Alle inzendingen over dag-dagelijks

De dagen daarna zakte ik weg in slapeloze nachten, er was zelfs geen wachten ... Telkens hoor ik jouw zinnen weer in het fluisterende roepen, in die zachte schreeuw en voel ik terug hoe mijn lijf verstarde en mijn hart verhardde, toen de deur werd dichtgedaan...! Gegrepen uit het dag-dagelijkse leven.…

(tegen etenstijd) Hij: Zal ik wat te eten klaarmaken? Heb je honger? Zij: Ik hou niet van wat.. Hij: Hoe bedoel je? Zij: Ik hou niet van wát.. Hij: Íets dan? Zij: Heb ik nog nooit gehad.. Hij: Maar ik was niet van plan.. Zij: Alle eetlust vergaat me bij zo’n opmerking van jou.. Hij: Ik bood alleen maar aan om te gaan koken.. Zij: Ja, maar…

Wie nog gezond is en zich op zijn oude dag niet dagelijks wil zien sterven in zijn buren, kan maar beter een jongerenflat huren.…

De kunst der kunsten: in dagelijks gebeuren en ondernemen elke dag opnieuw vermaak en verrassingen vinden.…

1. Mail van Blendle. ‘Ha Trawant, Dirk is even op vakantie, vandaar dat ik je mail. Over de mogelijkheid om je Blendle leestegoed om te zetten in een flinke korting op Blendle Premium. Je hebt daar nog 48 uur de tijd voor.’ Groeten, Sharon. Eerst die Dirk, Who the F. is Dirk. Kuyt, Scheringa, van den Broek? Kennen wij elkaar? Kan het zijn…

Dag lieve papa, ik hou van je...…

Het zou zo maar kunnen zijn dat ik er morgen niet meer ben. Ben ik er toch maar even geweest. Dagmens ?…

Het verhaal van de dag vertelt zichzelf, van die wonden van een oude boomstronk die zich angstvallig vastgrijpt in moederaarde. Van de magie van pasgeboren ochtendlicht en van die eendags-vlieg die zo'n geluk had met het weer, maar diezelfde avond nog bejaarde. Gedachten nemen de loop; Er was eens een dag… die werd ingeschat op zijn waarde...…

Oh ja, een doodgewone dag, zo eentje die doodgewoon begint, doodgewoon verloopt en hopelijk ook doodgewoon eindigt!…

De dag van gisteren herinnert hij zich niet en dat hoeft ook niet voor hem. De dagelijks portie aandacht, positief of negatief, is de enige drijfveer om zijn dagen door te komen. Dit en zijn onlosmakelijke dosis drank die hij dagelijks tot zich neemt.…

Welgevallig liet ik de krakende donder zich over mij heen vallen, deze dag kan niemand van mij af nemen.…

Ooit breekt de dag aan dat u zich afvraagt waarom u mij niet beter heeft gelezen.…

Een dag niet geplukt is een dag niet gelukt, die kun je beter overslaan. Heb ik hier vaak gepropageerd, mezelf er niet aan gehouden, ik dacht 'die dag komt wel'. Niet dus, gisteren heb ik stoute schoenen aangetrokken en godnomdeju, ik heb nu dag en nacht, onverwacht, mijn hart huppelt zijdezacht. Gnoom heeft gelijk, ik ben een watje.…

Zoveel rottigheid en logisch gaan alle gesprekken de dag erna er nog steeds over. Een aantal mensen gesproken, gewoon, tijdens het boodschappen doen. De reacties liegen er niet om. Ook kwam Pim nog even mee, in de gesprekken, zijn dood was ook al een teken van, ja van wat eigenlijk?…

Ik heb om rust geroepen, dagen, inmiddels wekenlang dagelijks. En nu, nu is er een lege dag en nu verwoordt deze een gat, niet wetend hoe in te vullen. Alles wat ik, in de zogenoemde, ongekende rust wilde doen, lijkt nu geen optie meer.…

Wat doe je zoal op een gewone doordeweekse dag……

Wakker worden uit de tentakels van de slaaproes, en de toekomstige dag, de dag die nog voor je ligt, als in een voor de handliggende vanzelfsprekendheid aanvaarden. We doen niets anders, elke dag weer, slapen, en weer wakker worden!…

Wanneer ik de dag daarna weer nuchter wakker word, nog enigszins gevangen door een katerig gevoel, ben ik weer terug in mijn dagelijkse ervaringswereld. In de wereld waar die kleren van gisteren stinken en nat zijn. Waar ik niet kan snappen dat ik gisterenavond zo stom kon zijn om me niet uit te kleden. Nu is immers mijn bed ook helemaal klam.…

Brieven en kaartjes - contacten tussen mensen - dat verzorgt onze zo belangrijke Postbode door weer en wind dagelijks op zijn fiets. Het kaartje dat vreugde brengt, helaas ook de brief waar men niet zo blij mee is. Maar elke dag is hij daar weer de postbode.…

En dan begon hij de dag.…

Op een klein scheurtje na, maar wie kan het wat schelen drie dagen voor kerstmis…?…

Voor twee dagen eten kopen heeft geen zin, iets op internet bestellen wat je de volgende dag in huis hebt, is ook zo iets wat dan te langzaam gaat. En leven alsof je nog duizend jaar hebt is het ook niet. Hoe dan wel?…

En dan moet mijn dag nog beginnen, eerst maar even een beker koffie en een snede van de stol met spijs en roomboter. Mede mogelijk gemaakt door de Lidl, die aanbiedingen kon ik niet negeren. Heeft u trouwens in de gaten dat ik niet uitlijn ? Lak aan links en rechts, maar niet aan die mooie man voor wie deze kolom is.…

Ik begin de dag met water, neem een lekkere smoothie; gister klaargemaakt en een kop thee. Het regent behoorlijk buiten en ik twijfel of ik met de fiets of auto naar de kerk zal gaan. Het zit in mijn systeem dat het eigenlijk not done is om met de auto van die heel kleine stukjes af te leggen.…

Daarom heb ik besloten de jaren die achter mij liggen ook daadwerkelijk te laten liggen, ik ga voor de dag. En die vertelt mij telkens weer dat ik 'm mag beleven, elke keer weer, totdat ik dood wakker word. Dat vertel ik niet na.…

Donderdag 13 november was het de Dag van de Franse Taal maar frappant genoeg kon het mijn humeur niet bederven. Ik zie zo’n dag als een truc van het onderwijs om kinderen te stimuleren om toch svp voor de Franse taal te kiezen terwijl het een taal is die op haar retour is.…

Nieuws is zo nieuw als het volgende nieuws dat zich aandient.…

Dag.…

Pluk de dag, niemand mist de nacht bij ontij, de dageraad is vlakbij. Wrijf de slaap uit je ogen, elke dag weer.…

Gedurende twee lange jaren wierp ik dagelijks mijn blikken door het hoge raam op het desolate binnenplaatsje, gedurende twee jaar troostte mijn lieve collega, die ondanks alles niets begreep van mijn schemertoestand me dagelijks en toen ik de leeftijd van zesentwintig jaar bereikt had, zou ik mijn dienstverband vaarwel zeggen en Pedagogiek gaan studeren…