Alle inzendingen over dieren dame eenzaamheid

De menselijke eenzaamheid kan ver gaan en afmetingen aannemen die de draagkracht haast overschrijden, maar de poedel met de lichtbruine, krullerige vacht en de kwetsbare pootjes die hem nauwelijks konden dragen en die rilden in de vrieskou van de late decemberavond was het meest kostbare bezit van mevrouw en ze had alles voor het dier over.…

Later, in het restaurant smaken de kalfskroketten niet en thuis wachten de eenzaamheid, de leegte en de doodsheid weer.....…

Haar leven was teruggebracht tot bijna niets meer: tot wanhoop, tot wachten; waar anderen baadden in de rijkdom en weelde van de vervulling van vele verlangens, waren er voor haar alleen nog het kamertje in het Zorgcentrum, de stoel bij het raam, de pijn van de reuma, de halfblinde ogen, de onzegbare eenzaamheid en het armzalige setje dat diende voor…

Later kwamen we nog te praten en telkens weer werd het verhaal van haar eenzaamheid verteld in andere, maar niet mis te verstane bewoordingen; het verhaal van een achttienjarige, schrijnende eenzaamheid die uitmondde in eenn isolement dat door de luttele uurtjes met mij nauwelijks doorbroken kon worden.…

En telkens als ik mevrouw bezocht zou Moriaantje daar zitten, als een trouwe, maar levenloze gezel, als een "kameraad" die hoe dan ook de scherpste kanten van de grondeloze eenzaamheid van mevrouw nooit af zou kunnen slijpen. En zo begonnen mijn wekelijkse bezoeken aan mevrouw Van Keulen.…

De prachtige dieren en het oogje van meneer de Uil, het is helemaal het einde vind hij. Later blijft hij de serie ook volgen. Nu is de Fabeltjeskrant weer op televisie en hij geniet er nog steeds van. Een dier springt er voor hem uit en dat is Bor de Wolf. Hij lijkt sprekend op mij, denkt Foppe steeds.…

Eenzaam bleef zij achter en kreeg een beetje eten en geen aandacht. Snikkend kwam zij van eenzaamheid de nacht niet door die eindeloos lang scheen. 'Ik ben nog zo jong, ik heb een moeder nodig' dacht zij steeds in haar hulpeloosheid.…

Het dier besmet de mens, de mens besmet het dier. Maar, voor het dier is een oplossing, jawel, de gaskamer! Jemig wat een onverschrokken zooi zeg! Nou weet ik ook niet wat er met de katten, poezen en honden is gebeurd, maar daar heb ik niks over een gaskamer gehoord.…

Iedereen noemde haar de Dame. Maar iedereen had angst voor haar. Geruchten gingen dat zelfs de ratten op de vlucht sloegen wanneer de hakken van haar naaldhak schoenen de grond onder haar met een klik klik klik mishandelden. Het was een uiterst gevaarlijke vrouw. Daar was iedereen het over eens. Stukje bij beetje nam de Dame de stad over.…

De postmoderne maatschappij met haar tot trend verheven vervreemding en afstand tussen haar leden loochent dit gevoel tot het uiterste, in alle toonaarden, maar mijn mede-passagiere verbrak plotseling deze conventie en het verdriet en de eenzaamheid braken uit haar los als lava uit een vulkaan waarvan men geen werking meer vermoedde.…

Tussen de jam en de soep, tussen de wasmiddelen en de chocoladerepen trof ik onlangs in de supermarkt twee kleurige dozen aan met daarop afbeeldingen van lieflijke dieren: een walrus en een ander beest; twee haakpakketten waarmee een dame, een tiener of een kind aan de slag zou kunnen gaan.…

We hebben de eenzaamheid van het Paasweekend samen gedeeld. De beesten vouwden de pootjes onder het lijf en likten ze. De psychiater heeft mijn vriendin het aanbod van euthanasie al gedaan.....…

Op een stille zondagmiddag, toen de eenzaamheid zoals gebruikelijk als een wurgslang om mijn nek lag en mij als een verlammend korset omhulde, als een benauwend luchtledige, was ze gekomen; een nog jonge dame, fors van postuur, en ze bracht een fraaie, zomerse roos mee in een merkwaardig wit vaasje, dat ik, als herinnering aan haar, nog steeds bewaar…

Zo houdt hij van zijn dieren! Dan spant hij de ezel voor een groene kar en dan is het afgelopen als hij gezegd heeft met ondertiteling voor de windruis dat hij weer gelukkig zal zijn als de ezel een goed plekje krijgt. Nou, ik vond het een prachtig portret van een eenzame man en zijn ezelliefde.…

