joachim en Adriaan waren twee jongens van 19 jaar. Ze kenden elkaar letterlijk sinds hun geboorte…

Het was vrijdag, de laatste dag van de lesweek, iedereen kijkt naar die dag uit. Waarom? Omdat we dan les hebben van Prof. Dr. H. Pleij, de “godfather” van de Nederlandse historische letterkunde. En als wij les hebben van Dhr. Pleij willen we niet gestoord worden door een groep scholieren, uit alle delen van het land gekomen net als wij, die voorlichting…

Het was zondag geloof ik, helemaal alleen was ik, en dat geeft me altijd een speciaal gevoel, dan raak ik opeens beïnvloedbaar voor allerlei gevoelens die dan ineens op me af stormen en die ik op andere momenten niet zomaar zou voelen. Een soort van besef komt dan over mij, zo van "ik wil wel zo graag de beste Nederlandstalige dichter na Bilderdijk…

"Jemig, wat heb jij een groot hoofd", was een van de aanmerkingen die over me gemaakt werden toen ik in de 1e klas van het Amsterdams Lyceum terechtkwam. 1D was geen leuke klas, de voornaamste redenen ben ik gelukkig al vergeten, maar ik zal me veel dingen altijd blijven herinneren. Zoals die keer dat mijn klas de invalster van mevrouw C. wegjoeg…

Waar moet het heen met een samenleving waarin mensen die gebruk maken van hun recht op vrijheid van meningsuiting gestraft worden met de dood door iemand die het recht in eigen handen neemt. Vrijheid van meningsuiting is een van de draagstenen, een van de pijlers waarop onze democratie rust, en als die pijler weg is is er geen fundament meer voor een…

Een combinatie van stemgeluid, videoshow en muziektonen: Paul McCartney Rocks Arnhem! Na ruim een kwartier in de rij wachten naderen we eindelijk de ingang van het Gelredome, dat er lang niet zo imposant uitziet als de Arena. Tijdens het dringen om wie er als eerste door de dranghekken mag, voelen we ons als sardientjes in een blik, maar wij leven…