Alle inzendingen over lichaam instituut behandeling

Het Verbeeten Instituut is ongetwijfeld vernoemd naar een arts die zijn sporen heeft verdiend op het gebied van de oncologie en radiologie. In de hal bevindt zich een "lichtkunstwerk" dat mogelijk verbeeldt hoe fragiele, kwetsbare en vergankelijke lichamen hier doorstraald worden door de weldadige en genezende zegeningen van de radiologie.…

In de vroege morgen, toen de indigoblauwe hemel nog als een beschermende deken over de wereld lag en toen een zoele wind mijn lichaam beroerde, ben ik weer op weg gegaan naar de Umberstraat. Daar strekt de lange gevel van het gebouw van de artsenpraktijk zich uit.…

Een regiotaxi nadert een massief vierkant gebouw in het zuiden van onze stad, een soort "alternatief kantoorpand' dat echter "bemenst" wordt door tandartsen en hun assistentes, die, gekleed in witte beroepskledij, opgewekt door de gangen van het pand huppelen. Wanneer ik uitstap is de chauffeur galant en noemt hij mij vol eerbied "mevrouw",…

Het was een kaal, klinisch en leeg lokaal waarin ik was gearriveerd in de vroege morgen maar wel moet gezegd worden dat fraaie, bordeauxrode designlampen neerhingen vanaf het plafond boven een langwerpige, massieve houten tafel. De taxi had mij hier gebracht en de chauffeur had mij nog sterkte gewenst bij mijn tandartsbezoek. Later, op de eerste verdieping…

Hij keek me aan, knikte peinzend en zei terwijl hij de zusterspost verliet: 'Je hebt gelijk, we zullen de behandeling maar staken.'…

Hopelijk zal de rechter Volkert van der Graafs verzoek om psychologische behandeling niet te hoeven ondergaan toewijzen omdat een psychologische behandeling gericht moet zijn op een verandering die de patiënt zelf nastreeft. Daar is nu kennelijk geen sprake van.…

Na afloop van de behandeling bevinden zich rechtsachter in mijn mond twee solide kronen en ik mag de straat die uitmondt in het villapark weer ingaan en mijn terugweg huiswaarts weer aanvaarden.…

Een aantal weken later volgde het kennismakingsgesprek met een psychiater van het instituut in Amsterdam. Er was weer de chaos die hij herkende van vroeger, toen hij ook bij de geestelijke gezondheidszorg had aangeklopt. De vier jaar oudere Berend was meegekomen als goede vriend van Bjarne.…

Spoedig wandel ik daartoe op een mooie augustusmorgen waarop de koelte mijn lichaam streelt, langs de rozentuinen van het sfeervolle Theresiaplein waar de huizen in carré-vorm de oude kerk omringen, die ik al in mijn jeugd bezocht en die het plein domineert met haar gestalte.…

Zijn plompe en wanstaltige, omvangrijke lichaam was gehuld in een mallotige pantalon met bretels. De handgrote tumor had postgevat in zijn lichaam. De chirurg had nog zijn excuses gemaakt dat deze niet eerder was opgemerkt; magere excuses die geen hout sneden en ongelooflijk ontoereikend waren; een brevet van onvoorstelbaar onvermogen.…

Was ik weer aangewezen op een forse lading Prednison die de bacteriën eindelijk uit mijn lichaam zou verdrijven zoals een vogelverschrikker de vogels uit de boomgaard? Thuisgekomen koesterde ik mij tussen de zachte, witte lakens en verwelkomde ik mijn ziekte om toe te kunnen geven aan zelfliefde en luiheid.…

Het ziekenhuis bevindt zich op loopafstand van mijn woning te van geheel andersoortige voorzieningen, zoals daar zijn een tankstation, een supermarkt en een restaurant. Via een feeëriek overschaduwd pad bereik ik de gebouwen die hoop op de gevel in trotse zwarte letters de naam ETZ Twee Steden dragen. De brede, lichtgroene lambriseringen in de…

Het valt nauwelijks te ontkennen dat Kapsalon "PureLou" gesitueerd is aan de Schouwburgring. In een ruimte die men als een zaal zou kunnen kenschetsen, staan hier de zwarte leren fauteuils voor de spiegels die een hele wand beslaan. In de tuin achter het pand ligt een grijs stenen Boeddhabeeld dat uiteraard de functie of de doelstelling niet heeft…

Tegenover mij een in het zwart geklede, bevallige jongeman; het lichaam als opgerold op het bed, in diepe slaap; de lieflijke oogleden met de tedere wimpers over de ogen gezakt en om voor mij geheimzinnige redenen gekoppeld aan een infuus.…

