Max
Max was keurig.
Zijn keurigheid was het gevolg van alle handelingen die hij op een dag verrichtte en alle gedachten waardoor hij zich liet leiden. Die gedachten had hij met strengheid afgericht zodat ze hem ten dienst zouden staan bij het bereiken van voorspoed in zijn leven.
Bij het krieken van de dag gingen zijn ogen vanzelf open – als een vampier die gewekt wordt door het exacte moment dat de duisternis het diepste is – en stapte onmiddellijk uit zijn bed, zonder de weerzin om zijn behaaglijk nest te verlaten of de verleiding het spoor van een wonderlijke droom terug te volgen ook maar één blik waardig te gunnen.
Als door een onzichtbare hand gestuurd liep hij vijf ruime passen naar de wasbak en nam de lampetkan op om water te halen op het platje van de kleine altijd donkere binnenplaats, stevig vastgemetseld tussen de hoge muren van een Delfts rijtjeshuis. Hevige kou of hitte, de fysieke pijn van een ongelukkige botsing met een solide eikenhouten tafel, de hevige druk van een astmatische aanval, en het lichamelijk ongemak dat deze zaken met zich meebrachten, of ook wel de pijnlijkheid van een vernedering hem toegebracht door iemand die boven hem stond, hij had er gaandeweg een zekere bevrediging in gevonden om deze gevoelens en zintuigelijke speldeprikken te verdragen.
Het werden triomfen die hij vierde en het innerlijk genot dat hij eraan ontleende toonde zich in de stramheid van zijn houding – zijn lichaam zou rechtop blijven staan! – en een volkomen uitdrukkingsloosheid op zijn gezicht. Het was een truc die hij op jonge leeftijd ontdekt had en die hem enige verlossing bracht van het besef dat de natuur had verkozen van hem een zwak en ziekelijk mens te maken, uit de hemel neergeworpen in de schoot der middelmatige burgerij, overduidelijk tot minder in staat en van mindere kwaliteit dan de nobele heren en dames die hun verheven plek in de wereld met evenveel vanzelfsprekende rechtmatigheid schenen te ervaren als hij het feit dat hij daar niet bij hoorde.
Maar slecht had hij het niet getroffen. Het leger van mensen die onder hem stonden in rang was absoluut gesproken veel groter dan de klasse die zijn bewondering afdwong. Als het lot een beetje meezat was er voor hem genoeg reden om nooit te hoeven behoren tot het volk dat arbeid verrichte in plaats van een betrekking had of zelfs een functie bekleedde, en dat het verlangen naar waardigheid overduidelijk had opgegeven, zoals het in de openbaarheid zich liet gaan. Werklui die zich vertoonden in hun hemd, jonge kerels die schunnige praat uitten tegen jongedames, een huishoudster die zich niet hield aan het juiste gebruik van de lidwoorden, kantoormeisjes die met een ulevel in hun wang het woord tot de baas te richten.
Zulke dingen riepen zijn ergernis op, daar het allemaal niet nodig was, men hoefde het niet erger te maken dan het was. Het meest stonden hem de rooien tegen, lui die zich niet konden neerleggen bij de portie die hen ten deel gevallen was en de bestaande orde tegen wil en dank probeerden te ontkennen. Mensen die gehoorzaamheid niet kenden, nee niet wilden kennen, die zich verzetten tegen het verdienste van het offer om hun leven te volbrengen in overeenstemming met de kaarten door god geschud en getrokken op het moment van hun geboorte.
Was er niet voor elk mens genoeg ruimte om binnen de grenzen van het mogelijke te streven naar het hoogste haalbare? Voor hem was dat keurigheid in verschijning en onkreukbaarheid in wezen. Het was fijn om zijn plaats te kennen.
De bewegingen van het ochtendritueel werkte hij geduldig en met de grootste nauwgezetheid af, elk in de juiste volgorde, alle spullen vindend op de precieze plaats waar hij ze zelf had neergelegd en wanneer alles gereed was stond hij keurig gekleed en fris geschoren even voor de spiegel.
Niet uit ijdelheid, hij kon geen enkele schoonheid vinden in het magere, reeds kalende hoofd en de lange, geenszins atletische gestalte die daaronder stak en zocht hem ook niet meer, maar alleen om met één oogopslag te controleren of de mate van zijn keurigheid zijn eigen goedkeuring kon wegdragen.
En dan begon hij de dag.
wanadoo.nlGeplaatst in de categorie: algemeen
keurig
903
Geef je reactie op deze inzending: