Alle inzendingen over minnares

Maar vergeet niet dat ik meer dan genoeg gestraft ben voor mijn onzuivere daden, dat Magere Hein al lelijke striemen maakte op mijn door sperma kleverig geworden onderlichaam. De schaarse beelden die ik van jou heb opgevangen en ingezogen als een heilzaam elixer, waren zeker al teveel om mij gierend gek van geilheid te maken. Dat ik waarschijnlijk een…

Met hier en daar wat naakte vrouwen, romantisch gefotografeerd. Daar droomde ik dan bij weg. Er was ook een bibliotheek op de tweede verdieping en die bestond voornamelijk uit Nederlandse en buitenlandse literatuur. De boeken stonden allemaal in oude, verlaten slaapcellen uit de beginperiode van het klooster. In een van die cellen stonden fotoboeken…

Achteraf kan ik zeggen dat het kloosterleven absoluut onnatuurlijk en dus onmenselijk is, een laaghartige uitvinding van een Wrede God. Ik had dus al wat rode wijn achter mijn kiezen en enkele blikjes gerstenat, het tolde al aardig in mijn geblindeerde bovenkamers. Ik had een klein zakmes en daarmee dreigde ik mijn pols door te snijden, maar dit heb…

Heb je ooit Baudelaire gelezen, opgesnoven als cocaïne, naakt in een bad vol koningscobra's? Ben je ooit in staat geweest om in de huid van een man te kruipen, zoals ik in de huid van een vrouw? Ben je ooit knettergek geworden van geilheid en onvermogen? Nou, ik wel, als een bronstig hert draaf ik door het hertenkamp, mijn gewei kapot beukend tegen…

Ik ben ben beschuldigd van loepzuivere ketterij en afschuwwekkende hekserij, maar, oerdomme, kortzichtige, afgestompte, veroordelende, geïndoctrineerde, preutse, schijnheilige, onbewust psychotische, zwaar depressieve, impulsief agressieve, oogklepdenkende, seks-onderdrukkende, God-afvallige, braaf-angstige, doorleefdloze, zielsjonge, aardsgebonden,…

De moeder in de vrouw is sterker dan de minnares in haar.…

De deur ging open. Een vrouw springt dartelend op de stoep en draait zich om. Twee handen komen uit de deuropening. De twee handen nemen haar hoofd beet en de handen trekken het schijnbaar terug naar binnen. Een man geeft een vluchtige kus op het voorhoofd van de vrouw. Snel, flitsend, nooit gebeurd. Ze liep gauw de straat verder in. Ze veegt de uitgelopen…

Opgedragen aan een rare seksueel-gefrustreerde discipel van Jezus, die van 1984 tot 1986 in mij ronddoolde. "Omdat de pijn ondraaglijk is wanneer de liefde in je zwijgt." Anna Achmatova. Lieve onbekende, ik schrijf je deze brief vanuit mijn kloostercel, in de eenzame tijden na de completen, uit het land van de eeuwige raadselen. Ik had…

Ik had o.a. Eliphas Levi, Arthur Rimbaud, Jacob Slavenburg en Kouwenhoven nog niet volop gelezen, dacht ten onrechte dat het eindstation bereikt was, maar dat wist ik toen nog niet. Let eens op dit liefdesgedicht, dat toch meer een afscheidsgedicht genoemd kan worden: Droomprinses. Groter dan de grootste oceaan der liefde trek jij mij aan, maar…

De kut die open staat, de kut die druipt van het vocht, de bereidwillige kut die naar de stijve pik van Vincent verlangt! Wat is mijn uitvoerige brief anders, dan woorden die aangeven hoezeer ik naar jouw kut verlang, een omslachtige paringsdans, een intellectuele koketterie, een regelrechte blamage, een wel heel trage versierpoging. Ach, zover…

Ik maak altijd kennis voor ik met een minnares actie onderneem. Vreemdgaan is mij dus vreemd.…

Zowel de moeders als de beweeglijke dochters werden door nauwlettend gevolgd. Voor hen was ik een dronken monnik, die hen geil zat aan te staren en misschien droomden ze wel van het stijve pikkie onder mijn schijnheilige outfit. In ieder geval droomde ik wel van de achtergebleven schoolmeisjes en dat we samen naakt door de gangen renden. Nee, die…

Meestal was ik te vinden bij de afdelingen 'Filosofie' en 'Parapsychologie'. Natuurlijk grasduinde ik ook in de afdeling 'Theologie', laat daar geen twijfel over bestaan, ik zocht God op allerlei manieren, maar God laat zich niet afdwingen en dat tergde me, maar ik droeg het als een groot vorst. Er was een code onder de gemeenschap, was iemand…

Ik heb niets meer over, ik ben leeg als een kwal op het droge, als een vurige minnaar zonder minnares, zonder jou. Ik liep dus naar buiten, de kerstkonijnen achter mij latend, het was pikdonker, maar ik had een radio in mijn rechterhand, ik hoefde niet bang te zijn, maar ik was het wel, doodsbang.…

In die hut verzon ik mijn eigen liedjes en een oude stofzuigerslang deed dienst als microfoon. Mijn vader kwam nog eens vast te zitten in het prikkeldraad. Een kleine overwinning. Vermoedelijk is mijn besluit tot algehele terugtrekking terug te voeren tot mijn babytijd. Ik ben al heel vroeg getraumatiseerd. Ik ben op geen enkele wijze gevoed door…

