Bij de tandarts
Het was een kaal, klinisch en leeg lokaal waarin ik was gearriveerd in de vroege morgen maar wel moet gezegd worden dat fraaie, bordeauxrode designlampen neerhingen vanaf het plafond boven een langwerpige, massieve houten tafel. De taxi had mij hier gebracht en de chauffeur had mij nog sterkte gewenst bij mijn tandartsbezoek. Later, op de eerste verdieping, keek ik uit op een kunstwerk (waarschijnlijk moderne kunst) dat mogelijk dient om de angsten en spanningen van de patiënten enigszins te kalmeren. Al spoedig kwam een lieftallige jongedame mij halen. Ik moest mij uitstrekken op de "chaise-longue" en meneer de tandarts liet zijn apparatuur los op mijn fragiele, wankele voortanden. Het was een koud, klein kunstje maar ik kan nu mijn glimlach weer tonen aan de goegemeente en vanzelfsprekend hoop ik dat mijn toekomst me nog veel aanleiding zal geven te (glim-)lachen.....
27 september 2021
Geplaatst in de categorie: lichaam