Zo graag zou ik nog een dier huisvesten; een kat, een hond of een vogel.....…

Ik sprak zijn naam uit met kinderlijke ontroering, alsof ik voor het eerst zo'n wonderlijk, schitterend schepsel aanschouwde en ik bedacht hoe vader met dezelfde ontroering onze animale medeschepselen in de ogen heeft gekeken en hoe hij mij zozeer het gezelschap van zo'n Koninklijke Lorre had gegund in zijn onmacht om in eigen persoon de eenzaamheid…

De kleurige plaatjes van de dieren bewonder ik; van de vogels, de vissen, de reptielen, zo mooi uitgevoerd, zo uniek in hun gestalte. Zijn zij allen individuen zoals wij mensen, beantwoordend aan hun eigen "zijn", hun persoonlijkheid en de eisen die deze stelt?…

Ze had het dier eens gewonnen in een loterij op een rommelmarkt en het tot haar uitverkoren maar levenloze kameraad en metgezel verkozen. Eens had ik mevrouw voor het eerst ontmoet en ik had haar aangetroffen in de kamer in het verzorgingshuis waar de mensonterende eenzaamheid Gang und Gebe was.…

gegund: een thuis, voedsel, bescherming, ontferming en liefde en terwijl mijn tranen rijkelijk stroomden masseerde en streelde ik de lieve nek en de vacht van het ontheemde, verdoolde en thuisloze dier, waarmee ik een zielsverwantschap bespeurde omdat de eenzaamheid zozeer mijn metgezel is geworden....…

Het openluchtbad is aan de andere kant van de stad. Op de enige fiets die wij als gezin bezitten, rijd ik die middag naar de Badstraat; heerlijk zwemmen, mijn lust en mijn leven. De zomerschoolvakantie is eindeloos lang en warm. Toch is zwemmen voor mij, als onzeker pubertje, een twijfelachtig genoegen. Ik heb geen flitsend badkostuum, laat staan…

Een dame wenkte hem. ‘Als u wilt kan ik wel een beetje opschuiven.’ Ze leek wel een aardig mens. Keurig in een mantelpak en een batik shawl. Hij knikte dankbaar. Ze ging wat naar haar kant en hij liet zich kreunend neer. De dame brak wat stukjes brood af en wierp die in het water. Kwakend vlogen de eenden er op af.…

Door zijn aanwezigheid in haar overigens verwoeste en ongeveer tot stilstand gekomen leven werden niettemin de scherpste kanten van haar grondeloze eenzaamheid afgeslepen....…

Hoe het ook zij, na de nodige inlichtingen verstrekt te hebben, ben ik aangenomen om boodschappen te gaan doen voor eenzame ouderen na hun ziekenhuisopname (de eenzaamheid; de grootst denkbare kwelling en gruwel voor velen, woekert, woedt en floreert in de samenleving; het is de pest, de kwelling en de marteling van de moderne tijd.....)…

De eenzaamheid was als een luchtledige dat de keel dichtschroefde, als een woestijn waarvan zij de zandkorrels moest tellen Mevrouw vluchtte vaak de stad in om op een terrasje in de reuring en het gewoel nog iets te zoeken, al was dat een surrogaat-warmte en een schijnliefde die niet kon concurreren of in de schaduw kon staan van de echte waarachtigheid…

Dit dier wordt echter zelden gegeten, wat te wijten is aan de slechte verkrijgbaarheid.…

In Midas Dekkers geweldige ‘De Thigmofiel’ uit 2015 vallen ook tips te halen om jezelf geborgenheid en veiligheid en een prettig alleen-zijn te geven dat de eenzaamheid verlicht. Ieder mens en menig dier verlangt naar geborgenheid. Die kun je al ervaren in een heerlijke, luie, leunstoel, in je bed, onder een warme douche of op het toilet.…

Ik had nagedacht over God en m'n dame. Ik begreep iets van 't een, en beminde het ander. Ik droomde, en meende veel te weten, veel lief te hebben. Al liefhebbend en dromend liep ik 'n restaurant in, en daar heb ik groen-erwten met spek gegeten. Daarom ben ik boos op mezelf.…

Ik keek haar achterna en dacht bij mijzelf: dat is nog eens een vreemde Dame!…

Hij zag een dame naderen, ze was misschien net in de veertig en deftig gekleed. Ze droeg een lichtblauw mantelpakje en was vol slank, verder droeg ze een klein donker hoedje schuin op haar hoofd met een netje voor haar knappe gezicht. Dat zal ze wel niet zijn, dacht hij, maar tot zijn verbijstering kwam ze naar hem toe.…

ACHTER DE GERANIUMS. Een paar jaar geleden hadden de oudjes in de zomer een huisje gehuurd, die nog vrij was, ongeveer één kilometer van het strand, in de kop van Noord-Holland. Het was een lange rit vanuit Drenthe via de afsluitdijk, maar de volgepropte Daf, zo lek als een mandje, bracht ze op de plaats van bestemming. Mien had van alles meegenomen…