Alle inzendingen over geschiedenis buurt buurman

Dan verkleedde ¨Onzen Rich¨ zich als Sinterklaas in het kleine keukentje en voerde hij de scepter over ¨zijn" Zwarte Pieten Ondanks alles hield eenieder van ¨Ome Richard¨, van onze uitzonderlijke en bijzondere buurman…

Ik woon in een buurt. Van een stad weliswaar, maar alleen voor Nederlandse begrippen. Nergens op de wereld noemen ze een plaats met meer dan honderdduizend inwoners een stad. Het is een interessant feit om een andere keer op in te gaan. Nu heb ik iets anders te delen. Wanneer is een buurt eigenlijk een buurt? Dat vroeg ik me gisteren af.…

Op het kronkelende pad, dat onze woningen omzoomt en dat bezaaid is met herfstbladeren, ontmoette ik mijn overijverige grijsharige buurman, gekleed in donkerblauwe overall. Solidair en betrokken bij onze buurt en buurtbewoners harkte hij de bladeren van het pad.…

Als ik in de buurt van de buurman kom, bedenk dat ik maar beter zelf kan beginnen dan ben ik er ook snel van af. Ik groet hem en zeg: ‘Zo buurman, ook aan het sneeuwruimen? Anders wel mooi hè die witte wereld. En wie had dat nu nog verwacht?’ De man kijkt me somber aan. Het zweet staat op zijn voorhoofd.…

Buurman had het aardse voor de eeuwigheid ingewisseld en ik bevond me tussen een wanhopige vrouw en verdrietige kinderen. Ongezien glipte ik de deur uit. Blij dat ik langs was gegaan. 'Ik ben zo bang om op dat moment alleen te zijn,' had ze die middag gezegd.…

Ik laat mijn hark vallen en help mijn buurman in het zadel. Buurman dankt mij, zwetend gelijk een otter en rijdt weg. ‘Succes straks met afstappen, buurman!‘, roep ik hem hulpvaardig na. Een lichte rilling schiet door buurman heen en even slingert hij van rechts naar links……

Ik vraag het morgen wel aan de buurman!”…

Buurman Herman is stervende, de klok tikt minuten weg die er niet meer toe doen. Zinloos vraagt hij zich af waarom hij het toch altijd goed gedaan heeft. Een man in tranen en een viervoeter die er helemaal niets van begreep. Buurman Herman, een kleine tragedie.…

Onder een andere naam heb ik hier gewag gemaakt van mijn buurman Herman, ook bekend onder de noemer boze buurman. Hij is nooit meer boos, gleed zojuist doodstil de lijkwagen in, dag buurman Herman.…

Weg uit die gruwelijke buurt. Die buurt die een deuk in mijn geweten sloeg.…

Gisteren vertelde ik dat ik daar geen zin in had. Vandaag flik je het mij toch. Ik dacht even dat we weer goeden vrienden konden zijn. Hoe kom ik elke keer toch zo dom. Elke keer stoot ik mijn neus weer aan dezelfde steen. Want jij wint met alles in woorden vooral in eigenwijs zijn. Dat is gewoon niet leuk meer. Het lijkt of ik praat tegen dovemans…

Mijn buurman zijn straatje is altijd schoon.…

Veel succes buurman! Je heb recht op iemand die meer in je ziet dan alleen een broer.…

Het is de vader van mijn buurman. Hij woonde een tijdje in bij zijn zoon toen hij wat slechter ter been werd. Een buitengewoon aimabel man. Heel anders als zijn zoon die de gewoonte heeft altijd alles in het seksuele te trekken. Zo heeft hij geen kopieerapparaat maar een “copuleerapparaat”.…

Mijn prettig gestoorde minder toerekeningsvatbare aardige excentrieke overleden buurman, met chronisch pathologisch verlies van verscheidene liefdes, had op z'n begrafenis een muziekwens: Napoleon XIV: 'They're coming to take me away'…

Uiteindelijk waren ze tenminste in de buurt verzeild geraakt. Enfin, met een goed geloof en een kurken ziel dreef men de zee over, maar iets met argusogen bekijken, kon geen kwaad. Dit was dus eens maar nooit meer. Met spijt als haren op haar hoofd had ze inwendig alle duivels uit de hel gevloekt.…

Als we over honderd jaar terugkijken op de geschiedenis van de mens, dan zullen we hoofdschuddend niet begrijpen hoe we de vorige eeuw en deze eeuw met onszelf, met elkaar, met onze omgeving en met onze medebewoners van deze planeet zijn omgegaan, en we zullen onszelf diep schamen dat het zo lang geduurd heeft voordat we eindelijk onze hersencellen…