(voor Hafid Bouazza) Heb in godsnaam medelijden met deze veelbelezen, erudiete auteur en estheticus, die zichzelf moeizaam maar danig effectief bevrijd via de goddelijke drank absint (Paul Verlain, Vincent van Gogh, Arthur Rimbaud, hij sluit zichzelf aan...) en die een betoverende vrouw…

Zij verliet het podium na haar ontmoeting met mij en was tot de dood ons scheidde mijn minnares, secretaresse en reisgenote; van Bretonse actrice tot mijn meesteres.…

Als een onhandige eend, naar de speelse miljonairsattraktie van het koele water. Al die kaarsen waren net stijve pikken en ik had het liefste zo'n vette waskaars zacht op en neer in jouw venusgrot laten glijden. Er was een kamer, daar was het zo heet, dat het 'de couveuse' werd genoemd, een benaming die zeer terecht was, wel, je voorvoelt mijn…

Ik ben gewoon een bronstig hert met een loodzwaar gewei en ik kan zelfs de liefde bedrijven met echte herten, net als met die koeien rondom de kaarsenfabriek. Ik ben niet primitief, noch progressief. Ik dwaal nog steeds door de donkere, ijskoude kloostergangen op zoek naar een teder gebaar van jouw uitgetreden geest. Ik doe niet aan voodoo of astraal…

Ik bezit twee zwart-wit-foto's, waar jij opstaat. Je glimlach is mij dierbaarder, dan de glimlach van de heilige Maagd. Ik voerde een toneelstuk op, samen met twee medebroeders en om een of andere reden mocht jij dat ook aanschouwen. Ik schat onze afstand op twee meter, twee pijnlijke meters. Wat had ik graag tussen je benen gedoken, precies op…

En die zak patat had ook nog het lef om mij despotisch in het gareel te houden. Met recht kan ik stellen dat ik slachtoffer ben van een nazi-regime. 'Vrouwen', zei hij, 'zien er allemaal hetzelfde uit.' 'Wat een droogkloot!', dacht ik toen, maar ik wist op dat moment nog niet dat er voor mij op dat gebied geen ene moer van hem te leren viel.…

'Weer anderen zult gij meer liefhebben dan uw eigen ziel' staat er geschreven in Gods Woord, een waar woord, maar wat zuster X betreft, mijn lieve minnares, heb ik mij grotesk vergist. Het verraad is overal en wellicht het meeste op de plaatsen waar je dit het minste verwacht.…

Een van mijn grijze broeders kende vele verzen van hem uit het hoofd, die reciteerde hij dan aan mij, in de hoogste kamer van het klooster. Een geweldige kerel en dol op klassieke muziek, wat hij daar in zijn eentje beluisterde, nogal luid, want hij was wat doof. Iedere week was er een avond met het beluisteren van een klassieke elpee, dat gebeurde…

De vlinders begonnen te fluoresceren, de meest bizarre kleuren sprongen op mijn netvlies. 'Vlinders zijn eigenlijk net opengevouwde vagina's!', dacht ik. Het enige licht dat er voor mij te zien viel, was allereerst de overlooplamp van mijn doelwit, de gekoesterde pachtboerderij, alwaar mijn exotische prinses op weg was om naar haar bedje te gaan…

Tijdens mijn intrede had de moeder van deze abt gezegd, dat ik zo op haar zoon leek, een gegeven dat mij destijds toen ik zo suïcidaal was danig verwarde. Maar het was anders natuurlijk, ik projecteerde mijn angst voor de dood, die zich merkwaardig genoeg had vastgebeten in een verlangen naar de dood. Ik zag overal spoken, achter iedere deur en in…

Nu rest mij slechts een waardig afscheid te nemen, zoals ik een waardig afscheid zocht te nemen van mijn benedictijnse kloostertijd. Ik wist dat ik de strijd verloren had, maar zoals één van mijn broeders zei, zo is het nog steeds: 'Christus zal mij niet verlaten!'. Innerlijk huilde ik aan een stuk door, want ik tilde heel zwaar aan deze bikkelharde…

(voor Marie Laurencin (1883 - 1956)) Je bent geboren op 31 oktober 1883 in Parijs. Jouw moeder was Pauline-Mélanie Laurencin (1861 - 1913) en jouw vader was Stanislas Toulet (1839 - 1905). Jij bent opgegroeid bij jouw moeder, die jou in 1901 naar Sèvres stuurde, waar jij porcelein beschilderde en tekenles kreeg. Pas na het overlijden van jouw moeder…

Je schreef in één jaar 150 brieven naar Camillo en je was zijn minnares. Na het overlijden van koning Carlo Felice droeg je tijdens een bijeenkomst een felgekleurde jurk, wat een schandaal veroorzaakte, omdat je daarmee in de rouwtijd je minachting voor de monarchie uitte. Hierdoor werd jij en je familie tegengewerkt door de overheid.…

Je was aanvankelijk terughoudend om de minnares van Napoleon te zijn, maar je werd door zuiver patriottische redenen overtuigd. Deze affaire werd in het begin geheim gehouden, maar in de hogere kringen van Warschau was het volop bekend.…

Je had hem vier jaar eerder ontmoet en zijn minnares Charlotte Kinceler werd ook jouw minnares. Henry en jij hadden zonder het van elkaar te weten een affaire met dezelfde vrouw, Georgie Raoul-Urquhart. Eenmaal bekend begonnen jullie een trio-relatie. Henry spendeerde al zijn geld aan maîtresses en gokken.…