De weg naar het Twee Steden Ziekenhuis is vandaag opgebroken. Gehelmde heren met tractors en voertuigen versperren de weg. Toch bereik ik de hoofdingang en na het obligate wassen van de handen de afdeling dagbehandeling. De eveneens obligate computer bevat alle gegevens en toont zelfs mijn kleine portret in de linkerbovenhoek. Uit wat ik nu maar zal…

Ik strompelde met pijnlijke voeten langs het aloude en mij zo bekende parcours; langs de gevels en bereikte de nu "leeggeplunderde" en verlaten hal van het ziekenhuis. Schimmige, witgejaste figuren spoedden zich voort over de gangen en ik was genood in het lokaal waar de vernuftige en zo ingenieuze apparatuur staat opgesteld: de computer en de andere…

Na de operatie trad de arts in de "verkoeverkamer" aan mijn bed en hij verklaarde mij dat kleine, hopelijk onschuldige gezwelletjes, kleine poliepjes zich gehecht hebben aan de wand van het orgaan dat een kind had kunnen dragen; door de "gang" die een baby had kunnen doen passeren zijn de instrumenten op mijn lichaam toegelaten...…

De verpakking van mijn ziel, met zorg door de Allerhoogste uitgekozen. Naar Zijn beeld geschapen, bedoeld voor de roeping die me is gegeven. De presentatie van mijn zijn. Een afdruk van een indruk, door iemand gemaakt. Positief of negatief, het is maar net hoe je iemand raakt. Hetgeen wat me doet zijn tot hoe ik word gezien, hoe dan ook. Gehoord…

Ik realiseerde me dat als IK er weer in zou gaan, Ik het was die mijn lichaam persoonlijk maakte door het te gaan bewonen. Het lichaam zonder mij erin was niets, gewoon een lichaam zoals alle andere. Mijn aanwezigheid erin maakte het dat IK het werd.…

Maar die ene uitspraak — Je bent niet je lichaam — die bleef plakken. Het idee dat ik niet m’n lichaam ben intrigeerde mij en dat doet het nog steeds. Ik denk omdat het haaks staat op hoe de mens, en ik dus ook, normaal gesproken in het dagelijks leven staat. Want eigenlijk zijn wij mensen best veel bezig met ons lichaam.…

Een eigenzinnige, zwart-witte kat sloop rond in de ruimte, beklom de stoelen en vleide even later haar lenige lichaam languit tegen de muur, de pootjes met ingetrokken nagels vóór zich uitgestrekt.…

Al mijn moed bij elkaar rapend begin ik mijn lichaam puntsgewijs te beoordelen. Tja, die oren. Echt blij ben ik er nooit mee geweest. Flaporen, één van mijn zwakke plekken. Alhoewel: Ik heb er veel prachtige dingen mee gehoord. De intieme woordjes die manlief me influistert, de eerste huiltjes van mijn kinderen,hun lachjes en kromme zinnetjes.…

Het instituut zal wel erg succesvol zijn. Ik zelf zou er tenminste zelf zo snel mogelijk vanaf willen als mijn zijdelingse opmerkingen straal genegeerd zouden worden.…

Zijn de bestaande, historische patronen en instituten te overheersend en dicterend geworden over het individu dat is afgestemd op de nieuwe tijd, te rigide en zelfverwaand om verandering toe te laten? We zien het aan de isolerende behandeling van klokkenluiders, whistleblowers, in alle geledingen van de maatschappelijke organisaties.…

Wie een ander niet met zijn dode lichaam wil opzadelen, die wandele als Henoch met God.…

Ook deze mens heeft recht op een humane behandeling. We leven hier in een fatsoenlijk land.…

In vroeger dagen legde ik twee keer per jaar de weg af door de straten van de chique wijk naar zijn koele, klinische wachtkamer en behandelkamer waar het portret van zijn gezinnetje de wand sierde. Zijn naam is Jeroen en de tedere, lieflijke haartjes op zijn "apenarmen" mocht ik al eerder observeren..... Hij moest door haar plotselinge dood afscheid…

Wie zich van de omgeving in Tilburg Zuid een aangename voorstelling maakt, zit ernaast. Merkwaardigerwijs zijn er twee huisnummers 22, een op het Transvaalplein en een verderop in de Oerlesestraat en ongelukkigerwijs belde ik aanvankelijk aan op het verkeerde adres alwaar een jongeman, kennelijk student, de deur voor mij opende. Hoe het ook zij,…

Als er één gezin in aanmerking komt voor de behandeling met ´Familie-opstellingen’ dan lijkt het de familie Moszkowicz wel.…

De fatale ziekte heeft postgevat in mijn lichaam. Buiten is de lente ingetreden en een koor van opgewekte vogels zal mij begroeten als ik buiten kom…