De enige echte vriend, die ik hier bezit is mijn buurman. Het is wel mijn enige vriend die ik heb gekregen in de afgelopen 7 jaar. Natuurlijk ook mijn buurvrouw, maar die heeft nog een man en heel gezin. Als mijn buurman weg is, kan ik niemand in de buurt opnoemen om even bij langs te gaan.…

De enige echte vriend, die ik hier bezit, is mijn buurman. Het is wel mijn enige vriend die ik heb gekregen in de afgelopen 7 jaar. Natuurlijk ook mijn buurvrouw, maar die heeft nog een man en een heel gezin. Als mijn buurman weg is, kan ik niemand in de buurt opnoemen om even bij langs te gaan.…

Het was stil op straat en de hele buurt leek te zijn uitgestorven. Hun achtjarig zoontje Peter kwam hijgend naar boven. ,,Pa, Jantje ze vader vraag of je effe beneje kom’’.…

Op de terugweg zei hij: ‘Hoe is het mogelijk geen boom in de buurt en voor ik op de lange latten sta, heb ik mijn been al gebroken.’ ‘Het is wat buurman, domme pech. Maar bedenk maar zo, je bespaart veel geld, wat in deze dure tijden geen kwaad kan. En trouwens je vrouw zal er ook niet echt ongelukkig mee zijn.…

Ik voelde mij langzamerhand eenzaam in mijn eigen buurt worden en besloot ook te verhuizen. Ook de markt in de buurt veranderde, want veel buitenlandse verkopers waren gekomen met goedkope kleding. Op het laatst zag je veel vrouwen met hoofddoekjes op langs de marktkramen lopen, wel een fleurig gezicht, vooral als de zon uitbundig scheen.…

Marc Jansen schreef een boek over de geschiedenis van Oekraïne. Of, zoals de titel luidt: een geschiedenis van Oekraïne, want Rusland heeft een andere geschiedenis van Oekraïne. Wat het boek duidelijk maakt, dat Oekraïne als geheel eigenlijk geen geschiedenis heeft.…

‘Hé buurman,’ riep de buurman, toen ik bij hem langs liep, ‘zou jij volgende week, zo af en toe, even een rondje met m’n hondje kunnen lopen. Of beter gezegd, mag mijn hondje met jou mee de buurt en of het bos en park door?’…

De progressieve K-buurt weet dondersgoed (of ze zijn echt niet intelligent genoeg), dat het hen niets aangaat of ik tegen mijn moeder in de rechtbank zat. Ze kunnen weten dat onze buurman mijn vertrouwen ernstig heeft geschaad als ze verstandig nadenken. Ze hebben een geheim van mij waarin ik hen geen deelgenoot gemaakt heb.…

Het is een stille buurt en deze heeft helemaal niets bijzonders; ze heeft nauwelijks een uitstraling, is eerder sfeerloos te noemen, maar in een van haar armzalige huisjes kende ik een zeldzame vriendschap die haar aroma verspreidde over de buurt waardoor een gouden licht werd verleend aan het gewone en nietige; waardoor het opgeheven werd naar een…

Op weg naar het toilet, om ze daar doorheen te spoelen, zie ik door het raam buurman Bolknak staan. Hij ziet mij niet. Hij laat zijn hond uit. En zijn hond deponeert het diner van gisteravond op mijn stoep. Buurman Bolknak moedigt hem glimlachend aan. Daarna lopen ze weer door. Hond opgelucht, buurman breed grijnzend.…

Ter beëindiging van het gesprek zei ze: “Als je in de buurt komt, kom gerust maar eens langs een kopje thee of koffie drinken”. Je proefde de eenzaamheid achter die opmerking – ze is inmiddels al jaren weduwe en dik over de tachtig. Ik beloofde haar een keer langs te komen.…

Maar vooral aan mijn buurman die al die weken vrijwillig voor mij klaar hebt gestaan.…

De zware, groene toegangsdeur tot het appartementencomplex waarin ik al vijfentwintig jaar woon met de diagonale "strips" die de dubbele glasplaten inklemmen, heb ik nooit verafschuwd, maar ongeveer als een kunstwerk beschouwd, dat sfeer schept en het oog prettig aandoet, zoals ook de eigenlijke matglazen toegangsdeuren tot de appartementen met hun…