Alle inzendingen over natuur emoties schoonheid

...Franse geranium te bewonderen die daar haar schoonheid ten toon spreidt. Ik zou die willen uitkiezen en "adopteren" en haar een ereplaats willen verschaffen in mijn stille woning van oude dame als was zij mij gezonden door een onbekende Godheid om mijn leed te verlichten en te verzachten en...

...heeft van de menselijke hand. Met je rugzak op ga je weer op pad. Je laat je leiden naar een nog niet ontdekt gebied, waar Moeder Natuur je kan omarmen en je in zich op kan nemen. Op zoek naar de zoete droom van rust, in de armen van de liefde van je leven.

...dit over. Voetbal. Het gaat dan niet zozeer over schoonheid van het voetbal, maar over de emotie. Vandaar dat de voetbalhelden moeten schreeuwen. Ze moeten de longen uit hun lijf schreeuwen als ze een doelpunt hebben gemaakt, want voorwaar: een doelpunt: een hoger doel is er niet. Even ben je niet...

...het groen van een zomer die voorbij is. Langs het zanderige, landelijke pad waarover onze tocht voert, ontwaren we blauwzwarte bessen, als zacht glanzende parels, bestemd voor een natuurlijk collier en een meesterschilder heeft de vliegenzwammen fel rood gekleurd met onovertroffen hand..... Een...

...de illusie oproepen dat in het zo wrede en onheilspellende universum om ons heen nog enige schoonheid, gratie en elegantie te vinden is

Ze klom de trappen op naar mijn appartement met een gigantische bos bloemen in de hand: bloemen in bonte kleuren, in wonderlijke gedaanten waarvan ik de namen niet ken en die hier nu staan te pronken in een doorzichtige glazen vaas. Het boeket, voor mijn achtenzestigste verjaardag, leek de...

...kaken in de zonbeschenen grasgroene weide om nooit meer aan hun dagtaak te beginnen Honderdvoudig toont zich de Natuur in haar bonte verscheidenheid en weidsheid, altijd uniek, nooit hetzelfde.

Het licht, bijna al het uitbundige en overdadige licht van de nieuwe zomer die nadert; het licht dat de befaamde en onvergetelijke Romantici zozeer liefhadden en dat zij nooit wilden onderwerpen aan het barse, koude en hardvochtige intellect, aan de Rede die eens evenzeer zozeer zegevierde; kortom...

...zo erg als gevaarlijk spel, een aanslag op de achillespees, maar het gaat wel ergens om. Het gaat er namelijk om het thuispubliek te trainen om emoties in te houden. En dat redt levens. Je krijgt natuurlijk een heel raar voetbaljaar, maar daarna zal iedereen zich weten te gedragen.

...deelneemster zullen we koers zetten naar dit natuurgebied. Als ik in haar sfeervolle woning arriveer, maak ik kennis met Dobber; een klein, nietig grijszwart hondje van een mij onbekend ras, met snorrenbaarden die ik mag strelen. Het grote achterraam van de kamer opent het uitzicht op een...

...bijvoorbeeld sneeuw een mens bewust van zowel de schoonheid als vergankelijkheid van het leven. Zo'n gegeven boeit ons doorgaans, net als de zon, de Koperen Ploert, die immer aanwezig, nooit verveelt. Affetti en stupore, ofwel emoties en verwondering overvallen te allen tijde als de gevoelige...

...tot de verschijningsvormen van de Natuur die in haar kennelijk eeuwige cadans en haar gestadig ritme en haar Schoonheid sporen vertoont van de hand van de voor altijd onbekende en mysterieuze Maker.......

...De avond zal nu spoedig vallen en de natuur noopt tot stilte en bezinning. Een Onbekende schonk ons de wonderbaarlijke schoonheid van de planeten, van het heelal en de natuur om te vereren, niet om te verachten of te verwoesten.

Het Leypark, de schepping van de beroemde tuinarchitect Springer, grenst aan de Tilburgse wijk "Fatima". Het park was ons altijd al vertrouwd en het vormde het brandpunt van vele herinneringen. Over zijn paden duwde ik de rolstoel voort, dag aan dag, jaar aan jaar terwijl het relaas van jouw...

...die leiden naar de diverse, uitgestrekte natuurgebieden van Midden-Brabant zijn dichtgeslibd wegens wegwerkzaamheden of files of als mijn wandelgenote een blessure aan haar been heeft, die haar noopt tot kortere afstanden, kiezen we als uitwijkplaats en toevluchtsoord vaak het Sterrenbos...

...voor een liefdevolle, argeloze wereld waarin het grenzeloze leed geen plaats kan vinden, een wereld waarin schoonheid regeert, een wereld waaraan het verdriet vreemd is....

...telkens beter. Zijn liedje ‘Tristeca’, bijvoorbeeld, is van onovertroffen schoonheid.

...hoe lang...

Waar vrouwelijk schoon is, zijn mannen.

Beroemde mannen en mooie vrouwen zijn tot elkaar veroordeeld.

...ik geef haar chocola in de sneeuw, haar naam is hemels, zij is eenvoud. Verpletterende schoonheid, verschrompel mij........

...goed, het was donker koud en de eerste staat van ontbinding stond dichter bij me dan ik ooit had durven... Ik weet het, ik ga zelf. Ik start mijn eigen 'zoektocht naar schoonheid.' Wat is mooi, wat niet, wat is mooier, wat niet. Wat bezielt iemand eigenlijk om te zijn wie hij wil zijn, en wie...

...loopt in mijn richting, een oogverblindende schoonheid, een gelaat zonder schaduwen alsof het licht uitstraalt. Tot m’n verbazing ken ik het gezicht, ik heb het recent samengesteld uit gezichten van de streek en ik meen die vrouwen te zien in haar gelaat. Ik vergeet te ademen en mompel...

...horen hand in hand te gaan. Ratio en emotie moeten elkaar begrijpen en corrigeren. Je hebt ze allebei nodig om evenwichtig in het leven te staan. Emoties zijn zo verweven met ons denken, met ons handelen en gedrag , dat ze ons sturen. Ze motiveren ons. Het is een relatie met de werkelijkheid.

Ware schoonheid zit van binnen.

Zo ging ik een keer voor een jonge vrouw staan en riep: Ik vind dat jij prachtige grote hangbebeborsten en een schitterend kukunstwerk van een a achterwerk hebt, maar je moet er niet zo opzichtig drie ddd mee draaien, mijn horror mmm monen k kraaien jouw hooiberg tot mijn speld! Ze ging...

...al dan niet om mooi te zijn, want ik heb het natuurlijk niet over de mensen die problemen hebben en er een slechte gezondheid door oplopen, nee ik heb het puur en alleen voor de ijdelheid, voor het feit dat mensen niet meer in de spiegel durven te kijken omdat ze daar een pukkeltje zien...

...in haar ogen was het mooiste dat er bestond. Ik wist meteen weer wie ik was en waarom ik opzoek was naar haar schoonheid, de beleving waarmee mijn bewustzijn voor eeuwig was verbonden.

Het is nog maar de vraag of schoonheid van binnen zitten, buiten dat, mooi niet bestaat.

Vandaag gaat de oudere mevrouw uit de Bisschop Ophoviusstraat ook weer met ons mee die zoveel klaagt over haar eenzaamheid. De bus hobbelt schokkend, optrekkend en remmend voort door de straten van onze stad die aan de inzittenden veel herkenning en jeugdsentiment bieden. Later strekt zich aan...